Και ξαφνικά τα μάτια όλων στράφηκαν στην Ελλάδα όχι για...
τη φιλοσοφία, τον πολιτισμό, τη δημοκρατία αλλά για το χρέος απέναντι στους ξένους!
Εμείς ως Έλληνες ανήκοντες σε διάφορες κομματικές παρατάξεις κυρίως στα δύο κόμματα που για χρόνια άλλαζαν σκυτάλη ,γεμάτοι αισιοδοξία περιμέναμε τα όσα επαγγέλλονταν οι «εξαίρετοι» πολιτικοί μας.
Τεράστιες δαπάνες για εξοπλιστικά συστήματα, ανέλεγκτο των υπηρεσιών, διόγκωση του δημοσιοϋπαλληλικού τομέα, συγκεντρώσεις, χειροκροτήματα, τραγούδια, χοροί, τραπεζώματα και το σύνθημα «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» μετακυλίονταν από στόμα σε στόμα και από κόμμα σε κόμμα .
Ο εμπνευστής του σίγουρα είχε άλλες βλέψεις !
