οικονομία, τα χρήματα και τα (όποια) πλεονάσματα, ελλείμματα ή μνημόνια κ. λ.
Ξεχνάμε, με τον τρόπο αυτό, ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα που αξίζουν στη ζωή μας και στα οποία, στηριγμένοι, μπορούμε να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την πολυποίκιλη κρίση που μας ταλαιπωρεί...
Άλλωστε, όπως τονίζει και ανακοίνωση του Αθαμανικού Κέντρου Τέχνης, «οι αξίες στη ζωή μας βρίσκονται στη σκέψη, στη δημιουργία, στη σύμπνοια. Θα τα καταφέρουμε όπως πάντα. Δυνατός κρίκος η Τέχνη».
Είναι λοιπόν άξιο επαίνων ότι σε ένα μικρό χωριό, όπως το Κάτω Αθαμάνιο υπάρχουν άνθρωποι που φροντίζουν να βρίσκουμε «λίγο «λαγαρό νερό» μέσα από το φίλτρο της Τέχνης».
Πιο συγκεκριμένα, την 1η Αυγούστου 2015 στο χώρο του Αθαμανικού Κέντρου τέχνης στο Κάτω Αθαμάνιο της Άρτας, πραγματοποιήθηκε καλλιτεχνική εκδήλωση με θέμα «Η τέχνη της ΞΥΛΟΓΡΑΦΙΑΣ και ο ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΟΠΟΥΛΟΣ ».
Η εκδήλωση αφιερώνεται στον μεγάλο δάσκαλο της Ελληνικής χαρακτικής, για τα 99 χρόνια από τη γέννησή του.
Η εκδήλωση προγραμματίστηκε ώστε να περιλαμβάνει προβολή και ομιλία για το έργο του από τον εικαστικό Βασίλη Σταύρου, έκθεση με ξυλογραφίες μαθητών του, καθώς και παρουσίαση της τεχνικής της εικαστικής ξυλογραφίας.
Το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να δει από κοντά σπάνιες ξυλογραφίες της εποχής του 1970. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα του Κ. Γραμματόπουλου (1916-2003), Β. Καζάκου (1945-2007), Απ. Πειρουνίδη, Δήμητρας Πετροπούλου – Δημητράκη και Β. Σταύρου.
Η έκθεση θα είναι ανοιχτή από 1 μέχρι 22 Αυγούστου 2015 καθημερινά, πρωί 10– 1 και απόγευμα 6 – 9. Η γκαλερί θα είναι κλειστή τα απογεύματα 15 και 16 Αυγούστου.
Το Αθαμανικό Κέντρο Τέχνης Είναι μια αστική καλλιτεχνική εταιρία, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, η οποία στοχεύει στην ανάπτυξη των τεχνών με επίκεντρο το φυσικό περιβάλλον. Ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2012 στο Κάτω Αθαμάνιο με πρωτοβουλία του εικαστικού καλλιτέχνη Βασίλη Σταύρου.
Σύμφωνα με το καταστατικό, η εταιρεία στοχεύει στην ανάπτυξη των τεχνών και ιδίως των εικαστικών τεχνών στην ευρύτερη περιοχή των Τζουμέρκων, ώστε να συμβάλλει στην ποιότητα ζωής, στην αύξηση ενδιαφέροντος για τον τόπο, στην αύξηση και τη βιωσιμότητα του τουρισμού, στον καλλιτεχνικό τουρισμό, στον εκπαιδευτικό τουρισμό και να δημιουργήσει με το χρόνο έναν άξονα πολιτισμού στην περιοχή. Βασική επιδίωξη είναι η δημιουργία ενός μόνιμου Πολυχώρου Τέχνης για τις ανάγκες των δραστηριοτήτων και τη στέγαση της συλλογής έργων τέχνης.
«Ψυχή» και κινητήριος δύναμη της όλης προσπάθειας είναι ο Βασίλης Σταύρου, αναγνωρισμένος καλλιτέχνης που προσπαθεί να προσφέρει στον τόπο καταγωγής του κάτι από το ταλέντο και τις δυνατότητες που αποκόμισε στη μέχρι τώρα πορεία του η οποία δεν είναι καθόλου αμελητέα.
Ο Βασίλης Σταύρου (ή Σταύρος) γεννήθηκε στο Κάτω Αθαμάνιο της Άρτας το 1951. Σε ηλικία 15 ετών δημιουργεί τα πρώτα του νεανικά έργα. Στην Άρτα παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής.Το 1969 μετακομίζει στην Αθήνα.Εισάγεται στην Α.Σ.Κ.Τ.
Στη σχολή συναντά το ζωγράφο και δάσκαλο Γ.Μόραλη, ο οποίος γνώρισε τη δουλειά του κι ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα γι` αυτήν. Συνεχίζει με κρατική υποτροφία. Μαθαίνει τεχνικές χαρακτικής με τον Κ.Γραμματόπουλο και προσλαμβάνεται ως βοηθός στο ατελιέ του.
Το 1972 έρχεται σε ρήξη με τον δάσκαλό του για θέματα τέχνης, χάνει την υποτροφία του και συνεχίζει τη ζωγραφική του με τη στήριξη του Γιάννη Μόραλη. Αποφοιτά το 1974 με δύο επαίνους στη χαλκογραφία. Το 1977 αρχίζει να μελετά την καλλιτεχνική μεταξοτυπία (serigraphie).
Μαζί με τον Απ.Πειρουνίδη ιδρύει ειδικό εργαστήριο το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1993. Συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες όπως ο Γκίκας, ο Τσαρούχης, ο Νικολάου, ο Μόραλης ο Σπυρόπουλος,ο Κεσσανλής, ο Τέτσης κ.ά. για την δημιουργία καλλιτεχνικών μεταξοτυπιών.
Το 1994 ιδρύει το “Εικαστικό Εργαστήριο” όπου δίδαξε το σχέδιο και τη ζωγραφική μέχρι το 2006. Από το 1993 μέχρι το 2009 εφαρμόζει στη ζωγραφική μία δική του τεχνική, τη φωτοϋδρογραφία, με ακριλικά γαλακτώματα, τέμπερες, σκόνες και κάρβουνο.
Επιστρέφει το 2010 στη γενέτειρά του και ιδρύει το Αθαμανικό Κέντρο Τέχνης, που σηματοδοτεί έτσι μία νέα θεώρηση των καλλιτεχνιών πραγμάτων για τον ίδιο αλλά και τον τόπο.
Η απόφαση του Βασίλη Σταύρου να αναδείξει τη δουλειά του Κώστα Γραμματόπουλου είναι άκρως ουσιαστική, διότι ο Γραμματόπουλος υπήρξε ένας εκ των κορυφαίων εικαστικών καλλιτεχνών του 20ου αιώνα.
Γεννήθηκε στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του 1916. Το 1934 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου σπούδασε ζωγραφική και χαρακτική.
Το 1940, φοιτητής ακόμη, δημιουργεί μερικές από τις γνωστότερες πατριωτικές αφίσες, με θέμα τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο.
Επίσης φιλοτέχνησε διάφορα έντυπα και προπαγανδιστικό υλικό του αντιστασιακού αγώνα. Για αυτήν την δραστηριότητά του συνελήφθη και βασανίστηκε επί γερμανικής κατοχής.
Το 1944 ξεκίνησε η επαγγελματική του δραστηριότητα με την δημιουργία σειράς προσωπογραφιών πολλών μεγάλων Ελλήνων λογοτεχνών για το περιοδικό Νέα Εστία και με την εικονογράφηση πολλών λογοτεχνικών και εκπαιδευτικών βιβλίων.
Μέχρι το 1954 ασχολήθηκε κυρίως με την φιλοτέχνηση και εικονογράφηση βιβλίων, μία σημαντική δραστηριότητά του σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Έχει εικονογραφήσει περισσότερα από 100 βιβλία.
Ασχολήθηκε επίσης με την εικονογράφηση πολλών «Κλασικών Εικονογραφημένων» (Κολοκοτρώνης, Θησέας και Μινώταυρος, Περσέας και Ανδρομάχη, κ.ά.)
Ευρέως γνωστά είναι τα δύο αλφαβητάρια της πρώτης Δημοτικού που εικονογράφησε το 1949 και το 1955.
Η ανάθεση της εικονογράφησης των δύο αλφαβηταρίων ήταν αποτέλεσμα της πρώτης θέσης που κατέλαβε στους δύο αντίστοιχους πανελλήνιους διαγωνισμούς του Οργανισμού Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων (Ο.Ε.Σ.Β.). Πρόθεση του ήταν το βιβλίο να «αγγίξει» τα παιδιά, γι’ αυτό άλλωστε και η ανάμνηση των εικόνων αυτών προξενεί σε όλους συγκίνηση και χαρά.
Το Αλφαβητάριο του 1955 χρησιμοποιήθηκε για τη διδασκαλία της γλώσσας στην Α´ τάξη Δημοτικού για περισσότερα από είκοσι συνεχόμενα έτη.
Το 1959 εκλέγεται τακτικός καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, στην έδρα της χαρακτικής. Εκτός από χαρακτική διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και την «τέχνη του βιβλίου», ιδρύοντας το σχετικό εργαστήριο.
Η διδακτική προσφορά του υπήρξε πολύ σημαντική. Στην εικοσιεξάχρονη θητεία του ως καθηγητής της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών διαμόρφωσε και μύησε στα μυστικά της ζωγραφικής και της χαρακτικής, εκατοντάδες νεότερους Έλληνες καλλιτέχνες.
Πολλοί σύγχρονοι διακεκριμένοι Έλληνες καλλιτέχνες υπήρξαν μαθητές του.
Το 1974 φιλοτεχνεί το σημερινό Εθνόσημο της Ελληνικής Δημοκρα¬τίας. Την τελευταία δημιουργική περίοδο της ζωής του, έως τις αρχές της δεκαετίας 1990, την αφιερώνει στην ζωγραφική και την έγχρωμη λιθογραφία, εισάγοντας και εκεί νέες ευρηματικές τεχνικές και εικαστικές εκφράσεις.
Από τους τελευταίους κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες της «γενιάς του ‘30», ο Κωνσταντίνος Γραμματόπουλος έφυγε από την ζωή την 1η Οκτωβρίου του 2003, σε ηλικία 87 ετών, ύστερα από πολύχρονη ασθένεια, η οποία τον κράτησε μακριά από την δημιουργία για περίπου δέκα χρόνια.
