Με αφορμή την τριμερή συνάντηση Τσίπρα-Σίσι-Αναστασιάδη στην Λευκωσία, ο Τούρκος ΥΠΕΞ ανέλαβε να διατυπώσει απειλές κατά των τριών κρατών: «Καμία κίνηση και απόφαση δεν...
ισχύει στην νοτιοανατολική Μεσόγειο αν δεν συμφωνεί η Τουρκία», δήλωσε στη Μερσίνα, όπου βρέθηκε.
Οι δηλώσεις του κ. Τσαβούσογλου έχουν αναφορά τις συμφωνίες μεταξύ των τριών ηγετών, τόσο για οριοθέτηση της ΑΟΖ, όσο και για οικονομική, πολιτιστική και στρατιωτική συνεργασία. Η τουρκική κυβέρνηση ενοχλήθηκε ακόμη και από το γεγονός, ότι στην συμφωνία για την ΑΟΖ, δεν προβλέπονται Οικόπεδα για τα οποία έφερε αντιρρήσεις. Ούτε από αυτό ικανοποιήθηκε, ενώ έχει μεγάλο όφελος.
Είναι γεγονός, ότι η Τουρκία ίσως ενοχλήθηκε περισσότερο από το γεγονός της αναβάθμισης του ρόλου της Αιγύπτου, την οποία από δεκαετίες ανταγωνίζεται για την επικυριαρχία στον μουσουλμανικό κόσμο. Φοβάται μάλιστα ιδιαιτέρως μια ενδεχόμενη συμμαχία με το σιιτικό Ιράν, με το οποίο η Αίγυπτος δεν έχει θρησκευτικές διαφορές, με κίνδυνο για την σουνιτική Τουρκία να βρεθεί στο περιθώριο.
Είναι επίσης σφόδρα ενοχλημένη από την ανατροπή του κ. Μόρσι, του ηγέτη των «Αδελφών Μουσουλμάνων», με τον οποίο ο κ. Ερντογάν είχε συνάψει μεγάλο αριθμό συμφωνιών, και τις οποίες ακύρωσε ο νέος ηγέτης της Αιγύπτου. Δεν ανανεώθηκε μάλιστα ούτε η λήξασα την 30η Απριλίου συμφωνία, της χρήσης των αιγυπτιακών λιμανιών ως διαμετακομιστικών σταθμών για τα τουρκικά προϊόντα προς Αφρική.
Ο κ. Τσαβούσογλου προέβη και σε συστάσεις προς την Ελλάδα, να διαδραματίσει έναν πιο θετικό ρόλο, ώστε αυτή τη χρονιά να έχουμε αποτέλεσμα από τις
διαπραγματεύσεις και να καταλήξουμε σε μια λύση δύο συνιστώντων κρατιδίων. Δηλαδή «ας καταλήξουμε σε μια λύση στη βάση της κοινής δήλωσης των δύο ηγετών του Φεβρουαρίου του 2014», είπε. Δυστυχώς, η απαράδεκτη αποδοχή από τον κ. Αναστασιάδη της ύπαρξης «δύο συνιστώντων κρατών» θα μας ακολουθεί, προς μεγάλη ζημία μας. Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν περίμενε κάτι διαφορετικό από τον κ. Αναστασιάδη.
Και αυτό φαίνεται από την επόμενη αποστροφή της δήλωσης του κ. Τσαβούσοσγλου: «Αφού υπάρξει λύση στο νησί και οι δύο λαοί θα ζουν μαζί δίπλα-δίπλα, θα αρχίσουν να επωφελούνται με ίσο τρόπο από τους οικονομικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένου ολόκληρου του φυσικού αερίου και του πετρελαίου». Προσέξτε κατ’ αρχάς στην διατύπωση «και οι δυο λαοί». Όχι οι δυο κοινότητες. Και μάλιστα δεν θα αποτελούν ενιαίο κράτος, αλλά απλώς θα «ζουν δίπλα-δίπλα». Η επόμενη αναφορά κάνει λόγο για ωφέλεια «με ίσο τρόπο» από τους όλους τους οικονομικούς πόρους. Εδώ είναι η εγκληματική -όσο κι αν πρόκειται για βαρύ χαρακτηρισμό- πολιτική των ελλαδικών και κυπριακών κυβερνήσεων επί δεκαετίες.
Επειδή -να μη κρυβόμαστε- στην ουσία για δύο λαούς πρόκειται, αφού το 60% των Τουρκοκυπρίων έχουν αποχωρήσει από το νησί και στα Κατεχόμενα εγκαταστάθηκαν Τούρκοι του περιθωρίου. Καμιά ουσιαστική προσπάθεια δεν έγινε για να σταματήσει ο εποικισμός. Απεναντίας όμνυαν στην «ελληνοτουρκική φιλία» που είναι αδύνατον να υπάρξει εχέφρων πολιτικός ο οποίος να πιστεύει ότι πρόκειται για ειλικρινή σχέση.
Και απαιτεί ο κ. Τσαβούσογλου την ωφέλεια με ίσο τρόπο την κατανομή των οικονομικών πόρων του νησιού (και της ενέργειας φυσικά). Όμως, παρά το γεγονός ότι οι δύο κοινότητες ξεκίνησαν το 1974 από την ίδια οικονομική βάση, σήμερα η διαφορά του βιοτικού επιπέδου είναι 1/6 υπέρ των Ελληνοκυπρίων. Η Τουρκία, πλην των άλλων δηλαδή, θέλει να καρπωθεί την εργατικότητα των Ελληνοκυπρίων, προς όφελος των Τούρκων, οι οποίοι δεν επέδειξαν καμιά ικανότητα για άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου.
Τέτοιες συμφωνίες μας καλούν Αμερικανοί και Βρετανοί να υπογράψουμε, με τον πρόθυμο κ. Αναστασιάση να μη αντέχει στις πιέσεις (να το πω ευγενικά). Δεν γνωρίζω τι έχει σκοπό να πράξει η ελληνική κυβέρνηση, αφού ένα μόνο δείγμα έδωσε -περί μη δυσφορίας της Τουρκίας στην οριοθέτηση της ΑΟΖ- και ουδέν άλλο τι, πλην των συνήθων ανούσιων λόγων.
Να δούμε τι θα προκύψει με την όποια την κατάληξη των διαβουλεύσεων με τους δανειστές μας.
Πηγή
