Μάλιστα, τα μικρόσωμα θηλαστικά με μεγάλους εγκεφάλους φέρουν το μεγαλύτερο κίνδυνο εξαφάνισης.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ Έρικ Έιμπελσον εξέτασε τη σύνδεση μεταξύ των κινδύνων εξαφάνισης και του μεγέθους του εγκεφάλου.
Ο Έιμπελσον μελέτησε δείγματα από πάνω από 1.650 ζώα και 760 είδη, κυρίως από μουσεία, εξαιρώντας τα θαλάσσια θηλαστικά.
Η ανάλυση του Έιμπελσον κάλυψε διάφορα είδη, από αρουραίους έως αγελάδες. Αφού πήρε μετρήσεις για το κρανίο και το σώμα των ζώων, στη συνέχεια αντιπαρέβαλε τα στοιχεία με τη θέση τους στην επίσημη λίστα απειλουμένων ειδών της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN).
Η έρευνα αποκάλυψε ότι τα ζώα με μεγάλους εγκεφάλους είναι πιο πιθανό να εξαφανιστούν, ειδικά αν είναι ταυτόχρονα μικρόσωμα. Τα ζώα αυτά, αν δεν έχουν ήδη εξαφανιστεί, είναι είτε προστατευόμενα ή απειλούμενα λόγω χαμηλού πληθυσμού.
Ωστόσο, η τάση αυτή δεν είναι τόσο ισχυρή σε πολύ μεγάλα θηλαστικά. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα είδη που είναι σε θέση να ταξιδέψουν και να προσαρμοστούν σε νέα περιβάλλοντα επωφελούνται ευκολότερα από το να διαθέτουν μεγαλύτερο εγκέφαλο.
Σε μια προηγούμενη έρευνα Ισπανών ερευνητών, σχετικά ευρήματα έδειξαν αντίθετα ότι τα πτηνά με μεγαλύτερους εγκεφάλους έχουν υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης σε σύγκριση με άλλα είδη με μικρότερους εγκεφάλους.
«Αν και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα, σήμερα οι προσπάθειες διατήρησης των ζωικών πληθυσμών θα μπορούσαν να επωφεληθούν σημαντικά από την ύπαρξη καλύτερων προβλέψεων για το ποια ζώα θα μπορούσαν να απειληθούν στο μέλλον», δήλωσε ο Έιμπελσον.
