Κι αυτό μιας και οι ωκεανοί καλύπτουν πάνω από το 70% της επιφάνειας της γης. Όμως η ενέργεια που απαιτείται για την επίτευξη αυτού του φαινομενικά εύκολου σκοπού υπήρξε μέχρι σήμερα εξαιρετικά δαπανηρή. Τώρα χάρη στις νέες τεχνολογίες το κόστος έχει μειωθεί αρκετά (σχεδόν στο μισό) και τεράστιες μονάδες αφαλάτωσης είναι έτοιμες να λειτουργήσουν σε όλο τον κόσμο.
Το μεγαλύτερο εργοστάσιο αφαλάτωσης θαλασσινού νερού λειτουργεί αυτή τη στιγμή στο Ισραήλ κοντά στο Τελ Αβίβ και ανακοίνωσε την επέκτασή της παραγωγής του. Συγκεκριμένα, θα παράγει 624 εκατομμύρια λίτρα πόσιμου νερού καθημερινά και θα πουλά 1.000 λίτρα (που για να γίνει κατανοητό σαν νούμερο ισοδυναμεί με την εβδομαδιαία κατανάλωση ενός νοικοκυριού).
Σε πλήρη παραγωγική διαδικασία θα μπει τον ερχόμενο Δεκέμβριο και το εργοστάσιο αφαλάτωσης στη Σαουδική Αραβία, ενώ στις ΗΠΑ το μεγαλύτερο εργοστάσιο που άνοιξε στο Σαν Ντιέγκο θα ξεκινήσει τη λειτουργία του από τον άλλο μήνα.
Η παραγωγική διαδικασία
Ο παραδοσιακός τρόπος για να βγάλει κανείς πόσιμο νερό από το θαλασσινό είναι να το βράσει και να συλλέξει το καθαρό απόσταγμα. Η διαδικασία αυτή, βέβαια, χρειάζεται μεγάλα αποθέματα ενέργειας όμως σήμερα τα εργοστάσια επιλέγουν να παράγουν θερμότητα ως υπο-προϊόν ενέργειας. Η «αντίστροφη όσμωση» -μια τεχνολογία που χρονολογείται από τη δεκαετία του ΄60- χρησιμοποιεί λιγότερη ενέργεια και έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια. Η «αντίστροφη όσμωση» σύμφωνα με τον καθηγητή Nick Hankins, χημικό μηχανικό του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, αποτελεί έναν εναλλακτικό τρόπο για την αφαίρεση του αλατιού απ’ το θαλασσινό νερό.
