νυσταλέας παρέας πήραν φωτιά: ο Τσίπρας και η Τρέμη. Η ξαφνική αλλαγή ταχύτητας και έντασης ήταν αφύσικη. Διότι πιστεύω ακράδαντα ότι ήταν προσυμφωνημένη. Οι δύο πρώτες ώρες εξελίσσονταν σε φιάσκο για Τσίπρα και Λαφαζάνη.
Ο πρώτος ουσιαστικά ψέλιζε ορισμένα ήξεις-αφήξεις για την ουσιαστική αυτο-ακύρωση της πολιτικής του, ο δέυτερος χωρίς επικοινωνιακό χάρισμα, μόνο ως αρχηγός κόμματος δεν έπειθε. Ο Μεϊμαράκης (ο οποίος αργότερα, θα αποδομούσε κι αυτός το άνετο, πατερναλιστικό του στιλ στην αντιπαράθεση με έναν θρασύ Καμμένο) κέρδιζε σαφώς πόντους. Όπως και ο Θεοδωράκης, ο οποίος απεδείχθη ο πιο κερδισμένος ομιλητής της βραδιάς. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο καβγάς τους ήταν απολύτως προσυμφωνημένος.
Η Τρέμη κλήθηκε να βρει τρόπο να σώσει το τομάρι του και να του δώσει πάσα για να φανεί ως ο τιμωρός της διαπλοκής, έχοντας τη μία και μοναδική καλή στιγμή του στο τρίωρο. Όμως, ένας από μηχανής θεός επρόκειτο να διασώσει τελευταία στιγμή τον αφύσικα σφιγμένο Τσίπρα. Κι αυτός ο θεός φορούσε την λεοντή του "εχθρού".
Ήταν ο δημοσιογραφικός εκπρόσωπος των ολιγαρχών. Ήταν η Όλγα Τρέμη. (Όταν αυτός έκανε το λιοντάρι για την πολιτική του στα media, εκείνη θίχτηκε κι αυτός της απάντησε ένα ξεκάρφωτο "Γιατί, έχετε τη μύγα και μυγιάζεστε;" -μπλιαχ!) Πιστεύω ακράδαντα ότι ο καβγάς τους ήταν απολύτως προσυμφωνημένος. Η Τρέμη κλήθηκε να βρει τρόπο να σώσει το τομάρι του και να του δώσει πάσα για να φανεί ως ο τιμωρός της διαπλοκής, έχοντας τη μία και μοναδική καλή στιγμή του στο τρίωρο. Η "εξυπηρέτηση" είναι, φρονώ, μέρος μιας μεγαλύτερης συμφωνίας διάσωσης του Τσίπρα, που έχει κλειστεί και ήδη καθρεφτίζεται στα ταγμένα φιλοσυριζαϊκά πρωτοσέλιδα των Νέων και του Βήματος.
Με αντάλλαγμα, το τομάρι του Mega. Mέρες τώρα, οι Έλληνες διασκεδάζουν με την νιοστή στροφή του πρώην ΔΟΛ στο θέμα Τσίπρα. Να 'σου πάλι τα κόκκινα φόντα, ο Αλέξης που θα πατάξει το κατεστημένο (LOL), το γλυκό παλληκάρι που τα 'βαλε με τα θεριά και καταβροχθίστηκε με αυτοθυσία. Έτσι, ο πρώην πρωθυπουργός, που χρόνια τώρα ξιφουλκεί εναντίον των μέσων διαπλοκής, αλλά ως κυβέρνηση δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ εναντίον τους, πάλι διασώζεται από αυτά τα ίδια, με ντιλάκια κάτω από το τραπέζι.
Πάντως και οι δύο, στο συγκεκριμένο, ήταν άτυχοι. Μια τέτοια δραματική αντιπαράθεση προϋπέθετε ένα κάποιο δράμα. Αλλά το ντιμπέϊτ ήταν τόσο νωθρό και άτονο, που η φιλότιμη υποκριτική τους έξαρση φάνηκε σαν διακοπή για διαφημίσεις. Φάνηκε ψεύτικο. Και ήταν. Δυστυχώς. Και για τους δύο.
