Με αφορμή το τζογάρισμα του Τσίπρα με τις πρόωρες εκλογές θα ήθελα να αναπτύξω ορισμένες σκέψεις, οι οποίες κατά την γνώμη μου αναδεικνύουν το πόσο ανώριμα... εξακολουθεί να σκέφτεται και να πράττει το πολιτικό μας σύστημα… Αυτοί που υποτίθεται πως εκλέγονται ως «αρίστοι» των πολιτών για να μας εκπροσωπούν και να μας κυβερνούν… Και δεν είναι ΜΟΝΟ τα επικοινωνιακά παιχνιδάκια και το συνεχές θέατρο σκιών το οποίο βιώνουμε τα τελευταία 5 χρόνια, που συντείνουν στο παραπάνω συμπέρασμα… Είναι και οι συμμαχίες που – κατά καιρούς – δημιουργούνται και μας κάνουν να τραβάμε τα μαλλιά μας…
Και εξηγούμαι… Βλέποντας το θέατρο του παραλόγου που παίζεται τον τελευταίο καιρό στα πολιτικό σκηνικό της χώρας με τις ένθεν – κακείθεν «ανίερες συμμαχίες» μου ήρθε στο νου η πασίγνωστη ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «Η Ελλάς είναι ένα απέραντο φρενοκομείο» … Όλοι ανεξαιρέτως προσπαθούν ν’ αλλάξουν τους αρχέτυπους κανόνες της πολιτικής επιστήμης. Είχε λοιπόν ένα δίκιο ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής – και τον αποκαλώ έτσι γιατί η ιστορία δεν πρέπει ούτε να πλαστογραφείται, ούτε να παραγράφεται. Είμαστε, τελικά, ένα απέραντο φρενοκομείο. Το οποίο χρειάζεται ενίσχυση… θαλάμων διότι αυξάνονται ιλιγγιωδώς, οι χρήζοντες νοσηλείας. Νομίζω δε – και συμπαθάτε με πως τα κηρύγματα μίσους σε μια κοινωνία που έχει από καιρό αρχίσει να σχοινοβατεί στα όρια της, αντενδείκνυνται ως φάρμακο στην οριακή κατάσταση που έχει περιέλθει η κοινωνία. Όσο κι αν έχει περιέλθει σε διαδικασία πλήρους αποσύνθεσης το πολιτικό σύστημα, ξέρουμε, ή θα θέλαμε να «στοιχηματίσουμε» επ’ αυτού ότι οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων, χαρακτηρίζονται από την σοβαρότητα που επιτάσσουν οι δύσκολοι καιροί και την περιφρουρούν. Είναι κρίμα αυτό το κύρος να «τζογάρεται» στην… τσόχα των ατυχών και αχρείαστων επικοινωνιακών χειρισμών. Διότι αν τις κρίσιμες στιγμές τις κάνουν κάποιοι παίγνιο, στα χέρια ατάλαντων και ευκαιριακών ερασιτεχνών τότε ο Εθνάρχης είχε επίσης δίκιο όταν είπε πως «αποχωρώ αηδιασμένος από την πολιτική». Όπου τον επανέφερε ο αέρας των καιρών και της ανάγκης.
Στο δια ταύτα αυτό το ιδεολογικό τουρλουμπούκι που έχει στηθεί στην μνημονιακή Ελλάδα, κάποια στιγμή θα πρέπει ν’ αλλάξει ρώτα… Προς Θεού, δεν είμαι θιασώτης των διαχωριστικών γραμμών, πολύ δε περισσότερο της θεωρίας των άκρων… Ωστόσο μου φαίνεται λίγο «ανίερη» η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως ήταν κι εκείνη της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και τώρα του ΠΟΤΑΜΙΟΥ… To πολιτικό μας σύστημα εδώ και πολλά χρόνια έχει γίνει δέσμιο οικονομικών συμφερόντων… Οι πρωτοκλασάτοι πολιτικοί μας αποδείχτηκαν μαριονέτες της διαπλοκής… Όλη αυτή η «σαλαμοποίηση» της πολιτικής ζωής της χώρας, η οποία έχει ξεκινήσει από την εποχή του Σημίτη, ΜΟΝΟ καλό δεν έχει επιφέρει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα… Το πολιτικό σύστημα είναι αδύναμο να αντιμετωπίσει τα οικονομικά συμφέροντα…
Αυτό αποδείχτηκε και στην περίπτωση του Τσίπρα… Μια χαψιά τον έκαναν τον «μικρό» η Γερμανική και η Ελληνική οικονομική ελίτ… Κατάφεραν και τον αποδόμησαν μέσα σε 6 μήνες και τώρα ετοιμάζουν την επόμενη μέρα…
