«Η σημερινή (σ.σ. χθεσινή) ημέρα είναι αφιερωμένη στα 17 εκατομμύρια ψυχών που εξοντώθηκαν από μία στρεβλή και αρρωστημένη ιδέα... Μία διαστροφή που προκάλεσε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας ιστορίας.
Μία παγκόσμια ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος και μία ημέρα Τιμής των Ελλήνων Εβραίων Μαρτύρων και Ηρώων του Ολοκαυτώματος… Σαν σήμερα, όταν στις 27 Ιανουαρίου 1945 απελευθερώνονταν τα κολαστήρια στο Άουσβιτς – Μπίρκεναου…
Ημέρα μνήμης, όμως, δεν σημαίνει ημέρα συναισθηματικής μονάχα φόρτισης. Δεν είναι ημέρα θρήνου. Οφείλει να αποτελεί ημέρα υπενθύμισης και ιστορικής αφύπνισης, να διαδώσει μηνύματα ανθρωπιάς και ηθικά διδάγματα στις μελλοντικές γενεές.
“Ας είναι για αιώνες κραυγή απελπισίας και προειδοποίηση για την ανθρωπότητα αυτός ο τόπος, όπου οι Ναζί φόνευσαν περίπου ενάμιση εκατομμύριο άντρες, γυναίκες και παιδιά, κυρίως Εβραίους, από διάφορες χώρες της Ευρώπης”*.
Ποτέ ξανά!».
*Πλάκα που βρίσκεται ανάμεσα στα ερείπια των κρεματορίων στο Μπιρκενάου, στο Διεθνές Μνημείο προς Τιμή των Θυμάτων του ναζισμού.
