Τα γεγονότα της Ειδομένης και το πήγαινε-έλα των μεταναστών από την Αθήνα, συνοδευόμενο από ξύλο και καταστολή, αποτελεί την αποτύπωση της ευρύτερης αντιμετώπισης τους από το σύνολο των ευρωπαϊκών κρατών και των ολοκληρώσεων τους. Πλέον, λοιπόν, δεν επιτρέπεται η είσοδος ούτε στους Αφγανούς, αλλά ούτε και σε πολλούς Σύριους και Ιρακινούς. Αποτέλεσμα: Περίπου 5.000 μετανάστες έμειναν εγκλωβισμένοι, ενώ στη γύρω περιοχή πραγματοποιούνταν συνεχώς εκκαθαριστικές επιχειρήσεις, ξύλο, απωθήσεις ακόμα και με τα σκυλιά της αστυνομίας. Για όλους αυτούς, οι διαθέσιμες επιλογές ήταν η επί πληρωμή επιστροφή στην Αθήνα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στο λιμάνι του Πειραιά, ή η διαμονή σε χώρους κοντά στην Εθνική οδό.
Ουσιαστικά, οι μετανάστες που δημιουργούν οι πόλεμοι, οι εμφύλιοι, οι δικτατορίες και η οικονομική κρίση, στην προσπάθεια τους να περάσουν στη δήθεν πολιτισμένη Ευρώπη και να ζήσουν μια ζωή με στοιχειώδη δικαιώματα, αντιμετωπίζουν καταστάσεις που θυμίζουν προηγούμενους αιώνες. Κάποιοι θα πνιγούν στο Αιγαίο, κάποιοι θα περάσουν με κίνδυνο της ζωής τους, πολλοί θα επιβιώνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή στην καλύτερη περίπτωση σε δομές ΜΚΟ, αρκετοί θα μείνουν άστεγοι σε πλατείες και δρόμους, λίγοι θα καταφέρουν να περάσουν στη Βόρεια Ευρώπη, όσοι είναι απαραίτητοι ως φθηνό εργατικό δυναμικό για το ευρωπαϊκό κεφάλαιο θα βρουν δουλειά, ελάχιστοι θα βγάζουν με αυτήν τα προς το ζην. Ενδιάμεσα, θα ζήσουν τη φτώχεια, την εξαθλίωση, τον αποκλεισμό και την καπιταλιστική βαρβαρότητα, όπως ακριβώς τη δέχονται καθημερινά εκατομμύρια Ευρωπαίοι.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δε μπορεί πια να αναφερθεί ούτε στην ανθρωπιστική αλληλεγγύη που δήθεν προσπαθούσε να βγάλει προς τα έξω μια προηγούμενη περίοδο. Κάθε τέτοια μάσκα έχει πέσει: η αστυνομία απειλεί με εισβολή στους αλληλέγγυους χώρους των νησιών του Αιγαίου την ίδια στιγμή που συλλαμβάνει αλληλέγγυους ως διακινητές, νέα στρατόπεδα μετεγκατάστασης/συγκέντρωσης χτίζονται όπως στο Σχιστό, νέες βάσεις για την επέμβαση του ΝΑΤΟ προσφέρονται στα νησιά του Αιγαίου, ο Τσίπρας συγκαλεί συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για να επικυρώσει τα προαποφασισμένα, ο Μουζάλας και η κυβέρνηση κλαψουρίζουν πως η Ελλάδα αδυνατεί να ανταπεξέλθει. Στην πραγματικότητα, το ελληνικό κράτος έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ρεύματος με συγκεκριμένους όρους και αυτούς εξυπηρετεί στο βαθμό που δύναται και του αναλογεί.
Μάλιστα, τα αναβαθμισμένα καθήκοντα του στρατού στη διαχείριση των μεταναστών (χτίσιμο hotspots, λειτουργία στρατοπέδων μετεγκατάστασης, περιπολίες του λιμενικού στο Αιγαίου, ενδεχομένως αύξηση επιχειρήσεων σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο σύντομα), αποδεικνύουν πως η ανοχή στις δομές αλληλεγγύης και τις ΜΚΟ αναμένεται να αντικατασταθεί από το στρατό. Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται να εμφανισθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις με ένα πιο κοινωνικό προφίλ, ώστε στη συνέχεια να διευκολυνθεί η συμμετοχή τους στις επεμβάσεις κατά των μεταναστών και όχι μόνο.
Την ίδια στιγμή στα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη, χρησιμοποιούνται όλο και πιο στρατιωτικοποιημένες μέθοδοι ώστε να αποτραπεί η είσοδος σε όλους τους πρόσφυγες μετανάστες ανεξαιρέτως. ΠΓΔΜ, Σλοβενία, Βουλγαρία και Αυστρία στέλνουν στρατό στα σύνορα, Ουγγαρία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία κάνουν συμφωνία για ολικό κλείσιμο των συνόρων τους, νέοι φράχτες χτίζονται κατά μήκος όλων αυτών των χωρών. Φυσικά, όσο και αν η ελληνική κυβέρνηση και άλλες αναφέρονται σε «απάνθρωπη συμπεριφορά των χωρών αυτών που ξεφεύγει από τους ευρωπαϊκούς νόμους», στην πραγματικότητα η διαχείριση αυτή συμβαδίζει ακριβώς με την πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για το προσφυγικό. Εκεί αποφασίσθηκε «ταχεία αναχαίτιση των ροών, προστασία των εξωτερικών συνόρων, μείωση της παράνομης μετανάστευσης, διαφύλαξη της ακεραιότητας του χώρου Σένγκεν και συνεργασία με το ΝΑΤΟ».
Ουσιαστικά, Ελλάδα-Τουρκία-ΝΑΤΟ-Ε.Ε παρατάσσουν πλέον όλο και πιο ωμά, και πιο επίσημα, τους στρατούς τους απέναντι στις ορδές των σύγχρονων «βαρβάρων», των μεταναστών. Όλα τα προσχήματα καταρρέουν. Τα «εθνικά μίση», οι «προαιώνιοι εχθροί», όλοι οι «διακρατικοί ανταγωνισμοί» μπαίνουν στην άκρη και προσαρμόζονται στα σύγχρονα δόγματα Άμυνας / Ασφάλειας που περιφρουρούν, σε τελική ανάλυση, την κερδοφορία του Κεφαλαίου. Το «Κράτος Πρόνοιας» πέθανε, ζήτω το Επιχειρηματικό Κράτος Άμυνας/Ασφάλειας, όπου η «πρόνοια» των «κέντρων φιλοξενίας των μεταναστών» είναι ο στρατιωτικός έλεγχος της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Γερμανίας, της Ε.Ε και του ΝΑΤΟ, ως η άλλη όψη της πολεμικής εξολόθρευσης: το ίδιο χέρι που σκοτώνει έρχεται να προσφέρει ύστερα χείρα βοηθείας στους επιζώντες, η Μέρκελ εμφανίζεται ως μητέρα Τερέζα, ο Τσίπρας ως συμπονετικός αριστερός, ο Ομπάμα ως πονόψυχος οικογενειάρχης και οι επιχειρήσεις-σκούπα της ΕΛ.ΑΣ. (τα επίσημα πογκρόμ των αρχών σε πρόσφυγες-μετανάστες), ονομάζονται «Ξένιος Δίας».
Το λέμε ξεκάθαρα:
Τα Hot Spot-Στρατόπεδα Συγκέντρωσης ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ.
Πρέπει να Μπλοκάρουμε τη Διαδικασία Καταγραφής-Διαλογής-Απέλασης. Αυτό είναι το μεγαλύτερο καθήκον για όλους μας. Εκεί κρίνεται η κτηνώδης αντιμεταναστευτική πολιτική Ε.Ε.-ΝΑΤΟ-Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Από πλευράς μας, προτάσσουμε την απαραίτητη αλληλεγγύη με όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες, που βιώνουν με ακόμα χειρότερο τρόπο τόσο τις πολιτικές όσο και τα δόγματα άμυνας-ασφάλειας που εφαρμόζονται εδώ και χρόνια σε κάθε εχθρό ή πιθανό εχθρό του καπιταλιστικού συστήματος, που περιλαμβάνει το σύνολο της εργατικής τάξης, τα ριζοσπαστικά κινήματα και τους κάθε λογής καταπιεσμένους.
Ταυτόχρονα, παλεύουμε για να μπλοκάρουμε τη μηχανή του πολέμου και της καπιταλιστικής ομαλότητας, με ήττα και ανατροπή κάθε κυβέρνησης που υλοποιεί αυτή την πολιτική, της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, ανοίγοντας το δρόμο για τις τάσεις της χειραφέτησης και στις δύο πλευρές του Αιγαίου.
Ο εργατικός-διεθνιστικός αγώνας απέναντι σε κυβέρνηση και ταξική πολιτική, μνημόνια, Ε.Ε., ΔΝΤ και ΝΑΤΟ είναι η μόνη απάντηση. Και πλέον βάζει ζήτημα εξόδου-διάλυσης Ε.Ε.-ΝΑΤΟ, ανατροπής της κυβερνητικής πολιτικής και της κυβέρνησης.
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
