«Όλα τα δάκτυλα του χεριού, δεν είναι ίσα», άκουσα πολλές φορές, σε παιδική και νεαρή ηλικία να μου λένε, όταν καμιά φορά διαμαρτυρόμουνα «μα γιατί αυτός έτσι και εμείς αλλιώς»...
Αργότερα, όταν μυήθηκα (ενημερώθηκα) στα θέματα ιδεολογίας και πολιτικής, άκουσα όλες αυτές τις απίθανες δοξασίες, περί …. «ισότητας, αξιοκρατίας και ισονομίας», για να διαπιστώσω στην πράξη (ακόμα πιο αργότερα), πως …. οι ίδιοι που τα ευαγγελιζόντουσαν, ήταν αυτοί που πρώτοι και κύρια, τα παραβίαζαν!! Η αναξιοκρατία, το σπρώξιμο, το βόλεμα, οι διακρίσεις, το ρουσφέτι και γενικά το περιβόητο «μέσον», ήταν και παραμένει το κύριο χαρακτηριστικό της Ελληνικής κοινωνίας μας!!
Όλοι ασφαλώς το αρνούνται, όπως …. την «γλυκιά αμαρτία», που όλοι την γεύονται αλλά την αρνούνται και όσοι δεν μπορούν να την έχουν …. την ονειρεύονται!!
Η ανισότητα λοιπόν, της μεταχείρισης των Πολιτών, από το Κράτος, είναι δεδομένη και …. ταξινομημένη/διαβαθμισμένη ανάλογα, σε Ομάδες, Τάξεις, Κλάδους, Συνδικάτα, Κόμματα και άτομα!!
Όμως και …. «αντίστροφα», υπάρχει άραγε ισότητα!? Άραγε οι Πολίτες συμμετέχουν και επηρεάζουν …. ισότιμα, τη σύνθεση και τη λειτουργία του Κράτους, έχουν την ίδια βαρύτητα στη λήψη αποφάσεων, για το μέλλον της Χώρας …. και για το δικό τους!? Η εύκολη, η εμφανής και αυθόρμητη απάντηση είναι ΟΧΙ, διότι έτσι …, διότι αλλιώς …., διότι ενώ …. και επειδή όμως …. (τα έχουμε διαβάσει και ακούσει εκτενώς, από κάθε πονεμένο)!!
Ο αντίλογος από την άλλη πλευρά, είναι ότι ΟΛΟΙ δικαιούμαστε ….. μια και μόνο ψήφο και με αυτή συμμετέχουμε και αποφασίζουμε ισότιμα, για το Κράτος που θέλουμε!! Όμως και πάλι, πολλοί θα το αρνηθούν και θα ισχυριστούν ότι στο Εκλογικό μας Σύστημα (ενισχυμένης αναλογικής), η αποφασίζουσα εκλογική «Πλειοψηφία», δεν είναι τελικά, παρά μόνο …. «Μειοψηφία» του εκλογικού σώματος (λαού)!! Ενδεικτικό είναι ότι προ-ημερών, το 35,46% των ψηφισάντων, που αντιστοιχεί μόλις στο 19,5% του εκλογικού σώματος-λαού, αποφάσισε για όλους μας, πως και από ποιους θα κυβερνηθεί η Χώρα μας!! Άρα και εδώ …. ανισότητα έχουμε, διότι οι λίγοι, αποφασίζουν για τους πολλούς (όλους μας)!! Εδώ βέβαια μπορεί να ισχυριστεί (εύλογα) κάποιος ότι …. «ας φρόντιζαν να συμμετείχαν όλοι, για να ήταν πιο αντιπροσωπευτικό το αποτέλεσμα» ή επίσης ότι … «όποιος ενδιαφέρεται, διοικεί και κυριαρχεί, κάνει κουμάντο το "άνισο" αυτό Κράτος μας»!!
Και ερχόμαστε πλέον στον …. πιο δύσκολο και «ιδιαίτερο» προβληματισμό : «Είναι σωστό ή όχι, όλες οι ψήφοι να έχουν την ΙΔΙΑ βαρύτητα»!?
Πρέπει και μπορεί, η ψήφος του κυρ Γιώργιακα βοσκού στη Πάνω Αγουλινίτσα, να έχει την ίδια «βαρύτητα» με αυτήν του ακαδημαϊκού κυρίου Επαμεινώνδα ή η ψήφος της celebrity ξανθιάς Πάολα, των media και του fashion life, να έχει την ίδια «βαρύτητα» με αυτήν της δικαστικού κυρίας Αντωνίας, του κομματικού (χαχόλου) αφισοκολλητή Γιάγκου, με αυτή του στρατιωτικού Νίκου και του δασκάλου Αριστείδη, του επιχειρηματία Νικόλαου, με του άνεργου συγκολλητή της ναυπηγοεπισκευαστική Μπάμπη, της γιαγιάς Κατίνας, με του εγγονού της Παναγιώτη, του συνταξιούχου Κώστα, με του 25χρονου ιδιωτικού υπάλληλου Χρήστου, της αγρότισσας νοικοκυράς κυράς Μαρούσας, με της Αθηναίας νοικοκυράς κυρίας Ελεονόρας, κ.ο.κ!?!?
Όλοι αυτοί, έχουν άραγε τις ίδιες δυνατότητες ενημέρωσης, γνώσης και απόφασης, δηλαδή το ίδιο βάρος ευθύνης για τα κοινά!?? Μπορεί ο βοσκός να αποφασίζει για το μέλλον του επιχειρηματία και αντίστροφα!? Μπορεί η αγράμματη νοικοκυρά του χωριού, να γνωρίζει τις παραμέτρους της πολιτικής και οικονομικής πραγματικότητας, στον ίδιο βαθμό με την ακαδημαϊκό και την καθηγήτρια συμπολίτισσα της στην Αθήνα!? Υπάρχουν ασφαλώς πολλές προσεγγίσεις, αναφέρω αυτή που διάβασα και «προκλήθηκα» να σχολιάσω εδώ (βλ. http://www.kathimerini.gr/831856/opinion/epikairothta/politikh/peri-ths-isothtas-ths-yhfoy)!!
Έχουν τελικά ΟΛΟΙ αυτοί, τα ίδια ενδιαφέροντα, ανάγκες και απαιτήσεις!? Έχουν τα ίδια κριτήρια επιλογών, προτεραιοτήτων και αποφάσεων!? Το συλλογικό όφελος ή το προσωπικό συμφέρον, καθοδηγεί τις επιλογές τους!?
Ας κοιτάξουμε με προσοχή και νηφαλιότητα γύρω μας και ας προβληματιστούμε :
«Το σωστό (ισότιμο) είναι και δίκαιο ή το δίκαιο είναι και σωστό»!? Που κατ’ επέκταση αυτό σημαίνει ότι : «Το δικαίωμα στην ισότητα, αποτελεί και ισότητα στα δικαιώματα …. και τελικά ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που το καθορίζει …. και ΠΩΣ»!?
Τελικά ΟΛΟΙ οι «κατά Χριστόν» άνθρωποι είμαστε ΙΣΟΙ, αλλά …. μόνο Ενώπιον Του (στην μεταθάνατον ζωή)!! Μέχρι τότε, ας παρηγορηθούμε με το (παιδικό) επιχείρημα ότι : «όλα τα δάκτυλα, δεν είναι ίσα» (από λάθος ή και από θέλημα Θεού, ίσως)!!
