και τουλάχιστον μέχρι τότε θα διατηρηθούν τα capital controls, ενώ η ΕΚΤ πρότεινε όριο ανάληψης στα 20 ευρώ την ημέρα, θέλοντας να προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση.
Αυτές οι ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες έρχονται από τις Βρυξέλλες και τις μεταφέρουμε με κάθε επιφύλαξη, αλλά αν αληθεύουν, σίγουρα πρόκειται για μία κίνηση άσκησης της πλέοναφόρητης πίεσης στην ελληνική κυβέρνηση να δεχθεί το επαχθες πακέτο Γιουνκέρ και να επέμβει με τον δικό της εκβιαστικό τρόπο στο δημοψήφισμα.
Ή εκχωρούμε μόνιμα την εθνική κυριαρχία ή πάμε σε μια εξαιρετικά επώδυνη για όλους λύση. Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, φαίνεται δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες, ίσως πλέον αρχίσει να συζητείται από την κυβέρνηση το ενδεχόμενο να περάσει η χώρα σε νέο νόμισμα, από τη στιγμή που εκτιμηθεί ότι τα οικονομικά αποθέματα των ανθρώπων στα σπίτια τους και στο εξωτερικό δεν επαρκούν για την επιβίωσή τους μέχρι τότε.
Ήδη έχουν παγώσει όλες οι εξαγωγές στη χώρα μας σε τρόφιμα, φάρμακα κλπ και πολύ σύντομα θα υπάρξουν ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας, αναφέρουν πηγές της ΕΛΑΣ στο defencenet.gr.
Ο τουρισμός ήδη έχει δεχθεί καίριο πλήγμα: Ο εσωτερικός "πέθανε" και ο εξωτερικός δέχεται χιλιάδες ακυρώσεις.
Ό,τι είναι να γίνει από την κυβέρνηση, πρέπει να γίνει γρήγορα, πάντως.
O νομπελίστας οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν, στο μεταξύ, σε άρθρο του στους New York Times καλεί τους Έλληνες να ψηφίσουν "ΟΧΙ" στο δημοψήφισμα και να στηρίξουν τον πρωθυπουργό σε άρθρο του με τίτλο: "Ο Τσίπρας κάνει το σωστό για δύο λόγους"
Εξηγεί γιατί θα ψήφιζε "ΌΧΙ" στο επικείμενο δημοψήφισμα της Ελλάδος, ενώ χρησιμοποιεί "σκληρή γλώσσα" για την Τρόικα (σ.σ. εδώ να σημειώσουμε πως στο προηγούμενο άρθρο του για την Ελλάδα είχε αναφέρει πως πλέον πρέπει να σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι έχει αλλάξει κάτι και να επιστρέψουμε στο παλιό όνομα των... θεσμών).
Συγκεκριμένα, αναφέρει πως η Τρόικα έκανε μία προσφορά στον Αλέξη Τσίπρα γνωρίζοντας ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός θα την απορρίψει κι αυτό έγινε για να "πέσει" η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Πολ Κρούγκμαν:
"ΟΚ είναι αληθινό: Οι ελληνικές τράπεζες έκλεισαν, capital controls επιβλήθηκαν. Το Grexit δεν είναι πολύ μακριά από εδώ - ο μεγαλύτερος φόβος των μαζικών αναλήψεων έχει ήδη συμβεί, κάτι που σημαίνει πως η ανάλυση κόστους - οφέλους που ξεκινάει είναι περισσότερο ευνοϊκή για την έξοδο από το ευρώ παρά ποτέ.
Είναι ξεκάθαρο, ωστόσο, ότι κάποιες αποφάσεις τώρα πρέπει να μπουν σε αναμονή μέχρι το δημοψήφισμα.
Εγώ θα ψήφιζα "όχι" για δύο λόγους. Πρώτον, όσο η προοπτική εξόδου από το ευρώ δημιουργεί φόβο σε όλους -εμού συμπεριλαμβανομένου- η τρόικα τώρα απαιτεί αποτελεσματικά το καθεστώς πολιτικής των πέντε περασμένων ετών να συνεχιστεί επ' αόριστον.
Πού είναι η ελπίδα σ' αυτό; Ίσως, απλά ίσως, η θέληση για να φύγεις θα εμπνεύσει μία δεύτερη σκέψη, παρόλο που πιθανότατα δεν θα γίνει.
Παρόλα αυτά, η υποτίμηση δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγαλύτερο χάος από αυτό που ήδη υπάρχει και θα μπορούσε να στρώσει το δρόμο για επικείμενη ανάκαμψη, όπως έκανε στο παρελθόν τόσες άλλες φορές και σε τόσα άλλα μέρη. Η Ελλάδα δεν είναι τόσο διαφορετική.
Δεύτερον, οι πολιτικές επιπτώσεις ενός "ΝΑΙ" θα ήταν βαθιά ανησυχητικές. Η τρόικα έκανε στον Τσίπρα μία προσφορά που δεν μπορούσε να δεχτεί και πιθανότατα το έκανε αυτό εν γνώσει της. Συνεπώς, το τελεσίγραφο ήταν στην πραγματικότητα μία κίνηση για να αντικαταστήσουν την ελληνική κυβέρνηση. Κι ακόμη κι αν δεν σου αρέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό πρέπει να ενοχλεί οποιονδήποτε πιστεύει σε Ευρωπαϊκές αξίες.
Ο Πολ Κρούγκμαν κλείνει το άρθρο του με μία... "παράξενη", όπως λέει χαρακτηριστικά, σημείωση σχετικά με το ρυθμό των αναρτήσεών του στο blog των New York Times.
Αναφέρει κλείνοντας: "Έχω μία μικρή άδεια αυτή την εβδομάδα, κάνοντας ένα ταξίδι με ποδήλατο σε μία απόρρητη τοποθεσία. Η άδεια είναι μικρή επειδή δεν διαπραγματεύτηκα μέρες άδειας από τη στήλη. Θα γράψω στην αυριανή έκδοση (χμ, αναρωτιέμαι ποιο θα είναι το θέμα) και θα έχω φροντίσει ώστε να συμμετέχω και στη στήλη της Παρασκευής. Σχεδίαζα να κάνω λίγο, αν όχι καθόλου blogging, και σε κάθε περίπτωση θα κάνω λιγότερο από όσο θα έκανα, δεδομένων των συνθηκών".
Πηγή