Για τον ελεύθερο επαγγελματία, ο οποίος φορολογείται από το πρώτο ευρώ και δεν δικαιούται κανένα αφορολόγητο, ο όρος «κεφαλικός» για τον φόρο που προκύπτει από το...
τεκμήριο διαβίωσης είναι κυριολεκτικός, όχι βέβαια με την έννοια ότι θα του πάρουν το κεφάλι αν δεν πληρώσει, αλλά με την έννοια ότι δεν αντιστοιχεί σε καμία του οικονομική κίνηση, αλλά απλά και μόνο στην ίδια του την ύπαρξη.
Με μόνο κριτήριο την οικογενειακή του κατάστσση πληρώνει έναν ετήσιο κεφαλικό φόρο που σε σύγκριση με την τουρκοκρατία είναι πιο άδικος αφού εκείνος είχε ταξικό κριτήριο και δεν επιβαρυνόταν και με προκαταβολή!
Αλήθεια όταν ένας ελεύθερος επαγγελματίας πεθαίνει, ποιος θα εισπράττει την επιστροφή της προκαταβολής που έδωσε για τον κεφαλικό του φόρο της επόμενης χρονιάς όταν πια ο ίδιος δεν θα βρίσκεται στην ζωή;
Πόσο λοιπόν θα φτάσει ο κεφαλικός φόρος για κάθε ελεύθερο επαγγελματία, το 2015 και το 2016 σε σχέση με το 2014;
Οι δύο πίνακες που ακολουθούν καταγράφουν αυτούς τους υπολογισμούς, ο πρώτος για ανύπαντρο/η και ο δεύτερος για παντρεμένο/η. Για το 2016, επειδή ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί αν ο συντελεστής θα είναι 28% ή 29%, έχουν καταγραφεί και οι δύο εκδοχές.
Πίνακας 1. Φόρος+προκαταβολή βάσει τεκμηρίου διαβίωσης για ανύπαντρο/η ελεύθερο επαγγελματία (2014-2016)
Ο απαράδεκτος αυτός φόρος πρέπει να καταργηθεί ή να αντισταθμιστεί με ανάλογο αφορολόγητο ποσό.
Ένας τέτοιος φόρος, δεν είναι μόνο θέμα εισοδηματικής πολιτικής, αλλά αποτελεί νομοθετική στρέβλωση που δεν μπορεί να υπάρχει σε ένα δυτικό πολιτισμένο κράτος.
Πηγή
