Η 29η του Φλεβάρη για την Ιρλανδία, κυρίως, έχει μια ξεχωριστή σημασία: Είναι η ημέρα όπου οι γυναίκες ενθαρρύνονται προκειμένου να κάνουν εκείνες πρόταση γάμου στους άντρες και όχι το αντίθετο. Μια θεωρία θέλει το έθιμο να χρονολογείται πίσω στον 5ο αιώνα, όταν σύμφωνα με τον θρύλο, μια Ιρλανδή καλόγρια παραπονέθηκε στον Άγιο Πατρίκιο ότι οι γυναίκες έπρεπε να περιμένουν πολύ καιρό τον μνηστήρα τους για να τους προτείνει σε γάμο. Ο Άγιος τότε, υποτίθεται ότι έδωσε στη γυναίκα την ευκαιρία να προτείνουν εκείνες, κάθε τέσσερα χρόνια, δηλαδή κάθε δίσεκτο έτος.
Κατά μια άλλη θεωρία, η Βασίλισσα Μαργαρίτα της Σκωτίας, θέσπισε ένα νόμο που επέτρεπε τις ανύπαντρες γυναίκες την ελευθερία να προτείνουν σε γάμο τους αγαπημένους τους κατά τη διάρκεια των δίσεκτων ετών και στη περίπτωση που ο άντρας δεν αποδεχόταν την πρόταση, τότε θα έπρεπε να καταβάλει πρόστιμο.
