Έχοντας υπ΄όψιν αφ΄ενός μεν τις από Νοεμβρίου 2015 δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας , Έρευνας και Θρησκευμάτων κυρίου Νικολάου Φίλη αναφορικά με το ...
ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων, σύμφωνα με τις οποίες αμφισβητείται η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, αφ΄ετέρου δε την πληθώρα δημοσιευμάτων παραπόνων και διαμαρτυρίας συνέπεια των δηλώσεων αυτών, κατέθεσα σήμερα 5.11.2015 σχετική αναφορά μου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, για να διερευνηθεί αν έχει τελεστεί το αδίκημα της προσβολής της μνήμης νεκρών ( άρθρο 365 του Ποινικού Κώδικα- Έγκλημα κατά της Τιμής ) , για τους χιλιάδες Έλληνες του Πόντου που σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 στα πλαίσια προμελετημένης γενοκτονίας.
--------------------------------------------------------------------------------------
ΘΕΜΑ : ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΠΟΥ ΣΦΑΓΙΑΣΘΗΚΑΝ ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1916 ΚΑΙ 1923 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα του τύπου και του διαδικτύου με ημερομηνίες 3.11.2015 και 4.11.2015 που αναφέρονται στην τοποθέτηση του Υπουργού Παιδείας , Έρευνας και Θρησκευμάτων κυρίου Νικολάου Φίλη αναφορικά με το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων , ο υπουργός σε συνέντευξή του ΄΄στον Ενικό΄΄ στο Star δήλωσε ερωτηθείς σχετικά: «Πριν από χρόνια ως δημοσιογράφος , έκανα τη δήλωση ( ότι η σφαγή των Ποντίων δεν ήταν γενοκτονία ) , συμμεριζόμενος απόψεις πολλών ιστορικών και πολλών διεθνολόγων. Κάναμε διάκριση ανάμεσα στην εθνοκάθαρση την αιματηρή και το φαινόμενο της γενοκτονίας», συμπληρώνοντας πως «αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε το αίμα , τον πόνο , όσα έχουν υποστεί οι Πόντιοι από τη θηριωδία των Τούρκων . Αυτό είναι άλλο πράγμα και άλλο πράγμα η γενοκτονία , με αυστηρή επιστημονική έννοια», ενώ συνέχισε λέγοντας πως «αν γίνει η συζήτηση ψύχραιμα και επαναλαμβάνω , επί επιστημονικού επιπέδου, είναι άλλο πράγμα η εθνοκάθαρση , όσο αιματηρή και αν είναι και άλλο η γενοκτονία και το ολοκαύτωμα».
H πραγματικότητα όμως είναι ότι σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ανέρχονται οι δολοφονίες των Ποντίων από τους Οθωμανούς Τούρκους και σε πολλές ακόμη χιλιάδες οι εκτοπισμένοι Πόντιοι από την πατρώα τους γη στα πλαίσια προμελετημένης Γενοκτονίας. Ειδικότερα , η προμελετημένη εκκαθάριση των Ελλήνων του Πόντου την περίοδο 1916-1923 και η τραγωδία που τραυμάτισε τόσο βάναυσα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του ελληνισμού , είχε ως τελικό επακόλουθο την δολοφονία 350.000 περίπου Ποντίων από τους Οθωμανούς Τούρκους, τον εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων Ποντίων από την γη τους, ενώ άφησε εκατοντάδες ορφανά να μεγαλώσουν σε ξένες οικογένειες χωρίς να γνωρίσουν ποτέ την ταυτότητά τους .
Η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών με βάσει το από 2007 πόρισμά της απεφάνθη ότι έγινε Γενοκτονία στους μειονοτικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλιστές. Με τη Γενοκτονία έγινε η τελική επίλυση του τουρκικού προβλήματος με τις μειονότητες εντός των συνόρων της (Ελλήνων, Αρμενίων κλπ). Ως Γενοκτονία ορίστηκε και από τον ΟΗΕ το 1948, ενώ το Ελληνικό Κράτος έχει αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ποντίων από το 1994 κηρύσσοντας τη 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».
Θεωρείται ότι απαιτείται να διερευνηθεί αν έχει τελεστεί το αδίκημα της προσβολής της μνήμης νεκρών ( άρθρο 365 του Ποινικού Κώδικα- Έγκλημα κατά της Τιμής ) , για τους χιλιάδες Έλληνες του Πόντου που σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 , διότι:
Η προσβολή της ιστορικής συλλογικής μνήμης αποτελεί κατ΄αρχήν ύβρη κατά του Λαού , του οποίου αμφισβητούνται όχι μόνο οι Εθνικές μνήμες αλλά και τα ίδια τα γεγονότα που τις διαμορφώσανε . Οι σφαγές των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 (όπως η θυσία των γυναικών στο Ζάλογγο , οι σφαγές των Κρητικών πριν και κατά την διάρκεια του 1821 κλπ) αποτελούν πολύτιμα στοιχεία της Εθνικής συλλογικής μας μνήμης .Είναι γεγονότα βιωμένα και βεβαιωμένα από τους λίγους -συγκριτικά- επιζήσαντες και τις οικογένειες τους και αποτελούν τα άγια των αγίων της ζωής τους .
Η αμφισβήτηση των μαρτυρίων των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 στα πλαίσια προμελετημένης γενοκτονίας , αποτελεί ύβρη στην μνήμη των θυμάτων και ηθικό πλήγμα για όλους αυτούς που κέρδισαν την ελευθερία και την τιμή τους χάρη στις θυσίες των προγόνων τους . Συνεπώς , η ποινική καταδίκη αυτών των πράξεων , που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και περιφρονούν την ιστορική μας μνήμη στην οποία στηρίζονται τα αγαθά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας - απ΄ όποιον κι αν προέρχονται - αποτελεί πράξη αυτονόητη για όποια κοινωνία σέβεται τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες και αρχές .
Μετά τιμής
Γοργίας Εμμ. Ψυλλάκης
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Πραγματογνώμονας
ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων, σύμφωνα με τις οποίες αμφισβητείται η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, αφ΄ετέρου δε την πληθώρα δημοσιευμάτων παραπόνων και διαμαρτυρίας συνέπεια των δηλώσεων αυτών, κατέθεσα σήμερα 5.11.2015 σχετική αναφορά μου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, για να διερευνηθεί αν έχει τελεστεί το αδίκημα της προσβολής της μνήμης νεκρών ( άρθρο 365 του Ποινικού Κώδικα- Έγκλημα κατά της Τιμής ) , για τους χιλιάδες Έλληνες του Πόντου που σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 στα πλαίσια προμελετημένης γενοκτονίας.
--------------------------------------------------------------------------------------
ΘΕΜΑ : ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΠΟΥ ΣΦΑΓΙΑΣΘΗΚΑΝ ΑΠΡΟΚΛΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΕΤΩΝ 1916 ΚΑΙ 1923 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ
Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα του τύπου και του διαδικτύου με ημερομηνίες 3.11.2015 και 4.11.2015 που αναφέρονται στην τοποθέτηση του Υπουργού Παιδείας , Έρευνας και Θρησκευμάτων κυρίου Νικολάου Φίλη αναφορικά με το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ποντίων , ο υπουργός σε συνέντευξή του ΄΄στον Ενικό΄΄ στο Star δήλωσε ερωτηθείς σχετικά: «Πριν από χρόνια ως δημοσιογράφος , έκανα τη δήλωση ( ότι η σφαγή των Ποντίων δεν ήταν γενοκτονία ) , συμμεριζόμενος απόψεις πολλών ιστορικών και πολλών διεθνολόγων. Κάναμε διάκριση ανάμεσα στην εθνοκάθαρση την αιματηρή και το φαινόμενο της γενοκτονίας», συμπληρώνοντας πως «αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε το αίμα , τον πόνο , όσα έχουν υποστεί οι Πόντιοι από τη θηριωδία των Τούρκων . Αυτό είναι άλλο πράγμα και άλλο πράγμα η γενοκτονία , με αυστηρή επιστημονική έννοια», ενώ συνέχισε λέγοντας πως «αν γίνει η συζήτηση ψύχραιμα και επαναλαμβάνω , επί επιστημονικού επιπέδου, είναι άλλο πράγμα η εθνοκάθαρση , όσο αιματηρή και αν είναι και άλλο η γενοκτονία και το ολοκαύτωμα».
H πραγματικότητα όμως είναι ότι σε πολλές δεκάδες χιλιάδες ανέρχονται οι δολοφονίες των Ποντίων από τους Οθωμανούς Τούρκους και σε πολλές ακόμη χιλιάδες οι εκτοπισμένοι Πόντιοι από την πατρώα τους γη στα πλαίσια προμελετημένης Γενοκτονίας. Ειδικότερα , η προμελετημένη εκκαθάριση των Ελλήνων του Πόντου την περίοδο 1916-1923 και η τραγωδία που τραυμάτισε τόσο βάναυσα ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του ελληνισμού , είχε ως τελικό επακόλουθο την δολοφονία 350.000 περίπου Ποντίων από τους Οθωμανούς Τούρκους, τον εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων Ποντίων από την γη τους, ενώ άφησε εκατοντάδες ορφανά να μεγαλώσουν σε ξένες οικογένειες χωρίς να γνωρίσουν ποτέ την ταυτότητά τους .
Η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών με βάσει το από 2007 πόρισμά της απεφάνθη ότι έγινε Γενοκτονία στους μειονοτικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλιστές. Με τη Γενοκτονία έγινε η τελική επίλυση του τουρκικού προβλήματος με τις μειονότητες εντός των συνόρων της (Ελλήνων, Αρμενίων κλπ). Ως Γενοκτονία ορίστηκε και από τον ΟΗΕ το 1948, ενώ το Ελληνικό Κράτος έχει αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ποντίων από το 1994 κηρύσσοντας τη 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο».
Θεωρείται ότι απαιτείται να διερευνηθεί αν έχει τελεστεί το αδίκημα της προσβολής της μνήμης νεκρών ( άρθρο 365 του Ποινικού Κώδικα- Έγκλημα κατά της Τιμής ) , για τους χιλιάδες Έλληνες του Πόντου που σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 , διότι:
Η προσβολή της ιστορικής συλλογικής μνήμης αποτελεί κατ΄αρχήν ύβρη κατά του Λαού , του οποίου αμφισβητούνται όχι μόνο οι Εθνικές μνήμες αλλά και τα ίδια τα γεγονότα που τις διαμορφώσανε . Οι σφαγές των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 (όπως η θυσία των γυναικών στο Ζάλογγο , οι σφαγές των Κρητικών πριν και κατά την διάρκεια του 1821 κλπ) αποτελούν πολύτιμα στοιχεία της Εθνικής συλλογικής μας μνήμης .Είναι γεγονότα βιωμένα και βεβαιωμένα από τους λίγους -συγκριτικά- επιζήσαντες και τις οικογένειες τους και αποτελούν τα άγια των αγίων της ζωής τους .
Η αμφισβήτηση των μαρτυρίων των Ελλήνων του Πόντου από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 στα πλαίσια προμελετημένης γενοκτονίας , αποτελεί ύβρη στην μνήμη των θυμάτων και ηθικό πλήγμα για όλους αυτούς που κέρδισαν την ελευθερία και την τιμή τους χάρη στις θυσίες των προγόνων τους . Συνεπώς , η ποινική καταδίκη αυτών των πράξεων , που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και περιφρονούν την ιστορική μας μνήμη στην οποία στηρίζονται τα αγαθά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας - απ΄ όποιον κι αν προέρχονται - αποτελεί πράξη αυτονόητη για όποια κοινωνία σέβεται τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες και αρχές .
Μετά τιμής
Γοργίας Εμμ. Ψυλλάκης
Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Πραγματογνώμονας
