τελευταία επτά χρόνια, βάζοντας εμπόδια στον δρόμο προς την ανάκαμψη. Κι αυτό, διότι ο ίδιος αριθμός εργαζομένων και στις ίδιες ώρες παράγει λιγότερα αγαθά και υπηρεσίες.
Σύμφωνα με ανάλυση της Eurobank, η μείωση της παραγωγικότητας οφείλεται στην καθυστέρηση της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων. Ταυτόχρονα, οι οικονομολόγοι της Eurobank προειδοποιούν ότι η επιστροφή στην ανάπτυξη προϋποθέτει την ενίσχυση της παραγωγικότητας. Αυτό ισχύει τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρωζώνη, καθώς διαπιστώνεται ότι οι ενέσεις ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δεν έχουν περάσει ακόμα στην πραγματική οικονομία. Ενας από τους λόγους που δεν επιτρέπουν τη ρευστότητα να μετατραπεί σε ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας είναι η στασιμότητα της παραγωγικότητας στην Ευρωζώνη.
Η συνταγή για αύξηση της παραγωγικότητας περιλαμβάνει καινοτομία, ανταγωνιστικότητα και μεταρρυθμίσεις. Χώρες που προχώρησαν σε αυτούς τους τομείς αποτέλεσαν την εξαίρεση στην Ευρωζώνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ιρλανδία, η οποία κατέγραψε ρυθμό ανάπτυξης 6,7% στο β΄ τρίμηνο του έτους, με παράλληλη άνοδο της παραγωγικότητας. Αντίστοιχη βελτίωση της παραγωγικότητας παρατηρείται σε Ισπανία και Πορτογαλία.
Αντίθετα, στην Ελλάδα η παραγωγικότητα μειώνεται συνεχώς. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτει η Eurobank, 1.000 Ελληνες εργαζόμενοι παρήγαγαν 100 προϊόντα το 2008, σήμερα οι ίδιοι παράγουν 94,7. Στο δεύτερο τρίμηνο του έτους, η παραγωγικότητα (προϊόν ανά εργαζόμενο) μειώθηκε κατά 0,60%. Με άλλα λόγια, 1.000 εργαζόμενοι είχαν το β΄ τρίμηνο μικρότερη παραγωγή κατά 6 προϊόντα, σε σχέση με αυτά που είχαν παραγάγει το β΄ τρίμηνο του 2014.
Ενας άλλος δείκτης για την παραγωγικότητα είναι ο αριθμός των προϊόντων που παρήχθησαν ανά ώρα εργασίας. Στην Ελλάδα, το β΄ τρίμηνο παρήχθησαν 0,10% λιγότερα προϊόντα (αγαθά και υπηρεσίες) για κάθε ώρα εργασίας, σε σχέση με ένα χρόνο πριν.
Αν συνδυάσουμε τους παραπάνω δείκτες, καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα: οι Ελληνες πέτυχαν ένα επίπεδο παραγωγής σαν να εργάστηκαν 0,5% λιγότερες ώρες.
Στο σύνολο της Ευρωζώνης εμφανίζονται σημάδια στασιμότητας τα τελευταία δύο χρόνια. Το στοιχείο αυτό αποδεικνύει σε ένα βαθμό ότι η αύξηση της προσφοράς χρήματος από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) χωρίς την παράλληλη εφαρμογή κατάλληλων θεσμικών μεταρρυθμίσεων με στόχο της ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας, δεν αρκεί για τη μετάβαση της οικονομίας της Ευρωζώνης σε ένα σταθερό μονοπάτι ανάπτυξης.
Πηγή
