Καλημέρα κόσμε για άλλη μιά φορά...Σήμερα επειδή είχε γίνει και γίνεται θέμα σε όλα τα ΜΜΕ, στις συζητήσεις μεταξύ των ανθρώπων, ένα πράγμα που χρόνια βόλευε και εξυπηρετούσε μεγάλα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας: Το κράτος-το δημόσιο-η πολιτεία.
Αυτές οι λέξεις μολονότι διαφορετικές μεταξύ των, στα αυτιά του ελληνικού λαού ειναι συνώνυμα. Συνώνυμα επίσης με τις λέξεις βόλεμα-ρουσφέτι-μέσο-μπάρμπας σε Κορώνη, κτλ κτλ
Ας δούμε όμως τι γίνεται. Όντως έχει το δημόσιο τόση ανάγκη απο υπαλλήλους ή μπορεί και με λιγότερα?
Από τις απαρχές του ελληνικού κράτους υπήρχε το βόλεμα,το γνωστόν και ως μέσον. Και γιατί να μην υπάρχει? Αφού το παλικάρι που μένει απέναντι, ο γιος της κυρά-τάδε, είναι καλό παιδί μωρέ. Και με τον μπαμπά του είμαστε φίλοι. Τι? Επειδή ο Γιαννάκης που τον κοροϊδεύαμε μικροί έχει 6 πτυχία, 3 μεταπτυχιακά και 2 συστατικές από καθηγητές Πανεπιστημίων στην Ευρώπη? Ε άμα είναι τόσο καλός, δε θα χαθεί!!
Μύθος νούμερο 1. Ο καλός δε χάνεται. Άν ίσχυε αυτό, σε ότι αφορά τουλάχιστον στο ελληνικό δημόσιο, ο καλός δε θα κατέληγε να δουλεύει στη Γερμανία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ, την Αγγλία και γενικά όπου γης και πατρίς γιατί σαν καλή χώρα, θα τον απορροφούσε η ίδια. Αλλά δεν το έκανε. Γιατί δεν μπορούσε? Όχι, γιατι προτίμησε κάποιον άλλο που δεν σπούδασε, δεν είχε μετάλλια της μόρφωσης αλλά κομματικά παράσημα. Κάποιον που δεν ήξερε τίποτα από τη δουλειά ήξερε όμως ΓΙΑ τη δουλειά. Άρα ο καλός χάθηκε. Τον έφαγε ο κακός. Ή όχι μάλλον κακός. Ο επιτήδειος.
Μύθος 2ος: Μα εγώ έχω προσληφθεί εδώ και 20 χρόνια δουλεύω!’Εχω προγραμματισει τη ζωή μου με αυτά τα χρήματα, τώρα πώς θα φύγω?
Εεε….βασικά δεν θα έπρεπε να δουλεύεις!
Επειδή όμως δεν είμαι ούτε ερειστικός, ούτε κακός άνθρωπος δε θα αναρωτηθώ τι έγινε και έφτασες ως υψηλές βαθμίδες της διοικητικής σκάλας στο δημόσιο, καθώς θέλω να αφιερώσω έναν τόμο δημοσιεύσεις για την ανταλλαγή πελατειακών σχέσεων μεταξύ πολιτών. ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ?
Επιστροφή στο δημόσιο μέρους των χρημάτων που λαμβάνει ο ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ μισθωτός υπάλληλος. Το μέρος αυτό, των χρημάτων να είναι εξαρτώμενο από κάθε είδους επιδόματα, για παράδειγμα αν έχεις γίνει προϊστάμενος επειδή κολλούσες αφίσες ή ήσουνα όμορφο κορίτσι έρμαιο στα χέρια κτηνών που έπρεπε να είναι φυλακή για κατάχρηση εξουσίας, πρέπει το επίδομα ευθύνης να αφαιρεθεί από το μισθό σου. Θεωρώ αυτονόητη την καθαίρεση απο τη θέση. Η μετάταξη είναι όχι απαραίτητη αλλά μπορεί να είναι αναγκαίο κακό σε ένα ατελείωτο χανείο που θέλει νοικοκύρεμα.
¨Μα, από προϊστάμενος θα πάω και θα γίνω κάτι άλλο κατώτερο?»
»Ναι. Όπως ξενιτεύτηκε μία γενιά ολόκληρη που έκατσε να διαβάσει και έκατσε να ιδρώσει για να αποκτήσει προσόντα που εσύ απέκτησες αλλαχού καθήμενος.»
Μύθος νούμερο 3: Να φύγουν όλοι να καθαρίσει ο τόπος!
Δέ χρειαζόμαστε και δεν είναι ώρα για μηδενισμό και πολιτικές αυθαιρεσίας. Είδατε παραπάνω ενώ θα μπορούσα να εξαντλήσω την αυστηρότητα μου και να πω να απολυθεί,δεν το κάνω. Πρέπει όμως να γίνονται σωστές μετατάξεις σε νευραλγικά πόστα οι οποίες να έχουν προοπτική και να είναι εξορθολογιστικές.
Δε γίνεται για παράδειγμα να απολύεις από παντού όλες τις καθαρίστριες και τους ρακοσυλλέκτες για να μειώσεις το προσωπικό και να κρατάς πολλά άτομα σε ένα γραφείο που κάνουν την παρόμοια δουλειά. Θα πεθάνουν από τη βρωμιά και τα ποντίκια.
Μύθος νούμερο 4: Αφου ρε δεν τους αξιολογεί κανένας.
ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΩΣΤΟ. Και θα προσθέσω μια προσωπική εμπειρία. Εργαζόμενος ως γιατρός, δέχτηκα μία μέρα επίθεση από συνδικαλιστή μεγάλης δημοκρατικής παράταξης επειδή δεν υπέγραφα ενάντια στην αξιολόγησή μας. Στην απάντησή μου: Εγώ κάθε μέρα εδώ είμαι, ας έρθει όποιος θέλει μου απάντησε καλά να πάθω και να γίνω και Γερμανός. Τα σχόλια δικά σας. Μ’αφήνετε να σταθώ λίγο στην αξιολόγηση? Ευχαριστώ.
Αξιολόγηση πρέπει να γίνεται πάντα και ΣΕ ΟΛΟΥΣ. Εδώ ερχόμαστε σε σύγκρουση με τους περισσότερους κομματικούς μηχανισμούς. Να αξιολογηθώ κύριοι ναι, αλλά οι συνδικαλιστές?Οι προϊστάμενοι?Οι διοικητές?Αυτοί δεν πρέπει να αξιολογηθούν? Ή θεωρείτε ότι αυτοί είναι πάνω από όλα και έχουν πάντα δίκιο? Αν το κάνετε είστε τουλάχιστον κουτοί μην πω επικίνδυνοι, μην αναρωτηθώ αν θα πρεπε να ψηφίζετε και με πείτε αντιδημοκράτη.
Καθένας τη δουλειά του λοιπόν, και τελειώνω το πρώτο μέρος...
Μέρος 2 [09-09-2015]
Καλημέρα κόσμε!!!
Ιδιαίτερα εκνευρισμένος νιώθω έτοιμος να βγάλω σήμερα όση οργή δεν έβγαλα χτες.
Πρέπει να ξεκινήσουμε εντρυφώντας στην έννοια πελατειακό κράτος.
Τι είναι το «πελατειακό κράτος»;
Είναι η εμπορευματοποίηση των σχέσεων της εξουσίας με τον πολίτη, η εκδοχή του πολίτη ως πελάτη συναλλασσόμενου με την εξουσία, η άσκηση της πολιτικής με τους όρους της αγοράς, τους κανόνες του μάρκετινγκ και της παγκοσμιοποίησης. Η εξουσία πουλάει τους διορισμούς στο Δημόσιο και ο πολίτης – πελάτης αγοράζει τον διορισμό με την ψήφο του, με την άνευ όρων στράτευσή του στο κόμμα που τον διόρισε. Ο διορισμός είναι κέρδος σημαντικό: ισόβια εξασφάλιση του μισθούλη άνευ όρων (χωρίς έλεγχο της παραγόμενης εργασίας, των ικανοτήτων και προσόντων, της εργατικότητας ή της φυγοπονίας, της εντιμότητας ή της φαυλότητας).
Το πελατειακό κράτος εντάσσει στη λογική της δοσοληψίας και κάθε άλλη, συνταγματικά προβλεπόμενη, θεσμική λειτουργία κορυφαίας κοινωνικής ευθύνης: Της ευθύνης για την άμυνα της χώρας, για την απονομή του δικαίου, για την υπεύθυνη πληροφόρηση του πολίτη και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, για την κοινωνική ασφάλιση, για τη νοσοκομειακή περίθαλψη. Διορίζει το πελατειακό κράτος τις ηγεσίες: των Ενόπλων Δυνάμεων, των Ανώτατων Δικαστηρίων, της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, των Ασφαλιστικών Ταμείων, των Δημόσιων Νοσοκομείων. Με αντάλλαγμα οι διοριζόμενοι να εξυπηρετούν τα συμφέροντα του κόμματος που κυβερνάει και όχι της συντεταγμένης σε κράτος κοινωνίας.
Γι’ αυτό και στο πελατειακό κράτος ο κάθε τυχάρπαστος, κωμικά ανίκανος ή άξεστο και ακαλλιέργητο κομματόσκυλο (πελάτης της εξουσίας) μπορεί να ηγείται του ασφαλιστικού συστήματος, με εντολή την καταλήστευση του αποταμιευμένου μόχθου δημόσιων λειτουργών. Οποιοσδήποτε απόστρατος καραβανάς να βρεθεί διοικητής νοσοκομείου υπερσύγχρονης ιατρικής τεχνολογίας. Κραυγαλέες μετριότητες δικαστών ή αξιωματικών να αναβιβαστούν στα κορυφαία επιτελικά πόστα της Δικαιοσύνης ή της Άμυνας, επειδή είχαν έγκαιρα αντιληφθεί ότι μόνο με κομματική εύνοια θα «προκόψουν».
Το ίδιο σε μία σειρά από κλάδους περιλαμβανομένου και του δικού μας. Άτομα που δεν ίδρωσαν ποτέ στη ζωή τους σε ανταλλαγή συμφερόντων με κοινωνούς κομματικούς, η με κοινωνικά προσόντα να ανελίσσονται ταχύτατα επαγγελματικά και να ευρίσκονται σε νευραλγικές θέσεις. Παντού. Σε κάθε γρανάζι του κρατικού μηχανισμού αυτής της χώρας.
Ένα κράτος το οποίο κυβερνάται και ελέγχεται με τον ίδιο τρόπο που ο υπόκοσμος ελέγχει τους πιστούς υπαλληλίσκους του. Είναι διατεθειμένο να προσφέρει φρέσκο αίμα στο πλήθος που τον χαζεύει από το τηλεοπτικό Κολοσσαίο του καναπέ του, μόλις πάρει μυρωδιά από το χαφιεδότσουρμο ότι η κοινωνία αρχίζει και μυρίζει τη μπόχα. Και είναι διατεθειμένο να σκοτώσει, να σπάσει βιτρίνες στην Πανεπιστημίου και στην Ερμού για να στρέψει τα κοινωνικά στρώματα το ένα έναντι στο άλλο. Divide et impera.
Είναι η ώρα η γενιά μου και όσοι έρχονται κάτω από εμάς να το αλλάξουν αυτό.
Δεν κουραστήκατε? Δεν βαρεθήκατε να διαβάζετε τη μισή ζωή σας και να αναγκάζεστε να μεταναστεύετε επειδή τη δουλειά την πήρε ο τάδε που ο μπαμπάς του ψήφιζε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ? Δεν βαρεθήκατε εσείς να ξεροσταλιάζετε στη βιβλιοθήκη ή στον ΟΑΕΔ και άλλοι να ξεροσταλιάζουν έξω από πολιτικά γραφεία?
Εγώ βαρέθηκα.
Ελπίζω να είμαστε περισσότεροι γιατί το πράγμα πλέον έχει διαβρώσει και οξειδώσει τα πάντα.
Και αν δεχτούμε ότι αποκλείουμε την εξέγερση με όπλα, βουνό και αντίσταση γιατί ήδη είμαστε μακριά από αυτό σαν κουλτούρα αυτό που απομένει να κάνουμε είναι το εξής:
1. Κίνηση με γνώμονα το συμφέρον της κοινωνίας που δε συμπίπτει πάντοτε με το δικό μας
2. Καταγγελία παραβατικών και άδικων συμπεριφορών
3. Αποσαφήνιση των εννοιών βιογραφικό σημείωμα και προσόντα με διεθνές σταντάρισμα σε ότι αφορά και την οικογενειακή κατάσταση και όχι πρακτικές λαϊκής (ένα παιδί+ένα μεταπτυχιακό+ότι είσαι 28 χρονών+πατέρας>70+χωρίς μάνα= 123412394 μόρια, α συγγνώμη κερδίζει η κυρία γιατί είναι 30 χρονών και εδώ το γράφει καθαρά)
4. Αναθεώρηση των εννοιών πρωινό ωράριο και ξεκαθάρισμα του καθηκοντολογίου όπου όταν αυτά παραβιάζονται με δόλο, να υπάρχει ποινή στο μισθούλη.
5. Αλλαγή του βρέξει-χιονίσει εγώ θα πληρωθώ, σε βρέξει-χιονίσει πρέπει να δουλέψω για να πληρωθώ.
Και θα μου πείτε, σιγά ρε αλάνι, χαλάρωσε και ποιος θα τα διασφαλίζει αυτά που λες?
Ε, ας κρατήσω και κάτι για το τρίτο και τελευταίο μέρος!
Μέρος 3 [12-09-2015]
Καλησπέρα και πάλι!
Έχοντας βγάλει όλο το άχτι μου στα δύο προηγούμενα κείμενα, ήρθε η ώρα να γεμίσω τα μυαλουδάκια σας με ότι πιο σημαντικό και όμορφο γεννά ο διάλογος και η δημοκρατία. Με τις προτάσεις.
Είμαι ένας πολίτης κουρασμένος. Βαρέθηκα τόσα χρόνια όλα τα κόμματα να συνθηματολογούν. Και απορώ με μερικούς οπαδούς των, που περιχαρής δηλώνουνε: »Ρε, δεν άκουσες τι είπε ο αρχηγός μας?Να διασφαλίσουμε τη δημόσια υγεία!Είναι Θεός!Θα τον ψηφίσω»
Μου θυμίζετε κάτι γιαγιάδες που χαίρονται όταν πάνε στο γιατρό και πανηγυρίζουν που τους έβγαλε διάγνωση οσφυαλγία. Η οσφυαλγία όπως και η συνθηματολογία είναι συμπτώματα. Δεν είναι διαγνώσεις.
Αυτό που λείπει λοιπόν είναι ουσιαστικές προτάσεις. Απαντήσεις τι θα πράξουμε αύριο και όχι ΑΝ ήμασταν σε μια άλλη κοινωνία, ΑΝ υπήρχαν κονδύλια, ΑΝ υπάρχει παράδεισος τότε είναι στα μάτια σου και άλλα 1500 ΑΝ που και τον Παπακαλιάτη να βάζαμε υπουργό θα τρόμαζε.
Έχουμε και λέμε.
Σύσταση κλιμακίου με ανθρώπους που θα δίνουν όρκο απέναντι στο λαό και που σε υποψία ατασθαλίας θα διώκονται ποινικά, επιστήμονες, με εγνωσμένα πτυχία στη δημόσια διοίκηση και μεταρρύθμιση. Απαγόρευση συμμετοχής σε επιτροπές συνδικαλιστών των κομμάτων και κομματικών στελεχών παλαιών και νέων.
Αξιολόγηση από το κλιμάκιο που θα μένει στον εκάστοτε κρατικό σχηματισμό (ΙΚΑ, εφορία, νοσοκομείο,κτλ) 2 εβδομάδες όπου θα κυκλοφορεί στους χώρους του ιδρύματος, χωρίς να υπάρχει γνώση της ιδιότητας του από τους υπαλλήλους και τους πολίτες.
Γραπτή έκθεση και άνοιγμα όλων των φακέλων των εργαζομένων με αξιολόγηση του βιογραφικού τους.
Μετάταξη των αργόμισθων-αργόσχολων σε θέσεις ανάλογες της εκπαίδευσής τους και υπολογισμός των αδικαιολόγητων επιδομάτων που πληρώνονταν καθώς και του ίδιου του μισθολογικού προφίλ των για επιστροφή στον κρατικό κορβανά ή διακανονισμός μέσω νομικών εταιριών.
Κατάρτιση κατόπιν λίστας με τις κενές θέσεις, δημοσιοποιημένης στο διαδίκτυο με την οποία θα αναζητώνται υποψήφιοι με συγκεκριμένες χαρακτηριστικές επιδεξιότητες, συνέντευξη από ειδήμονες του κλάδου, με το κλιμάκιο παρόν.
Άμεση αυτόματη εγγραφή των εργαζομένων που περίσσεψαν από την ανωτέρω διαδικασία στον ΟΑΕΔ και προτεραιότητα ανάθεσης εργασίας στον κλάδο τους με το άδειασμα της θέσης.
Δημιουργία ερωτηματολογίου στους εργαζόμενους ενός χώρου για την αξιολόγηση των προϊστάμενών τους, διοικητών και συμβούλων.
Κατάργηση της σύστασης επιτροπών για »αστεία» θέματα και επιβολή προστίμου στους υπογράφοντες τέτοιου είδους συμβάσεων.
Απαγορεύονται αυστηρώς και δια ροπάλου οι δικαιολογίες του τύπου : Αχ μη, δεν ήξερα, ήτανε Ιούλιος και βιαζόμουνα και δεν είδα τι υπέγραφα, κτλ. ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΕΧΕΙ ΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ ΤΗΣ.
Ποινή φυλάκισης σε όσους επιχειρούν το διορισμό ατόμων με συγγένεια που δεν έχουν προκριθεί σε θέση με αδιαφανείς διαδικασίες.
Όταν λέω μετατάξεις εννοώ σε πόστα άχαρα. Εκεί έγκειται το σκληρό των αλλαγών που προτείνω. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα.
Η κ.Τάδε είναι διορισμένη σε γραφείο σε ΙΚΑ του νομού Αττικής. Στα προσόντα της περιλαμβάνονται η ύπαρξη πατέρα με παρελθόν σε μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Η ίδια έχει τελειώσει το λύκειο. Από τα 19 δουλεύει λοιπόν με μισθό 1200€. Λόγω παλάιότητας ο μισθός πλέον αγγίζει τα 1400€ ενώ η Τάδε έκανε και μια επιτροπή για επισκευή κλουβιού που περιείχε καναρίνι ζωτικής σημασίας για το Ίδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Από την επιτροπή αυτή λαμβάνει άλλα 400€ ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Με τις μετατάξεις θα ζητηθεί στην κ. Τάδε να γίνει σχολικός φύλακας, ή να είναι υπεύθυνη καθαριότητας στο Δήμο της πόλης της με μισθό προσαρμοσμένο στα προσόντα της.
Αχ, κυρία Τάδε μου, κάποτε έφαγες τη θέση από την κ.Ταδεοπούλου, η οποία είχε τελειώσει το πανεπιστήμιο και είχε μεταπτυχιακό και διδακτορικό στη δημόσια διοίκηση. Πλέον είναι στο εξωτερικό και βγάζει τουλάχιστον τα τριπλά απ’ότι εσύ, που είχες μια θέση που δεν άξιζες.
Ποιος είπε οτι η ζωή είναι δίκαια?Έτσι δεν έλεγες κάποτε…?
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε...
*O Θάνος Πασχάλης είναι ιατρός, ειδικευόμενος νευροχειρουργικής
