Η Ελλάδα, από το 2010 με τα διαβόητα προγράμματα «διάσωσης», έγινε το πειραματόζωο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής...
του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Όπως γράφει, μάλιστα, ο Μέρβιν Κινγκ, τέως διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας στο βιβλίο του, που παρουσίασε πρόσφατα, «αυτό που συνέβη στην Ελλάδα ήταν φοβερό. Και συνέβη, σχεδόν σαν μια εσκεμμένη πολιτική ενέργεια, που το κάνει ακόμα χειρότερο».
Το 2016, η Ελλάδα δεν αντέχει εκτός από αποικία χρέους να μετατραπεί και σ΄ ένα απέραντο πάρκινγκ προσφύγων και μεταναστών.
Η Ελλάδα δίνει άνιση μάχη κόντρα στο διπλό τείχος της Τουρκίας και των σκληρών του Visegrad και μετά από – έναν ακόμη – μαραθώνιο 16 ωρών η Ευρώπη μεταθέτει τις τελικές αποφάσεις της για το προσφυγικό στη νέα σύνοδο της 17ης Μαρτίου.
Με αιχμηρούς τίτλους και αυστηρά σχόλια περιγράφει ο ευρωπαϊκός Τύπος τη Σύνοδο Κορυφής ΕΕ-Τουρκίας τη Δευτέρα στις Βρυξέλλες. Αναφορές σε απλοϊκές, νομικά και ηθικά αμφισβητήσιμες λύσεις, σε παζάρι, μπίζνες, αλλά και συμφωνία της ντροπής.
Με τίτλο «Η Τουρκία ανεβάζει το ποντάρισμα απέναντι στην ΕΕ» η γαλλική Monde, τονίζει ότι η Άγκυρα «έκανε την έκπληξη βάζοντας στο τραπέζι σειρά προτάσεων αλλά και απαιτήσεων στους απελπισμένους για μία λύση».
Να ξαναστείλουμε πρόσφυγες στην Τουρκία γιατί, για να τους ξαναπάρουμε; ρωτά χαρακτηριστικά διπλωματική πηγή, που επικαλείται η εφημερίδα.
Ο βρετανικός Guardian σημειώνει επίσης πως το σχεδιάγραμμα συμφωνίας στηρίζεται στην πρόταση για «έναν προς έναν», τονίζοντας ότι πρόκειται για «απλοϊκή λύση», υποστηρίζει πως είναι και νομικά και ηθικά αμφισβητήσιμη. Στην πράξη ενθαρρύνει τόσο τα ταξίδια στο Αιγαίο όσο και αποθαρρύνει την Τουρκία από προσπάθειες αναχαίτισης, σχολιάζει.
Με τίτλο «Η Άγκυρα παραζαρεύει την τιμή», η γερμανική FAZ τονίζει ότι «ο τούρκος πρωθυπουργός εμφανίζεται σίγουρος για τη νίκη του και, γνωρίζοντας πως η ΕΕ εξαρτάται από τη βοήθεια της Άγκυρας, ανεβάζει στα ύψη το τίμημα για τη διασφάλιση των συνόρων».
«Η λίστα όσων θέλει η Τουρκία μεγάλωσε» σχολιάζει η εφημερίδα, σημειώνοντας επίσης ότι ο Νταβούτογλου δεν είχε κάνει προσερχόμενος καν αναφορά σε «προνομιακή σχέση» με την ΕΕ αλλά για «ένταξη».
Παρόμοια και η οπτική της Sueddeutsche Zeitung. «Όταν μιλά κανείς για επικείμενη υπέρβαση στις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, πρόκειται για business» γράφει χαρακτηριστικά.
Πιο αιχμηρός ο τίτλος της ισπανικής El Pais, «η συμφωνία της ντροπής». Όπως τονίζεται στο κεντρικό άρθρο, «η Ευρώπη αρνείται τον ίδιο της τον εαυτό και καθιστά εξωτερικό το πρόβλημα της μετανάστευσης, με δέλεαρ την τουρκική ένταξη».
«Το μεγάλο παράδοξο είναι ότι η Άγκυρα προχωρά τις ενταξιακές της επιδιώξεις ακριβώς την ώρα που οπισθοχωρεί περισσότερο από τα δημοκρατικά κεκτημένα» υπογραμμίζει, υποστηρίζοντας πως «η Ευρώπη κάνει παραχωρήσεις σε μία αυταρχική ηγεσία, προσφέρει ελπίδες στο σουλτανάτο του Ερντογάν ενώ ο τούρκος "πατριάρχης" χρησιμοποιεί ως μέσο πίεσης τους πρόσφυγες, καταχράται την εξουσία του, πνίγει την ελευθερία έκφρασης και καταπατά το κοσμικό κράτος».
Με ιδιαίτερα καυστικό τρόπο σχολιάζουν οι βρετανικοί Times τα ευρωτουρκικά «παζάρια» για το προσφυγικό.
Ένα σκίτσο της σημερινής έκδοσης της εφημερίδας "The Times" αποτυπώνει πλήρως το τι έγινε χθες στη μαραθώνια Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ με την Τουρκία για το προσφυγικό.
Ο σουλτάνος Ερντογάν ντυμένος στα κόκκινα, πρωταγωνιστεί καθήμενος στο χρυσό θρόνο του, απλώνοντας το μακρύ «χέρι βοηθείας» για να λάβει ότι ζήτησε. Στην άλλη άκρη, η Άγκελα Μέρκελ με ύφος απελπισίας, επιβαίνει στο καράβι της Ευρωπαϊκής Ένωσης που πλησιάζει την Τουρκία, κρατώντας στα χέρια της σακιά με ευρώ. Την εικόνα συμπληρώνουν «σκοτεινοί» και απεγνωσμένοι οι πρόσφυγες...
Η Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη, που έχει πετάξει 30 εκατομμύρια δικούς της πολίτες στην ανεργία κι άλλα 120 εκατομμύρια επίσης δικούς της πολίτες στον Καιάδα της φτώχειας, δεν μπορεί να δείξει ανθρωπιά απέναντι στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, στους «ξένους». Όσο κι αν επιμένουμε να «μένουμε Ευρώπη»...
