Σε αυτήν την πολύπαθη χώρα, κάποια πράγματα δε λέγονται πότε, αλλά λέγονται αλλά ποιος τα...
ακούει και κάποια λέγονται όπως συμφέρουν. Ποιους και γιατί είναι άλλη ιστορία. Η ιστορία αυτή είναι για τα πράγματα που συμβαίνουν τώρα. Για το πολύκροτο θέμα του μεταναστευτικού και συγκεκριμένα για τον πληθυσμό των παράνομων αλλοδαπών που ζουν στο κέντρο στην Αθήνα, δε λέει κανένας ότι πλέον η Ελληνική Αστυνομία έχει σταματήσει τις συλλήψεις στην Αθήνα για το διοικητικό αδίκημα της παράνομης εισόδου κ διαμονής στη χώρα.
Όπως δε λέει κανένας ότι η επιχείρηση Ξενιος Ζευς, που αργότερα μετονομάστηκε σε Θησέας και έχει ως σκοπό τον έλεγχο υπόπτων αλλοδαπών για τυχόν ποινικά (αλλά και διοικητικά φυσικά) αδικήματα, έχει παροπλιστεί και ουσιαστικά δε λειτουργεί. Θα πουν φυσικά κάποιοι ότι γίνονται ακόμα έλεγχοι κ προσαγωγές υπόπτων αλλά αν προσπαθήσει κάνεις να εξηγήσει γιατί οι συλλήψεις παράνομων μεταναστών έχουν μειωθεί τραγικά, θα φτάσει στο συμπέρασμα ότι η δεν υπάρχουν πλέον παράνομοι αλλοδαποί στη χώρα μας, η κάποιος, υπό τις διαταγές κάποιου, δε κάνει αυτό που πρέπει να κάνει στο όνομα μιας ελευθερίας, η οποία φαίνεται να έχει αλλάξει πρόσωπο και σώμα. Συνοστιζονται οι αλλοδαποί στα κεντρα φιλοξενιας στα νησιά.
Συνοστιζονται οι αλλοδαποι στο κεντρο της Αθήνας. Συνοστιζονται στη γενική διεύθυνση αλλοδαπών Αττικής και στην αμυγδαλεζα που ποτέ δεν έκλεισε και πάλι γέμισε από κόσμο. Λένε ότι τα κεντρα κράτησης στη Μακεδονία και τον Έβρο δε γίνεται να κλείσουν γιατί κατασκευαστηκαν από ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά δε λέει κανείς ότι αυτή τη στιγμή λειτουργούν απλά για τα μάτια της Ευρώπης. Περίτρανο παράδειγμα το κέντρο κράτησης Παρανεστίου, το τελευταίο κέντρο και πιο σύγχρονο κέντρο, το οποίο δημιουργήθηκε στην περιοχή της Δράμας κ κόστισε μόνο για την καινούργια μονάδα του 5,5 εκατομμύρια ευρώ. Ένα κέντρο χωρητικότητας άνω των 1000 ατόμων, αυτή τη στιγμή φιλοξενεί λιγότερο από 200 άτομα.
Το ίδιο και το κέντρο κράτησης Ξάνθης στο οποίο διαμένει αντίστοιχος αριθμός μεταναστών, ενώ είναι πολύ μεγαλύτερης χωρητικότητας. Και ας λαμβάνει η χώρα μας επιδότηση για τον κάθε παράνομα εισερχόμενο αλλοδαπό. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ψάχνει κτήρια και γήπεδα να φιλοξενήσει τους μετανάστες, την ίδια στιγμή που προσπαθεί να υποχρεώσει τους δήμους να τους φιλοξενήσουν στις γειτονιές τους, την ίδια ακριβώς στιγμή αρνείται να λειτουργήσει χώρους οι οποίοι δημιουργήθηκαν ειδικά για τέτοιες περιστάσεις, που ουδεμία σχέση έχουν με όρους όπως κολαστηρια, βασανιστήρια, γκουανταναμο και ότι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί ο νους, και οι οποίοι δημιουργήθηκαν με τη σύμφωνη γνώμη και την χρηματοδοτηση της Ευρώπης και ας λένε όσο θέλουν από την κυβέρνηση ότι η Ευρώπη είναι αντίθετη στο καθεστώς της λειτουργίας των κέντρων.
Την ίδια στιγμή που αντίστοιχα μέτρα και αντίστοιχα κέντρα υπάρχουν στην Ιταλία, την Γαλλία και την Πορτογαλία. Πρεπει επιτελους να καταλαβουμε οτι με το να κλείνω τα μάτια μου στην πραγματικότητα και να φαντάζομαι έναν παράλληλο κόσμο σύμφωνα με τις ιδέες μου, ότι αν σκέφτομαι ότι ο γάιδαρος μπορεί να πετάξει κ ίσως να έπρεπε και να πετάει, δε σημαίνει ότι θα πετάξει κι ολας. Το χειρότερο είναι ότι με το να προσπαθώ να κάνω το γάιδαρο να πετάξει, αργά αλλά σταθερά τον εξοντώνω.
