Όπως γράφουν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης στην επιθεώρηση «Thorax», παρακολούθησαν την πορεία της υγείας περισσότερων από 3.000 παιδιών από τη γέννησή τους έως ότου έκλεισαν τα 11 τους χρόνια.
Οι επιστήμονες έπαιρναν κάθε χρόνο συνεντεύξεις από τους γονείς τους, για να ενημερώνονται για τυχόν αναπνευστικά προβλήματα των παιδιών, ενώ από την ηλικία των 3,5 ετών και μετά, ρωτούσαν και πόση τηλεόραση έβλεπαν.
Κανένα παιδί δεν παρουσίασε συριγμό ή άσθμα κατά την βρεφική και νηπιακή ηλικία. Ωστόσο, στην ηλικία των 11 ετών, 185 από τα παιδιά (το 6% του συνόλου) έπασχαν από άσθμα.
Όσα παιδιά έβλεπαν τηλεόραση πάνω από 2 ώρες την ημέρα, είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να έχουν παρουσιάσει άσθμα σε σύγκριση με όσα δεν έβλεπαν σχεδόν καθόλου TV. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως με την πολλή τηλεόραση, τα παιδιά είχαν 2 στις 100 πιθανότητες να εκδηλώσουν άσθμα.
Από τα παιδιά με άσθμα, μόνον το 22% δεν έβλεπαν τηλεόραση ή έβλεπαν λιγότερο από μία ώρα την ημέρα. Το 34% έβλεπαν από μία έως δύο ώρες τηλεόραση καθημερινά, ενώ το 44% πάνω από δύο ώρες ημερησίως.
Οι ερευνητές λένε πως δεδομένου ότι κανένα παιδί δεν είχε άσθμα στα 3,5 του χρόνια, είναι προφανές ότι κανένα παιδί δεν σταμάτησε μεγαλώνοντας να είναι δραστήριο επειδή είχε προβλήματα αναπνοής. Το πιθανότερο είναι πως σταμάτησε να είναι δραστήριο, επειδή η TV είναι πολύ δελεαστική – και σαφώς πιο εύκολη για παιδιά και γονείς από την ενασχόληση με αθλήματα και φυσικές δραστηριότητες.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η αυξημένη φυσική δραστηριότητα την πρώτη δεκαετία της ζωής κάνει κάτι που προστατεύει τους πνεύμονες – μπορεί λ.χ. να είναι οι βαθιές αναπνοές που κατ’ ανάγκην παίρνει ένα παιδί όταν τρέχει.
Όντως, προγενέστερες μελέτες έχουν αποκαλύψει ενδείξεις ότι ο τρόπος που αναπνέουμε παίζει καθοριστικό ρόλο στην ρύθμιση του μυϊκού τόνου των αναπνευστικών μυών - με τις τακτικές βαθιές ανάσες να αυξάνουν την αντιδραστικότητα των αεραγωγών, που είναι μειωμένη στα άτομα με άσθμα.
