Αυτή η δοκιμή μπορεί να αποκαλύψει την αναιμία, μολύνσεις ακόμα και τον καρκίνο του αίματος.
Μια άλλη συχνή εξέταση αίματος είναι ο βασικός μεταβολικός πίνακας για να ελέγξετε την καρδιά σας, τη νεφρική και ηπατική λειτουργία, τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, το ασβέστιο και τους ηλεκτρολύτες σας.
Για να ελέγξετε τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων, μια εξέταση αίματος μετράει επίσης την λιποπρωτεΐνη, δηλαδή τα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα σας, όπως η καλή χοληστερόλη (HDL), η κακή χοληστερόλη (LDL) και τα τριγλυκερίδια.
Διαβάστε παρακάτω 10 πράγματα που ο γιατρός σας δεν θα σας πει για τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων, εκτός αν το ζητήσετε.
1. Οι γιατροί συχνά παραλείπουν τα καλά νέα. Ο γιατρός σας θα συζητήσει όλα τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων μαζί σας, αλλά συχνά ο κανόνας είναι πως «καθόλου νέα, καλά νέα». Αν τα αποτελέσματα των ερυθρών και λευκών αιμοσφαιρίων, καθώς και της χοληστερόλης σας εμπίπτουν εντός των φυσιολογικών ορίων, το πιθανότερο είναι πως δεν θα σας δώσει ο γιατρός κάποια εξήγηση για τις εξετάσεις σας. Ακόμα όμως κι αν τα πράγματα φαίνονται φυσιολογικά, εσείς θα πρέπει να ζητήσετε να μιλήσετε με τον γιατρό σας. Ρωτήστε αν υπήρξαν αλλαγές από την τελευταία σας εξέταση ίδιου τύπου και τι σημαίνουν αυτές οι αλλαγές.
2. Τo τι θεωρείται «φυσιολογικό» διαφέρει μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αν συγκρίνετε τα αποτελέσματα των δοκιμών του αίματός σας με τον/την σύντροφό σας, μπορεί να εκπλαγείτε αν βρείτε διαφορές. Για παράδειγμα, το φυσιολογικό εύρος αναφοράς για τον αριθμό των ερυθρών αιμοσφαιρίων σε μία γενική εξέταση αίματος, ή δοκιμή CBC, είναι μεταξύ 5 εκατομμύρια και 6 εκατομμύρια κύτταρα ανά μικρολίτρο για έναν άνδρα. Το φυσιολογικό εύρος είναι χαμηλότερο για τις γυναίκες πριν από την εμμηνόπαυση, μεταξύ 4 εκατ. ευρώ και 5 εκατ. ευρώ, πιθανόν λόγω της απώλειας αίματος κατά την έμμηνο ρύση.
3. Τα αποτελέσματα μπορεί να σημαίνουν διαφορετικά πράγματα, ανάλογα με την ηλικία σας. Τα φυσιολογικά επίπεδα της αιμοσφαιρίνης, μέρος της δοκιμής CBC, διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία, είναι χαμηλά για τα παιδιά και υψηλότερα για τους ενήλικες. Για τα παιδιά, το επίπεδο της αιμοσφαιρίνης από 11 έως 13 γραμμάρια / δεκατόλιτρο είναι φυσιολογικό, ενώ για τους άνδρες, η φυσιολογική τιμή είναι από 13,5-17,5 gm/dl και για τις γυναίκες από 12-15,5 gm/dl. Η ηλικία παίζει ιδιαίτερο ρόλο και για τους αριθμούς της χοληστερόλης. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να στοχεύουν για τα επίπεδα LDL χοληστερόλης κάτω από τα 130 χιλιοστόγραμμα / dl, τα επίπεδα των 160-190 mg/dl ή πάνω από το σημείο αυτό υποδηλώνουν κίνδυνο για καρδιακή νόσο και είναι πιο επικίνδυνα, αν είστε άνδρας άνω των 45 ετών ή γυναίκα άνω των 55 ετών.
4. Ενα «θετικό» αποτέλεσμα του τεστ μπορεί να μην είναι θετική είδηση. Κάποιες εξετάσεις αίματος για τις ασθένειες αναζητούν τους μοριακούς δείκτες στο δείγμα του αίματός σας, μεταξύ των οποίων και το τεστ για δρεπανοκυτταρική αναιμία, η δοκιμή HIV, το τεστ της ηπατίτιδας C και η δοκιμή του γονιδίου BRCA1 ή BRCA2 για τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών. Τα αποτελέσματα θεωρούνται «θετικά» όταν το τεστ βρίσκει δείκτη ασθένειας -DNA ή πρωτεΐνες- που αναζητείται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένα θετικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι μπορεί να έχετε την ασθένεια ή μια διαταραχή ή ότι μπορεί να έχετε εκτεθεί σε αυτήν στο παρελθόν.
5. Ενα «αρνητικό» αποτέλεσμα στην εξέταση είναι συνήθως καλή είδηση. Το αρνητικό δεν σημαίνει κακό, όταν πρόκειται για εξετάσεις αίματος. Ενα αρνητικό αποτέλεσμα σημαίνει ότι το τεστ δεν ανίχνευσε αυτό που ζητήσατε, αν αυτό ήταν ένας δείκτης ασθένειας ή ένας παράγοντας κινδύνου για την κατάσταση της υγείας. Οταν κάνετε μια εξέταση αίματος για να ελέγξει για μια μολυσματική ασθένεια -μια ταχεία εξέταση αίματος για ηπατίτιδα C, για παράδειγμα- το να πάρετε ένα αρνητικό αποτέλεσμα ως απάντηση είναι μια καλή είδηση, γιατί σημαίνει πως η εξέταση δεν βρήκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο της λοίμωξης.
6. Τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα των εξετάσεων συμβαίνουν πιο συχνά από ό,τι μπορείτε να σκεφτείτε. Η πρώτη δοκιμή προσυμπτωματικού ελέγχου για μια κατάσταση πρέπει συχνά να ελεγχθεί από μια δεύτερη, πιο ειδική εξέταση, για να δείτε αν τα αποτελέσματα είναι ακριβή και ουσιαστικά για την υγεία σας. Ενα παράδειγμα είναι η ταχεία δοκιμή HIV, για την οποία τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα είναι συχνά. Σε κοινωνίες όπου περίπου 1% του πληθυσμού έχουν μολυνθεί με τον ιό, μπορεί να βρεθούν μέχρι και 2 ψευδώς θετικά αποτελέσματα ταχείας δοκιμής HIV για κάθε 10 αληθώς θετικά αποτελέσματα, σύμφωνα με τις στατιστικές.
7. Τα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα συμβαίνουν επίσης πολύ συχνά. Μερικές φορές, μια εξέταση δεν αρκεί για να πάρετε μια απόδειξη ότι δεν έχετε μια ασθένεια. Για παράδειγμα, εάν είχατε κάνει μια εξέταση αίματος για ηπατίτιδα C και τα αποτελέσματα βγήκαν αρνητικά, αλλά εκτεθήκατε στον ιό κατά τους τελευταίους μήνες, θα μπορούσατε να έχετε μια μόλυνση και να μη το συνειδητοποιείτε. Θα πρέπει, επομένως, να ξανακάνετε την εξέταση αν έχετε αμφιβολίες ή αν νομίζατε ότι έχετε εκτεθεί πρόσφατα σε μολυσματική ασθένεια.
8. Οι τιμές των αποτελεσμάτων μπορεί να διαφέρουν από εργαστήριο σε εργαστήριο. Το εύρος αναφοράς ενός εργαστηρίου βασίζεται στα αποτελέσματα των εξετάσεων πολλών ανθρώπων που έχουν εξεταστεί από αυτό. Αυτό το φυσιολογικό εύρος, ωστόσο, μπορεί να μην είναι το ίδιο με ένα άλλο εργαστήριο. Γι’ αυτό μην εκπλαγείτε, αν διαπιστώσετε ότι μια έκθεση διαφέρει από προηγούμενες. Η διαφορά θα μπορούσε να είναι στο εργαστήριο.
9. Τα μη φυσιολογικά αποτελέσματα μπορεί να μην είναι οφείλονται σε ασθένεια. Ενα αποτέλεσμα εξέτασης έξω από το φυσιολογικό εύρος των αναμενόμενων τιμών εργαστηρίου θα μπορούσε να οδηγήσει στη διάγνωση μιας νόσου ή διαταραχής. Ομως, τα αποτελέσματα της εξέτασης μπορεί επίσης να είναι ανώμαλα για άλλους λόγους. Αν είχατε μια μέτρηση γλυκόζης στο αίμα και φάγατε κάτι πριν από τη δοκιμή ή ήπιατε αλκοόλ το προηγούμενο βράδυ ή πήρατε κάποια φάρμακα, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι προσωρινά μη φυσιολογικό.
10. Συμβαίνουν και λάθη. Αν και τα μπερδέματα των δειγμάτων αίματος των ασθενών είναι σπάνια, δεν είναι ωστόσο απίθανο να συμβούν. Μπορεί για παράδειγμα το δείγμα ενός ασθενούς με HIV να ενεργοποιήσει το δείγμα ενός άλλου ατόμου κατά λάθος. Το πώς αντιμετωπίζεται το δείγμα και το πώς αναλύεται μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό. Για παράδειγμα, εάν ο τεχνικός τινάζει το δείγμα αίματος στο σωλήνα συλλογής, τα κύτταρα του αίματος ανοίγουν απελευθερώνοντας τα περιεχόμενά τους και ενδεχομένως αλλάζουν τα αποτελέσματα των δοκιμών.
Πηγή
