Παράλληλα, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι κρούουν το κώδωνα του κινδύνου ότι οι φυλακές της χώρας είναι στα όρια της διάλυσης και της κατάρρευσης του συστήματος κράτησης.
Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, επισημαίνουν ότι παρά «την εκτεταμένη αποσυμφόρηση οι συνθήκες κράτησης στις περισσότερες Ελληνικές φυλακές μόνο ως άθλιες και τραγικές μπορούν να χαρακτηριστούν, ενώ ταυτόχρονα, η υπηρεσιακή και οργανωτική «ανοργανωσιά», σε συνδυασμό με την πλήρη υποστελέχωση του προσωπικού όλων των κλάδων και ειδικοτήτων που αγγίζει τα όρια της διάλυσης, συνθέτουν το παζλ της καθημερινής κατάρρευσης του συστήματος κράτησης».
Η σημερινή έκθεση της CPT, τονίζει η Ομοσπονδία, «δεν είναι μόνο αποκαλυπτική, αλλά ουσιαστικά αποδεικνύει για μία ακόμη φορά την γύμνια, την αθλιότητα, την εκμετάλλευση, τον φόβο και την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας που βιώνουν οι αδύναμοι και συνειδητοποιημένοι (με την έννοια της αναγνώρισης της παραβατικής τους συμπεριφοράς) κρατούμενοι, οι οποίοι επιδιώκουν μόνο την έκτιση της ποινής τους και την γρήγορη επανένταξή τους», ενώ «την ίδια κατάσταση μαζί με αυτούς βιώνουμε και εμείς οι εργαζόμενοι μέσα στις φυλακές».
Αναμέναμε, αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της ΟΣΥΕ, «ύστερα από την γενναία αποσυμφόρηση των φυλακών, το υπουργείο Δικαιοσύνης και η νέα πολιτική ηγεσία να προχωρήσει σε ρηξικέλευθες τομές που είναι απαραίτητες για την στοιχειώδη λειτουργία των φυλακών και την προάσπιση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας μέσα σε αυτές».
Δυστυχώς, όμως συνεχίζει η Ομοσπονδία, «αποδείχτηκαν κατώτεροι των προσδοκιών μας και αντιθέτως οι σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις περιλαμβάνουν το άνοιγμα των άδειων πτερύγων στις φυλακές Δομοκού, Νιγρίτας Σερρών και Χανίων, χωρίς προσωπικό, την εργολαβική παραχώρηση του άρτια λειτουργούντος ψυχιατρείου κρατουμένων και όχι του νοσοκομείου κρατουμένων στο ΕΣΥ !!! (λέγοντας μάλιστα ότι αυτό αποτελεί απόφαση του Πρωθυπουργού της χώρας), ενώ συνεχίζεται το παραδοσιακό δόγμα της μετακύλησης των ευθυνών στους εργαζομένους, αφού το νέο σλόγκαν που λανσάρεται στον τρίτο όροφο του υπουργείου μας για κάθε γεγονός που συμβαίνει στις Ελληνικές φυλακές είναι ότι «διατάσσομε κατεπείγουσα πειθαρχική προκαταρκτική έρευνα για να αποδοθούν τυχόν ευθύνες»».
Και ερωτούν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι: «Οι πολιτικές ευθύνες; Και οι ευθύνες της κεντρικής διοίκησης του υπουργείου Δικαιοσύνης; Αυτές πότε θα αποδοθούν; Ή μήπως νομίζουν ότι θα εξαντληθούν στην αποστολή στεφάνου «θερμώς συλλυπούμαι» και αυτό αν τους αναγκάσει κάποιος να το θυμηθούν; ».
Παράλληλα, η ΟΣΥΕ αναφέρει:
«Κάποιοι συναγωνίζονται τον εαυτό τους, κάποιοι προσπαθούν να ξεπεράσουν τον ίσκιο τους. Εδώ το σύστημα καταρρέει και αυτοί ως προτεραιότητα έχουν την δημιουργία δωματίου συνεύρεσης. Άραγε αυτό θα επιλύσει τα πολλαπλά προβλήματα των φυλακών;
Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας μας είχε καταλάβει για το πώς ακριβώς θα εξελίσσονταν οι καταστάσεις στις φυλακές, αφού στο πρώτο και μοναδικό ραντεβού που είχαμε με τον κ. υπουργό Δικαιοσύνης, μας ξεκαθάρισαν πόσο δημοκράτες είναι και πόσο δημοκρατικά θα λειτουργούν. Μόνο που την δημοκρατία δεν αρκεί να την επικαλείσαι, αλλά να την αποδεικνύεις και η έλλειψη διαλόγου μόνο ως δημοκρατική διαδικασία δεν μπορεί να εκληφθεί. Άραγε ο διάλογος αφορά όλους, ορισμένους ή κάποιους; Την απάντηση για εμάς του εργαζομένους την γνωρίζουμε.
Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα υπάρχει κάποιος να μας απαντήσει:
· Στο Κ.Κ Δομοκού υπήρχε ή όχι επιτακτικό αίτημα των εργαζομένων να μην ανοίξει νέα πτέρυγα, λόγω του αποδεκατισμού του προσωπικού; Τι τους απάντησε το υπουργείο Δικαιοσύνης και τι πρακτική ακολουθείται ακόμα και σήμερα;
· Γιατί η έκθεση της CPT συνδέει την έλλειψη προσωπικού με την βία και την εκμετάλλευση κρατουμένων μέσα στις φυλακές;
· Οι εναλλακτικές μορφές κράτησης (όπως οι αγροτικές φυλακές) γιατί δεν ενισχύονται;
· Το ηλεκτρονικό βραχιόλι γιατί δεν εφαρμόζεται, παρά μόνο σε 3 κρατουμένους;
· Το υπουργείο Δικαιοσύνης πότε σχεδιάζει να «κόψει κορδέλες» στις άδειες πτέρυγες των φυλακών και με τι προσωπικό θα τις ενισχύσει;
Αυτά προς το παρόν, είναι ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, διότι για όλα τα υπόλοιπα που συμβαίνουν σκοπεύουμε να αντιδράσουμε!».
