Υπάρχουν και άλλες δύο «ζηλευτές» κατά τον ΣΥΡΙΖΑ χώρες που... αντιμετωπίζουν αυτόν τον καιρό σοβαρά προβλήματα πλην της Βενεζουέλας, που πουλάει τον χρυσό της.
Πλούσιες χώρες που όμως οι λαοί τους ταλαιπωρούνται εδώ και χρόνια, επειδή οι ηγέτες τους συμπεριφέρθηκαν με άφρονα και αυταρχικό τρόπο και διαχειρίστηκαν χώρες και λαούς ως κτήμα τους.
Στις 5 Φεβρουαρίου, η Αργεντινή, στην προσπάθειά της να τερματίσει την αντιδικία με τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου, πρότεινε στα funds που επενδύουν σε προβληματικές εταιρίες, τα γνωστά «όρνεα» των αγορών, να αποπληρώσει το χρέος της με μια απομείωση της τάξης του 25%.
Ως γνωστόν, αυτά τα κερδοσκοπικά κεφάλαια έχουν κερδίσει τη δίκη κατά της Αργεντινής, η οποία καταδικάστηκε να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της στο 100% της ονομαστικής του αξίας.
Σύμφωνα με τον μεσολαβητή Ντέιβιντ Πόλακ, η προσφορά της Αργεντινής προβλέπει την καταβολή 6,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ενώ το παθητικό υπολογίζεται σε περίπου 9 δισεκατομμύρια.
Δηλαδή η Αργεντινή, αφού έκανε κάποια αλά ΣΥΡΙΖΑ ηρωικά, προσπαθεί να έλθει σε συμβιβασμό με τους πολυάριθμους κατόχους τίτλων αθετημένου χρέους και να τους αποπληρώσει, αλλά επί του θέματος πρέπει να αποφανθεί και ο δικαστής της Νέας Υόρκης Τόμας Γκρίσα, που έχει επιφορτιστεί με την υπόθεση.
Ο νέος Πρόεδρος Μάκρι κάνει το παν για να μπει ένα τέλος σ’ αυτή την ιστορία, σε αντίθεση με την προκάτοχό του Κριστίνα Κίρχνερ που είχε ακολουθήσει μια πολιτική σιδηράς πυγμής με τα αμερικανικά κερδοσκοπικά κεφάλαια και αρνείτο να εφαρμόσει την απόφαση δικαστηρίου της Νέας Υόρκης.
Υπενθυμίζεται ότι μετά τη μεγάλη οικονομική κρίση (2001-2002), το 93% των πιστωτών της Αργεντινής δέχθηκε την αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας, όχι όμως και τα «κοράκια», τα οποία διακρατούσαν περίπου το 7% των τίτλων και αρνήθηκαν τις απομειώσεις του χρέους που προβλέπονταν από τις αναδιαρθρώσεις του 2005 και το 2010.
Η κοινωνική αναταραχή στην Αργεντινή συνεχίζεται και στις αρχές Ιανουαρίου η αστυνομία χρησιμοποίησε σφαίρες καουτσούκ και δακρυγόνα για να διαλύσει διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί έξω από το δημαρχείο της πόλης Λα Πλάτα για να διαμαρτυρηθούν για τις απολύσεις χιλιάδων δημοτικών υπαλλήλων, καθώς ο δήμαρχος αποφάσισε να μην ανανεώσει τις συμβάσεις 4.500 δημοτικών υπαλλήλων.
Την προηγουμένη(8 Ιανουαρίου 2016) και η αστυνομία της Βραζιλίας έκανε εκτεταμένη χρήση δακρυγόνων και χειροβομβίδων κρότου-λάμψης χθες για να διαλύσει μια ομάδα βίαιων διαδηλωτών στο περιθώριο της κινητοποίησης εναντίον της αύξησης των εισιτηρίων των μέσων μαζικής μεταφοράς στη μεγαλύτερη πόλη της λατινοαμερικάνικης χώρας, το Σάου Πάουλου.
Ο πληθωρισμός στη Βραζιλία έχει ήδη ξεπεράσει το 10% και η αύξηση των εισιτηρίων επιβαρύνει σημαντικά τα νοικοκυριά.
Παράλληλα, η μεγαλύτερη οικονομία της Λατινικής Αμερικής έχει βυθιστεί στη χειρότερη ύφεση των τελευταίων 25 χρόνων, με αποτέλεσμα πάνω από 1,5 εκ. Βραζιλιάνοι να έχουν χάσει τη δουλειά τους από τον Νοέμβριο του 2014 ως τον Νοέμβριο του 2015.
Η λαϊκή οργή πολλαπλασιάζεται και από την εκτεταμένη κυβερνητική διαφθορά, με την κεντροαριστερή πρόεδρο Ντίλμα Ρουσέφ («σύντροφος Ντίλμα» κατά Τσίπρα), να βρίσκεται αντιμέτωπη με διαδικασίες αποπομπής της, λόγω της έρευνας για τεράστια σκάνδαλα διαφθοράς στα οποία εμπλέκονται μέλη της κυβερνητικής συμμαχίας.
Κατόπιν όλων αυτών, επανέρχεται η ανάγκη να ξαναθυμίσουμε τι είχε πει ο κ. Τσίπρας τον Δεκέμβριο του 2012 όταν επισκέφθηκε την Βραζιλία και την Αργεντινή.
Από τη Βραζιλία, είχε εκφράσει την πεποίθηση ότι «σύντομα ο ελληνικός λαός, ακολουθώντας το παράδειγμα των λαών της Νότιας Αμερικής που απελευθερώθηκαν από τα δεσμά του ΔΝΤ θα λυτρωθεί από τη θανατηφόρο θηλιά του μνημονίου».
Μετά την ολοκλήρωση των επαφών του στη Βραζιλία, στις 20 Δεκεμβρίου 2012 και λίγο πριν αναχωρήσει για την Αργεντινή, ο κ. Τσίπρας είπε πως οι επαφές που είχε η αντιπροσωπεία του κόμματος του επιβεβαιώνουν την αρχική εκτίμηση ότι «η χώρα μπορεί να βρει ισχυρούς συμμάχους στη γεωπολιτική σκακιέρα αν χαράξει μια ενεργητική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική».
Επιβεβαιώνεται ακόμη, όπως είπε, η ανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ ότι «η κρίση μπορεί να γενικευτεί το 2013 αν δεν αναχαιτιστεί άμεσα η στρατηγική της λιτότητας, αν δεν αναχαιτιστεί άμεσα η στρατηγική της κ. Μέρκελ στην Ευρώπη». Για να προσθέσει:
«Τη στιγμή που η κ. Μέρκελ απομονώνεται διεθνώς δυστυχώς βρίσκει συμμάχους στην Ελλάδα, τους μερκελιστές των τριών κομμάτων του μνημονίου των τριών κομμάτων της κυβέρνησης Σαμαρά».
«Το μήνυμα της Βραζιλίας στον ελληνικό λαό, το μήνυμα μιας χώρας που απελευθερώθηκε από το ΔΝΤ και στάθηκε στα πόδια της και σήμερα είναι μια από τις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη είναι ένα: Η έξοδος από την κρίση δεν μπορεί να γίνει με μνημόνια λιτότητας παρά μονάχα με πολιτικές κοινωνικής συνοχής, ανάπτυξης και αναδιανομής», κατέληξε θριαμβευτικά και κατευχαριστημένος.
Και αργότερα, από την Αργεντινή, δήλωσε: «Ολοκληρώνοντας αυτό το ταξίδι κρατάμε εμπειρίες – θετικές και αρνητικές – δύο χωρών που έγιναν πειραματόζωα – πολύ πριν γίνει η χώρα μας – μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Που, όμως, κατάφεραν να ακολουθήσουν εναλλακτικούς δρόμους και να βγουν από την κρίση με ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή».
Νωρίτερα, στις 7 Σεπτεμβρίου 2012, από το βήμα της Βουλής, ο κ. Τσίπρας είχε πει το περίφημο:
«Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή. Η Αργεντινή πέρασε μια μεγάλη δυσκολία και οι πολίτες της κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους. Εσείς δυστυχώς μας οδηγείτε σε άλλες πολύ χειρότερες καταστάσεις. Θα είμαστε υποτελείς, όλη η Ελλάδα θα έχει γίνει μια Ειδική Οικονομική Ζώνη».
Και βέβαια, όταν το 2014 η Αργεντινή ξαναχρεοκόπησε, όλοι μαζί διατυμπάνιζαν ότι δεν έγινε καμιά πτώχευση, απλώς αρνήθηκαν να πληρώσουν τα κερδοσκοπικά funds και επέλεξαν «μια στάση εθνικής αξιοπρέπειας, ουσιαστικής διαπραγμάτευσης, που την έχουν βγάλει οριστικά από τον κλοιό και τις δαγκάνες των δανειστών της».
Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο υπό το φως και των τελευταίων εξελίξεων;
