Το δημοψήφισμα μας δίνει τη δυνατότητα να τοποθετηθούμε πάνω σε ένα καίριο ζήτημα που αφορά τη ζωή μας. Ο ίδιος ο λαός έρχεται στο...
προσκήνιο γίνεται πρωταγωνιστής και καταλύτης των εξελίξεων παίρνοντας τη διαπραγμάτευση στα χέρια του.
Η ιστορία γράφεται με ανυπακοή, με ΟΧΙ που ανοίγει δρόμο στη ζωή.
Η Ελλάδα έζησε όλα αυτά τα χρόνια την περιπέτεια του μνημονίου και την καταστροφή. Είδαμε το δημόσιο χρέος να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο, τα εισοδήματα να εξανεμίζονται, την ανεργία να εκτινάσσεται, τους ανθρώπους να αυτοκτονούν, να μεταναστεύουν, να ζουν πίσω από τον ήλιο. Η καταστροφή και οι περιπέτειες λοιπόν είναι ταυτισμένες με τα μνημόνια και όχι με την αμφισβήτησή τους.
Από το φόβο να μη χρεωκοπήσουμε και με το πρόσχημα της «σωτηρίας», με τα ΝΑΙ στα μνημόνια διαλύθηκε μια ολόκληρη χώρα.
Το κόστος της Υποταγής, το κόστος της συνθηκολόγησης, το κόστος του ΝΑΙ στα μέτρα των δανειστών είναι πολύ πιο μεγάλο από το όποιο κόστος έχει η αντίσταση. Έχει καταγραφεί στην καθημερινότητα της ζωής ενός λαού που αρκετά ταπεινώθηκε μέχρι σήμερα.
Το σακί της αντιπολίτευσης και των δανειστών είναι γεμάτο από φόβο και καταστροφολογία
Οι οπαδοί της «δημοκρατίας και του ευρωπαϊκού ιδεώδους» παρελαύνουν στα κανάλια της προπαγάνδας και της τρομοκρατίας ζητώντας να φιμωθεί ο - κατά τα άλλα κυρίαρχος - λαός. Προφανώς, για όλους αυτούς, ο λαός έχει δικαίωμα να μιλάει μόνο όταν λέει ναι στα μνημόνια και στους δανειστές! Άμα είναι να πει ΟΧΙ καλύτερα να απέχει, σκέφτονται ίσως κάποιοι άλλοι!
Όμως «Ο λαός δεν σώζεται! Σώζει», όπως έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης.
Η ζωή των ανθρώπων είναι πάνω από τα κέρδη των τραπεζιτών.
