Έχοντας σώας τας φρένας και μη έχοντας χάσει την ψυχραιμία μου και μη νιώθοντας φόβο...
αποφάσισα να γράψω αυτό το γράμμα στον εαυτό μου .Θα το βάλω σε έναν φάκελο και θα το ανοίγω κάθε φορά που θα νιώθω αυτή τη βδομάδα πως θα χάνω την ψυχραιμία μου , πριν κληθώ να πω για πρώτη φορά , στη ζωή μου , εκτός βέβαια από τις εκλογές , τη γνώμη μου για όσα συμβαίνουν σε εμένα και τους γύρω μου τα τελευταία πέντε χρόνια.
Αποφάσισα να γράψω αυτό το γράμμα , γιατί δεν ξέρω σε τι κατάσταση ψυχολογική και πνευματική θα βρίσκομαι στο τέλος αυτής τη βδομάδας , αφού τα "παπαγαλάκια" , τα τηλεοπτικά και τα διαδικτυακά έχουν ήδη πιάσει δουλειά με έναν και μόνο σκοπό , την εντολή του εντολέα τους , να φτάσω δηλαδή την Κυριακή με τέτοιο φόβο στην κάλπη , ώστε να μην ψηφίσω αυτό που θα αποφασίσω με ψυχραιμία αλλά αυτό που θέλουν αυτοί .
Η επιστολή
Αξιότιμε εαυτέ μου ,
Είναι πρωτόγνωρα αυτά που ζούμε εδώ πέντε χρόνια στη χώρα μας .Χιλιάδες άνθρωποι έχουν αυτοκτονήσει , έχουν χάσει τη δουλειά τους και ζουν και αυτοί και τα παιδιά τους κάτω από το όριο της φτώχειας χωρίς τα απαραίτητα εδώ και χρόνια . Χιλιάδες είναι ανασφάλιστοι και τρέμουν μην αρρωστήσουν .
Αυτή τη βδομάδα σε όλη τη χώρα θα βλέπεις ουρές στα μηχανήματα αναλήψεων των τραπεζών , ίσως ουρές στα σούπερ μάρκετ , ίσως και να μη βρεις στο ράφι τα πράγματα που πάντα είχες δεδομένο πως θα βρίσκονταν εκεί.
Αυτή τη βδομάδα θα βλέπεις μάλλον ουρές στα βενζινάδικα , θα ακούς συζητήσεις από ανθρώπους που έχουν φοβηθεί , και δεν τους αδικώ αλλά μέχρι ενός σημείου , από ανθρώπους που είναι βαλτοί , από ανθρώπους που έχουν θιχτεί τα συμφέροντά τους και που πάντα μα πάντα κοιτούσαν την τσέπη τους αδιαφορώντας για το σύνολο. Οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται και μέσα στη χώρα σου αλλά και έξω από αυτή και μερικοί συνεργάζονται μεταξύ τους . Μιλούν την ίδια γλώσσα , τη γλώσσα του χρήματος και έχουν θρησκεία τους το χρήμα .
Να θυμάσαι πως αυτή τη βδομάδα οι τόνοι θα ανέβουν και άλλο στα μικρόφωνα των τηλεοπτικών εμφανίσεων , θα μεγαλώσει η γραμματοσειρά και θα γεμίσει βαρύγδουπους τίτλους το διαδίκτυο . Να θυμάσαι πως σε αυτή τη χώρα , και όχι μόνο σε αυτή φυσικά , αυτό γίνεται χρόνια τώρα , και πολύ πριν την κρίση , κάθε φορά που έπρεπε να δεχτούμε είτε με το καλό είτε με το άγριο κάτι ως λαός . Το μόνο που έχει αλλάξει τα χρόνια της κρίσης είναι πως τώρα για καλύτερα αποτελέσματα η προπαγάνδα γίνεται με το άγριο . Ο λόγος είναι μάλλον πως δεν μας έχουν εμπιστοσύνη , αφού το θάρρος και η αποφασιστικότητα μας χαρακτηρίζει ως λαό , και αυτό είναι στα γονίδια και δεν αλλάζει , όση πλύση εγκεφάλου και αν μας κάνουν .
Αυτή τη βδομάδα που θα μου βάλουν όριο στις αναλήψεις μου και θα δω ίσως να απουσιάζουν κάποια τρόφιμα από τα ράφια του ψυγείου μου , γιατί κάποιοι πέφτοντας θύματα του πανικού θα πάρουν όσα μπορούν να σηκώσουν από το σουπερ μάρκετ , θέλω να θυμάμαι ότι υπάρχουν άνθρωποι που χρόνια τώρα φυτοζωούν περιμένοντας από τους άλλους κάτι , για να φάνε . Και ίσως η κρίση να μη με έχει αγγίξει όσο άλλους και να μην έχω νιώσει , στο βαθμό που το ζουν άλλοι στο πετσί τους , την ανασφάλεια , ή και μερικοί το άγχος της επιβίωσης , αλλά στο τέλος αυτής τη βδομάδας θα τους σκεφτώ όλους αυτούς .
Στο τέλος αυτής τη βδομάδας να θυμηθώ πως η πραγματικότητα της χώρας μου εδώ και 5 χρόνια δεν είναι οι κουστουμαρισμένοι και χορτάτοι της τηλεόρασης που με άνεση κάνουν αναλύσεις με σκοπό κυρίως να τρομοκρατήσουν . Μήπως αυτή τη βδομάδα περίμεναν ; Εδώ και χρόνια προκειμένου να μην αντιδράσουμε σε όσα είχαν όλοι τους προσχεδιάσει για αυτή τη χώρα τι έκαναν ; Παλιά μου τέχνη κόσκινο …
Στο τέλος αυτής τη βδομάδας να μην ξεχάσω πως , για να προσπαθούν τόσο να με τρομοκρατήσουν τόσο από το εξωτερικό όσο και από το εσωτερικό , σίγουρα δεν το κάνουν , γιατί ανησυχούν για μένα και για τα παιδιά μου , γιατί αν ανησυχούσαν , λέω τώρα εγώ με το απλό μυαλό μου , θα φρόντιζαν να μη μας στραγγαλίσουν οικονομικά και να μη με φτάσουν σε αυτό το σημείο . Πως αν πραγματικά νοιάζονταν για μένα και για τους άλλους γύρω μου αυτοί που τώρα σαν κοράκια πετούν από πάνω μας , ο,τι χρώματα και αν φορούν και ο,τι γλώσσα και αν μιλούν , δε θα με είχαν φτάσει στο σημείο αυτό με το μαχαίρι στο λαιμό να μου λένε ή πηδάς στο γκρεμό ή σε σφάζουμε .
Να θυμάμαι να μην ξεχάσω όσα έχει περάσει η πατρίδα μου αυτά τα χρόνια . Να μην ξεχάσω και τις ουρές στα συσσίτια , και τις ουρές σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις δωρεάν διανομής αγαθών που έβλεπα ανθρώπους σαν τον παππού και τη γιαγιά μου να παρακαλάνε για μια τσάντα τρόφιμα . Να μην ξεχάσω ότι το ότι αυτά είχαν σταματήσει να τα δείχνουν οι τηλεοράσεις δεν ήταν γιατί είχαν σταματήσει να συμβαίνουν και γιατί << είχε έρθει η ανάπτυξη και είχαμε απογειωθεί οικονομικά >> αλλά γιατί έτσι έπρεπε να πιστεύουμε για να συνεχίσουμε να δεχόμαστε τα μέτρα , το ξεπούλημα και την ατιμωρησία ορισμένων που μας έφτασαν εδώ .
Να μην ξεχάσω πως ως λαός δεν είναι η πρώτη φορά που μας απειλούν , βέβαια μέχρι τώρα τα διαβάζαμε στα βιβλία ιστορίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι θέλουν να μας βάλουν στο χέρι ως χώρα . Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν να μην αντιδρούμε . Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Να θυμάμαι όλη αυτή τη βδομάδα πως αυτή η βδομάδα είναι διαφορετική . Θα είναι δύσκολη , γιατί θα συμβαίνουν πράγματα που δεν έχω ξαναζήσει εγώ και άλλοι νεότεροι από εμένα , θα είναι αλλιώτικη . Πως ο κόσμος που χρονια τώρα έχει οδηγηθεί και πέρα από τα όριά του θα δοκιμαστεί ακόμα πιο πολύ .
Να θυμηθώ να είμαι ψύχραιμη , να ενημερώνομαι για ο,τι θα συμβαίνει και θα συμβεί στο μέλλον από ψύχραιμες φωνές . Να διασταυρώνω τις πληροφορίες .Να θυμάμαι να μην ξεχάσω όλους εκείνους που είχα αναγνωρίσει ως επικίνδυνους προπαγανδιστές και λάτρεις της τρομοκράτησης του κόσμου , γιατί σίγουρα αυτή τη βδομάδα αλλά και για τις μέρες που θα έρθουν θα δουλεύουν υπερωρίες.
Να μην ξεχάσω πως ως λαός πάντα είχαμε και έχουμε αξιοπρέπεια και επομένως τα δανεικά μας δεν είναι αγύριστα αλλά δε θα τα πάρουν με όρους που θα στραγγαλίσουν εμάς και τα παιδιά μας . Να θυμάμαι πως όλη η φασαρία δε γίνεται μάλλον για τα λεφτά που χρωστάμε , που είναι φραγκοδίφραγκα για όλους αυτούς με τις γραβάτες . Η φασαρία είναι για το << αμπελάκι >> , δηλαδή για την Ελλάδα , που θα τους δώσει πολύ περισσότερα . Ο κόσμος που κατοικεί στην Ελλάδα είναι οι παράπλευρες απώλειες.
Να θυμάμαι πως πολλοί από αυτούς στο εσωτερικό που τόσο κοπτονται για το τι θα μου συμβεί αυτή τη βδομάδα και είναι με την αγωνία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους για αυτόν τον λαό , είναι οι ίδιοι που έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους σε όλα εκείνα που μας έχουν δέσει χειροπόδαρα.
Να θυμάμαι πως αυτή τη βδομάδα θα περάσω μια δοκιμασία στην οποία είμαι μαζί με πολλούς άλλους όλων των ηλικιών . Να θυμάμαι πως για κάποιους η δοκιμασία ίσως και να είναι μεγαλυτερη από άλλους . Να θυμάμαι πως όταν ένας λαός οδηγείται σε αδιέξοδα δεν μπορεί παρά να αντιδράσει . Εχει την υποχρέωση να το κάνει . Εχει την υποχρέωση να κάνει αυτό που θεωρεί σωστό για το ίδιο , τα παιδιά και τη χώρα του . Να θυμάμαι πως τα θηρία είναι πάντα πιο δυνατά από το θήραμα . Αλλά θήραμα δεν είμαστε αλλά γινόμαστε , όταν δεν αντιδράμε . Να θυμάμαι πως εγγυήσεις δεν υπάρχουν πάντα σε ο,τι κάνουμε και αποφασίζουμε αλλά , αν οι λαοί έψαχναν πάντα εγγυήσεις για ό,τι κάνουν , δε θα έκαναν ποτέ τίποτα . Και ο δικός μας δεν είναι από αυτούς .
Να θυμηθώ , να θυμηθώ πως δεν πρέπει να φοβάμαι .Κουράστηκα να φοβάμαι και να με τρομοκρατούν συνέχεια για τα πάντα . Κουράστηκα και άρχισα να νιώθω πιο << μικρή >> και πιο αδύναμη από ο,τι είμαι . Να θυμάμαι πως έχω μεγαλώσει μέσα σε μια δημοκρατία , με όσες αδυναμίες και αν έχει , και δεν μπορεί κανείς να μου υπαγορεύει το αν θα μπορώ να λέω τη γνώμη μου για το οτιδήποτε .
Να θυμηθώ πως αυτός που έχει χάσει τα πάντα ή κινδυνεύει να τα χάσει δεν έχει άλλο περιθώριο παρά να αγωνιστεί . Τουλάχιστον θα μπορεί να κοιτάει τον εαυτό του και τα παιδιά του στα μάτια , όταν θα τον ρωτούν πώς φτάσαμε ως εδώ .
Το γράμμα αυτό είναι για σένα εαυτέ μου σε περίπτωση που "ξεχάσεις" ποιος είσαι και τι θέλεις αυτή τη βδομάδα.
