Σύμφωνα με μια έρευνα ψυχολόγων από το πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ στη Γερμανία και το πανεπιστήμιο Eotvos Lorand στην Ουγγαρία, οι άνθρωποι που αποφεύγουν να «προσκολλώνται» στις σχέσεις τους –περίπου το 25% του πληθυσμού- έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν σκύλους που… μασουλάνε διάφορα αντικείμενα μέσα στο σπίτι, που κάνουν την ανάγκη τους μέσα στο σπίτι ή γαβγίζουν ασταμάτητα όταν μένουν μόνα στο σπίτι.
Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν, ότι οι άνθρωποι που αποφεύγουν τις στενές σχέσεις κάνουν τα σκυλιά να νιώθουν ανασφάλεια, με αποτέλεσμα να αναπτύσσεται αυτό που είναι γνωστό ως «διαταραχή αποχωρισμού».
Μάλιστα, ισχυρίζονται ότι η συμπεριφορά του σκύλου μπορεί να βελτιωθεί… αν ο ιδιοκτήτης κάνει ψυχοθεραπεία για να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα που σχετίζονται με τους δεσμούς που κάνει.
«Διαπιστώσαμε ότι όταν οι ιδιοκτήτες απέφευγαν να δημιουργούν στενούς δεσμούς, αυξανόταν η πιθανότητα εμφάνισης διαταραχής αποχωρισμού στους σκύλους» αναφέρει η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLoS One.
«Υποθέτουμε ότι οι ιδιοκτήτες αυτοί ανταποκρίνονται λιγότερο στις ανάγκες των σκύλων και δεν παρέχουν μια σταθερή και ασφαλή βάση που χρειάζονται τα σκυλιά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα σκυλιά να εμφανίζουν προβλήματα που σχετίζονται με τη διαταραχή αποχωρισμού».
Η θεωρία της προσκόλλησης αναπτύχθηκε από τον ψυχολόγο John Bowlby τη δεκαετία του 1950 και περιγράφει πώς τείνουμε να συμπεριφερόμαστε στις πιο κοντινές μας σχέσεις.
Όσοι αποφεύγουν την οικειότητα και το «δέσιμο» με άλλους ανθρώπους νιώθουν άβολα όταν βρίσκονται κοντά με άλλους. Τείνουν να αποσύρονται όταν νιώθουν ότι ο άλλος βρίσκεται πολύ κοντά τους, ενώ οι σύντροφοί τους τείνουν να παραπονούνται ότι θέλουν να νιώσουν συναισθηματικά πιο οικεία απ’ ότι τους επιτρέπουν.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα ευρήματά τους είναι σημαντικά, καθώς ανοίγουν νέους δρόμους για τη θεραπεία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι σκύλοι, που δεν είναι άλλοι από την… ψυχοθεραπεία των ιδιοκτητών τους.
