“Τα παιδιά στην Ιαπωνία μαθαίνουν την κοινωνική υπευθυνότητα, την αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην κοινότητα και το τι σημαίνει να κληθείς κάποια στιγμή να συνδράμεις τους συνανθρώπους σου. Στο σπίτι τα παιδιά μαθαίνουν να συγυρίζουν οποιαδήποτε ακαταστασία προκαλέσουν με το παιχνίδι τους και στο σχολείο επιφορτίζονται με καθήκοντα αναπλήρωσης του προσωπικού, για παράδειγμα αναλαμβάνουν συχνά να καθαρίσουν τις τουαλέτες, αναφέρει η Σελένα συμπληρώνοντας: “Με το να τους επιτρέπουν οι γονείς να κυκλοφορούν δίχως τη δική τους επιτήρηση, δεν εμπιστεύονται μόνο τα ίδια τα παιδιά τους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία”.
Σε πολλά μέρη του κόσμου υπάρχουν παιδιά υπεύθυνα, ανεξάρτητα και αυτάρκ. Αυτό όμως που “σκανδαλίζει” τους δυτικούς στην περίπτωση της Ιαπωνίας και του τρόπου που οι Ιάπωνες μεγαλώνουν τα παιδιά τους είναι η αίσθηση εμπιστοσύνης και συνεργασίας που βλέπεις παντού, όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα, η οποία σχεδόν πάντοτε είναι αυτόβουλη και εξαιρετικά διακριτική.