όπως αναφέραμε για την γυναίκα δεν εξαιρεί και τους άντρες, όπως θέλουν να πιστεύουν λανθασμένα οι ίδιοι αλλά και πολλοί άλλοι σχετικοί με το αντικείμενο της ιατρικής. Υπάρχουν δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι το 40% των φοιτητών που ρωτήθηκαν πιστεύουν λανθασμένα ότι η λοίμωξη HPV δεν επηρεάζει τους άνδρες.
Αντίθετα, τα οξυτενούς τύπου κονδυλώματα (εξωφυτικά, ακροχορδώνες) που συνήθως προκαλούνται από μη καρκινογόνα στελέχη ιών, συνήθως από τους τύπους 6, 11, 42, 44, 53-55, και 66, στον άνδρα φαίνεται ότι είναι ιδιαίτερα μεταδοτικά μεταξύ των δύο συντρόφων. Τα δύο τρίτα των ανθρώπων που έχουν σεξουαλική επαφή με ένα σύντροφο που φέρει γεννητικά κονδυλώματα έχουν κίνδυνο να αναπτύξουν τις βλάβες οι ίδιοι, συνήθως μέσα σε 3 μήνες από την επαφή με συνήθεις εντοπίσεις την βάλανο του π..., την αύλακα, στο σώμα του π...ς αλλά και στον βλεννογόνο του στομίου της ουρήθρας. Σε ποσοστό 62,6% των ανδρών που έχουν επαφή με γυναίκες που φέρουν βλάβη τραχήλου μήτρας με ενδοεπιθηλιακής δυσπλασίας (CIN) έχουν πεοσκοπικά εμφανή κονδυλωματώδη βλάβη.
Άλλες μελέτες, εντούτοις, έχουν διαπιστώσει ότι σε ένα σχετικά μικρό ποσοστό από εκείνους που προσβάλλονται από μια μόλυνση HPV θα αναπτύξει εμφανείς βλάβες.
Ο επιθηλιακός καρκίνος του πέους αν και θεωρείται ακόμη σχετικά σπάνιος με συχνότητα εμφάνισης 1 σε 100.000 άνδρες, φαίνεται να ποικίλλει από περιοχή σε περιοχή και να έχει σχέση με άλλες καταστάσεις, όπως η προϋπάρχουσα περιτομή στον ασθενή, ο αριθμός των συντρόφων, κ.ά. Η συμμετοχή της HPV λοίμωξης στον καρκίνο αυτό είναι 40%. Συνήθως οι μη ορατές με γυμνό μάτι επίπεδες βλάβες εμφανίζονται στον βλεννογόνο της ουρήθρας ως επιθηλιακές βλάβες που προκαλούνται από τα ογκογόνα στελέχη 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 52,56 και 58. Επίσης το DNA του ιού HPV έχει ανιχνευθεί και στο σπέρμα και έχει δημιουργήσει τα ερωτήματα ως προς το εάν η παρουσία του ιού μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της κινητικότητας του σπέρματος αλλά και στην προσοχή που πρέπει να ασκηθεί στην παροχή της δωρεάς του σπέρματος από τα ανέλεγκτα άτομα ώστε να μη μεταφερθεί ή μόλυνση και στον παραλήπτη.
Οι μέθοδοι ελέγχου του άντρα για την ύπαρξη γεννητικής κονδυλωματώδους λοίμωξης ακόμη δεν έχουν τεθεί κάτω από κλασικό ιατρικό πρωτόκολλο. Ωστόσο, για να μη ξεφύγουν της διάγνωσης οι δυσπλαστικές προκαρκινικές βλάβες του πέους (PIN), ή κάθε χρόνια βλάβη αλλά και η μακροσκοπικά ύποπτη βλάβη πρέπει να ελέγχονται με βιοψία. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει εγρήγορση από την ιατρική κοινότητα γιατί η χρόνια βαλανοποσθίτιδα έχει βρεθεί να συνδέεται με κονδυλωματώδεις βλάβες.
Στον άνδρα εν κατακλείδι, η πεοσκόπηση είναι μια μέθοδος ανίχνευσης των κονδυλωμάτων χωρίς να έχει την δυνατότητα να είναι ένα βέβαιο διαγνωστικό εργαλείο ικανό να διαφοροποιήσει τις HPV βλάβες από μη τις μη HPV βλάβες. Με την εξαίρεση τους ακροχορδώνες, δεν είναι σε θέση η έρευνα σε αυτό το στάδιο να θεσπίσει εντελώς αξιόπιστα κριτήρια για την πεοσκόπηση. Στην καλύτερη περίπτωση, οι τρεις τεχνικές με πεοσκόπηση, βιοψία και ανίχνευση του ιού HPV με PCR που είναι συμπληρωματικά μεταξύ τους έχουν την δυνατότητα να δώσουν απάντηση με μεγάλη προσέγγιση για την HPV μόλυνση.
Αναλυτικά, οι μέθοδοι ελέγχου του άνδρα είναι :
Α) Πεοσκόπηση (peniscopy): είναι ο έλεγχος του πέους, της ουρήθρας και του οσχέου με τις τεχνικές της κολποσκόπησης. Έχει βρεθεί ότι 63% των ανδρών που έχουν επαφή με γυναίκες με κονδυλώματα έχουν θετικά ευρήματα στην πεοσκόπηση και 75% έως 89% των βλαβών που ανευρίσκονται με την πεοσκόπηση είναι οι οξεικολευκές επίπεδες βλάβες οι οποίες συνήθως δεν είναι ορατές με τον γυμνό οφθαλμό. Στο 12% έως 33% των περιπτώσεων οι βλάβες ανιχνεύονται στην ουρήθρα και σε ποσοστό 12% μόνο με χρήση διαστολέα ουρήθρας. Γενικά η πεοσκόπηση έχει μεγαλύτερη ακρίβεια στις ουρηθρικές βλάβες.
Β) Βιοψία της βλάβης του πέους: Η συχνότητα της επιβεβαίωσης της κονδυλωματώδους βλάβης αγγίζει το 57,4% των πεοσκοπικά ύποπτων ευρημάτων και στο 80% με πεοσκοπικά θετικά ευρήματα. Όταν η βιοψία γίνεται από εγγύς περιοχές στη βλάβη από 0,5cm έως 1cm, το ποσοστό θετικής για HPV βιοψίας βρέθηκε να είναι μόνο 7%.
.
Γ) Ανίχνευση του DNA ιού με την μέθοδο PCR: Στο υλικό θετικής για HPV βλάβη βιοψίας έχει ποσοστό θετικού αποτελέσματος 75% και στο 18% έως 50% των πεοσκοπικών τυπικών ευρημάτων. Στην περίπτωση του διάχυτου οξεικολευκού επιθηλίου το ποσοστό θετικού αποτελέσματος ήταν 11% . Όταν η ανίχνευση έγινε από βιοψία που γίνεται από εγγύς περιοχές στη βλάβη από 0,5cm έως 1cm, το ποσοστό θετικού για HPV PCR DNA βρέθηκε να είναι μόνο 2,6%.
Δ) Η κυτταρολογική εξέταση από επίχρισμα : φαίνεται να έχει μεγαλύτερη αξιοπιστία όταν η λήψη γίνεται από την ουρήθρα επειδή εδώ υπάρχουν επιθηλιακά κύτταρα. Έχει βρεθεί ποσοστό 8% μόνο να είναι θετικά όταν η λήψη γίνεται από εξωουρηθρικές θέσεις και 25% θετικά όταν η λήψη γίνεται από την ουρήθρα. Ωστόσο σε ένα ποσοστό 76,8% δίνει ενδείξεις πιθανής λοίμωξης, αλλά μη σαφώς διαγνωστικές.
