Για να αντιληφθείτε ορισμένα πράγματα που αφορούν τις...
μνημονιακές πολιτικές και αποκαλύπτουν σε όλο του το μεγαλείο τον πραγματικό λόγο για τον οποίο ορισμένοι, εντελώς ξαφνικά εμφανίζονται βασιλικότεροι των βασιλέων και φανατικότεροι των φανατικών θα σας παραθέσω ορισμένα γεγονότα και τα συμπεράσματα δικά σας:
Με τον νόμο Ν 3723 9/12/2008 (άρθρα 2, 3, 4, 5) επί Καραμανλή δόθηκαν εγγυήσεις, κατ’ αρχήν στις τράπεζες 23 δις αποκλειστικά για χορήγηση στεγαστικών δανείων, κεφάλαια κινήσεως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας.
Κατόπιν επί Γ. Παπανδρέου δόθηκαν ακόμη 140 δις για τον ίδιο λόγο όπως φαίνεται κατωτέρω :
N. 3845 6- 5- 2010 ( άρθρα 4 παράγραφος 8 ) 15 δισεκατομμύρια
Ν. 3864 21- 7- 2010 ( άρθρα 3 παράγραφος 1 ) 10 δισεκατομμύρια
Ν. 3872 3- 9- 2010 ( άρθρο 7 ) 25 δισεκατομμύρια
Ν. 3965 18- 5- 2011 ( άρθρο 19 παράγραφος 1 ) 30 δισεκατομμύρια
Ν. 4031 9-12-2011 ( άρθρα 1 , 2 ) 60 δισεκατομμύρια
Και ..... επί κυβερνήσεων συνεργασίας ακόμα 70 δις ευρώ
Ν. 4056 12- 3-2012 ( άρθρο 21 ) 30 δισεκατομμύρια
Ν. 4079 19- 9-2012 ( άρθρο 1 παράγραφος 1 ) 40 δισεκατομμύρια
ΣΥΝΟΛΙΚΑ 233 Δις = 23 + 140 + 70 μέχρι τώρα
α) Το κράτος δεν έβαλε απλά την υπογραφή του σαν εγγυητής, αλλά έδωσε ομόλογα για τα ανωτέρω ποσά στις τράπεζες και αυτές τα έδωσαν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και πήραν δάνειο σε μετρητά.
Αντί όμως να δώσουν ως όφειλαν τα λεφτά στον κόσμο, (όπως ο νόμος όριζε), για στεγαστικά δάνεια και κεφάλαια κινήσεως σε μικρομεσαίες και σε ζωτικής σημασίας επιχειρήσεις, που θα εκτίνασσαν την οικονομία και την ανάπτυξη , οι τράπεζες δεν τα έδωσαν και με μέρος αυτών αγόρασαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου με επιτόκιο 4,8% , βάζοντας στην τσέπη την διαφορά επιτοκίου. Μήπως έκαναν απλά ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ;
β) Τα ομόλογα αυτά είχαν διάρκεια έως τρία χρόνια.
γ) Στην λήξη των ομολόγων οι τράπεζες όφειλαν να εξοφλήσουν τα δικά τους δάνεια προς την ΕΚΤ, να πάρουν πίσω τα ομόλογα και να τα επιστρέψουν στο Ελληνικό Δημόσιο για να ακυρωθούν.
δ) Για αυτά τα ομόλογα που πήρε η κάθε τράπεζα έπρεπε να είχε δώσει αντίστοιχες εξασφαλίσεις προς το Ελληνικό Δημόσιο (κινητά - ακίνητα) ή και να καταβάλει προμήθεια στο Ελληνικό Δημόσιο επειδή αυτό ήταν εγγυητής.
Υπεύθυνος για την παραλαβή των εξασφαλίσεων από τις τράπεζες όπως ο νόμος 3723/08 ορίζει, ήταν ο διοικητής της Τράπεζας Της Ελλάδος. Τις έχει πάρει;
Επειδή επέκτειναν την ισχύ των νόμων για την ενίσχυση των πιστωτικών ιδρυμάτων μέχρι της 31/12/2012 για να χορηγήσουν και άλλα δις στις τράπεζες.
Επειδή η αξία των τραπεζών είναι σήμερα υποπολλαπλάσια των εγγυήσεων (περίπου 3δις) τα κρατικά ομόλογα που πήραν οι τράπεζες είναι 233 δις και αν δεν υπάρχουν εξασφαλίσεις στην λήξη τους αυτά τα ομόλογα θα πρέπει να πληρωθούν από το κράτος , δηλαδή εμάς τους φορολογούμενους.
Επειδή το υπουργείο οικονομικών μας ανακοίνωσε ότι ενώ το χρέος της χώρας στο τέλος του πρώτου τριμήνου στις 3 1/3/2012 ήταν 280,29 δις και εντός του δευτέρου τριμήνου διαμορφώθηκε στις 30/6/2012 στα 303,53 δις, δηλαδή αυξήθηκε 23 δις όσα και τα ομόλογα του πρώτου πακέτου που δόθηκε επί Καραμανλή αρχές του 2009 και έληγαν αρχές του 2012.
Είναι λοιπόν προφανές ότι αυτά τα ομόλογα οι τράπεζες δεν τα πλήρωσαν στην Ε.Κ.Τ. για να τα φέρουν για ακύρωση, επειδή οι ίδιες ομολογούν ότι έχουν πρόβλημα ρευστότητος και περιμένουν την ανακεφαλαιοποίηση.
Έτσι το κράτος ή τα εξόφλησε ή τα αντικατέστησε με νέα ομόλογα αυξάνοντας το χρέος κατά 23 δις τα οποία θα πληρώσουμε εμείς με φόρους.
Επειδή στις 30/8/2012 κατατέθηκε στην βουλή ερώτηση αν τα ανωτέρω ομόλογα είναι η αιτία αύξησης του χρέους και η απάντηση του υπουργείου το επιβεβαιώνει.
Επειδή για το σύνολο των ανωτέρω έχει ξεκινήσει προανάκριση για την διερεύνηση ευθυνών και απονομή δικαιοσύνης.
Επειδή στον προϋπολογισμό του 2012 αναφέρεται ότι η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΑΚΟΜΑ 120,9 δις μέσα στο 2012 για τόκους χρεολύσια και ενίσχυση τραπεζών.
Και με απλή λογική, αφού οι ισολογισμοί του κράτους, δηλαδή έξοδα έσοδα, κυμαίνονται μεταξύ 50-55 δις τον χρόνο, τα 120,9 δις θα αυξήσουν το «χρέος» με δανεικά τα οποίαθα πάρουν ιδιώτες, δηλαδή εσείς οι τράπεζες και θα τα πληρώσουμε εμείς με φόρους.
Με το χρέος συνεχώς να αυξάνεται , επειδή η εκάστοτε κυβέρνηση δίνει λεφτά επιλεκτικά σε λίγους (και μέσα σε αυτούς τους λίγους είναι και οι τράπεζες), αλλά την υποχρέωση να επιστραφούν αυτά τα λεφτά στους δανειστές την επιβάλουν στο κράτος, δηλαδή τελικά σε μας που θα τα πληρώσουμε με φόρους, είναι προφανές ότι η «εξόφληση» θα γίνει κατ’ αρχάς με την μεταβίβαση της κρατικής περιουσίας και μετά της ιδιωτικής. Διότι με τους συνεχείς φόρους αφού πάρουν και τα τελευταία μετρητά του λαού, θα πάρουν και τα ακίνητα.
Πηγή
