«Για ένα εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα, που θα σαρώσει τα μνημόνια, την κυβέρνηση και όλο το πολιτικό μπλοκ που τα υπηρετεί»
Κυρίες και Κύριοι σύνεδροι της ΓΣΕΕ.
Tο συνέδριό σας γίνεται σε μία περίοδο, που το κουαρτέτο των υπαλλήλων της ΕΕ και του ΔΝΤ, μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ προωθούν ακόμα χειρότερες αντικοινωνικές ρυθμίσεις από όσα προβλέπονταν στο αρχικό αντιασφαλιστικό κυβερνητικό νομοσχέδιο.
Συγκεκριμένα, προωθούν εθνική σύνταξη πείνας, μεγάλες περικοπές στις καταβαλλόμενες και τις μελλοντικές κύριες συντάξεις, ρήτρα μηδενικού ελλείμματος στις επικουρικές, με μειώσεις έως και 30%, κατεδάφιση των εφάπαξ παροχών και των μερισμάτων του Μετοχικού Ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων και μετατροπή της δημόσιας, αναδιανεμητικής, καθολικής κοινωνικής ασφάλισης σε κεφαλαιοποιητική – ατομική. Επίσης, προωθούν δραστική μείωση του αφορολόγητου ορίου των 9.545 ευρώ για μισθωτούς και συνταξιούχους, δηλαδή νέα φορολεηλασία των μισθών και των συντάξεων, εκχώρηση των κόκκινων στεγαστικών δανείων και των κόκκινων δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στα κερδοσκοπικά κεφάλαια. Η μεταλλαγμένη μνημονιακά κυβέρνηση υποχωρεί συνεχώς στις απαιτήσεις των δανειστών της χώρας.
Η συμφωνία δανειστών και κυβέρνησης για τη συγκρότηση υπέρ-Ταμείου, που θα συγκεντρώσει και θα ξεπουλήσει όλο τον δημόσιο πλούτο είναι αποικιοκρατικού χαρακτήρα. Θα το διοικούν ουσιαστικά οι ξένοι δανειστές, που δεν θα αφήσουν τίποτα όρθιο προκειμένου να τους ξεπληρωθεί το δημόσιο χρέος.
Επίσης οι δανειστές, αξιοποιώντας την υπογραφή του 3ου μνημονίου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και την ενδοτικότητά της στις πιέσεις τους, απαιτούν ακόμα μεγαλύτερη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος και το δικαίωμα ανταπεργίας στις επιχειρήσεις.
Κι όλα αυτά, όταν, λόγω των εφαρμοζόμενων μνημονιακών πολιτικών, έχουμε πλέον στη χώρα μας εργασιακό μεσαίωνα. Οι μισθοί μειώθηκαν 35-50%. Οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας καταργήθηκαν. Οι εργασιακές σχέσεις και το οκτάωρο κατεδαφίστηκαν, με εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους για πολλούς μήνες εργαζόμενους, με γενικευμένα εφαρμοζόμενες ελαστικές σχέσεις εργασίας, με διαλυμένους τους δημόσιους ελεγκτικούς μηχανισμούς και με ανεξέλεγκτη την εργοδοτική αυθαιρεσία, με απολύσεις που έχουν γίνει πιο εύκολες και πιο φτηνές για την εργοδοσία και με τους ανέργους να έχουν τριπλασιαστεί στα 6 χρόνια των μνημονίων.
Μεγάλη πολιτική ευθύνη γι΄ αυτή την κατάσταση έχουν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, ιδιαίτερα η ηγεσία της ΓΣΕΕ, που δεν οργάνωσε τους αγώνες των εργαζομένων, με τρόπο που να τους εμπνέει την πίστη ότι μπορούν να νικήσουν, με αποκορύφωμα την ανακοίνωσή της για στήριξη του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου.
Η διαρκώς εντεινόμενη προσφυγική κρίση, που προκάλεσαν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη ΣΥΡΙΑ και την Μέση Ανατολή, τα κλειστά σύνορα, η ξενοφοβική και στην ουσία ρατσιστική στάση των κυβερνήσεων στα Δυτικά Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη και η εκλογική άνοδος των ακροδεξιών νεοναζιστικών δυνάμεων δείχνουν την παρακμή και τις διαλυτικές τάσεις στην ΕΕ.
Όλα αυτά μαζί με τις συνεχιζόμενες νεοφιλελεύθερες πολιτικές λιτότητας έχουν μετατρέψει την ΕΕ, και ιδιαίτερα την Ευρωζώνη, σε αντιδραστικά πολιτικοοικονομικά μορφώματα, που δρουν σε βάρος των λαών της Ευρώπης και υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και ουσιαστικά επωάζουν, κρύβουν και αναπτύσσουν τον φασισμό στο εσωτερικό τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ μαζί με τα παλαιομνημονιακά πολιτικά κόμματα δεν τόλμησαν να θέσουν στην ΕΕ θέμα ανοικτών συνόρων, ενώ μαζί ψήφισαν και προωθούν τη μνημονιακή εξόντωση του ελληνικού λαού. Αντίθετα, ο λαός, με την αλληλεγγύη του στους πρόσφυγες, γράφει μία από τις λαμπρότερες σελίδες της Ιστορίας του.
Η κυβέρνηση στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ όφειλε να θέτει ανοικτά το αίτημα για ανοικτά σύνορα στην Ευρώπη, για παγκοσμιοποίηση του προσφυγικού προβλήματος, για εφαρμογή των Διεθνών Συμβάσεων για τους πρόσφυγες και σε αντίθετη περίπτωση, να θέσει veto σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις για τη λειτουργία της ΕΕ. Αντί αυτών, όμως, η κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει την πολιτική εθελοδουλίας, αποδεχόμενη το τετελεσμένο των κλειστών συνόρων, που μετατρέπει τη χώρα μας σε στρατόπεδο προσφύγων.
Κυρίες και κύριοι σύνεδροι.
Το εργατικό, συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας πρέπει να πρωτοστατήσει όχι μόνο στην αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, αλλά, σε συνεργασία με ευρωπαϊκά συνδικάτα και κοινωνικά κινήματα, στην ανάπτυξη ενός μεγάλου, αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού, αντιρατσιστικού κινήματος στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.
Η εργατική τάξη της χώρας μας, αλλά και τα ευρύτερα λαϊκά κοινωνικά στρώματα, χρειάζονται σήμερα ένα αγωνιστικά, ταξικά και δημοκρατικά ανασυγκροτημένο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, που θα συνενώσει σ’ ένα ανατρεπτικό μέτωπο, ενάντια στο αντιασφαλιστικό έκτρωμα, τη φορολεηλασία και το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου της χώρας, τους εργαζόμενους, συνταξιούχους, ανέργους και τη νεολαία, με τους επιστήμονες, τους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους και την μικρομεσαία αγροτιά.
Η αντιμνημονιακή - δημοκρατική ανατροπή είναι σήμερα όσο ποτέ αναγκαία για την ίδια την επιβίωση του λαού μας. Μπορεί μάλιστα να γίνει εφικτή, εάν συγκροτηθεί ένα πλατύ πολιτικό μέτωπο αριστερών και αντιμνημονιακών οργανώσεων και αγωνιστών.
Ένα τέτοιο πολιτικό αντιμνημονιακό, προοδευτικό, δημοκρατικό, πατριωτικό μέτωπο, που ως ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ αγωνιζόμαστε να συγκροτηθεί με βάση ένα μεταβατικό πρόγραμμα διεξόδου, το οποίο απαντά πειστικά στα πραγματικά προβλήματα του λαού, θα ξαναδώσει ελπίδα στο λαό και στη νεολαία ότι υπάρχει εναλλακτική λύση και ότι αξίζει να αγωνιστούν γι’ αυτή.
Αυτό το αντιμνημονιακό, προοδευτικό πρόγραμμα, θα καταργεί τα μνημόνια, θα διαγράφει το δημόσιο χρέος, θα εθνικοποιεί τις τράπεζες, θα οδηγεί σε ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση προς όφελος του λαού και θα ανοίγει το δρόμο για βαθύτερες αλλαγές, με σοσιαλιστικό ορίζοντα.
Η προώθηση και η εφαρμογή του απαιτεί, όπως αποδείχτηκε με δραματικό τρόπο το πρώτο οκτάμηνο του 2015, την έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, τη σύγκρουση με την ΕΕ και τη ρήξη με τους νεοφιλελεύθερους κανόνες της καθώς και την έκδοση εθνικού νομίσματος.
Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ θεωρεί ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνον από μία γνήσια λαϊκή, αντιμνημονιακή, αριστερή κυβέρνηση, που θα προκύψει από τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες και από εκλογές και θα στηρίζεται στο εργατικό και στο ευρύτερο λαϊκό κίνημα.
Η ΛΑΕ χαιρετίζει τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις της εργατικής τάξης, των νέων - κυρίως ελαστικά εργαζόμενων - της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων και ελεύθερων επαγγελματιών, που ξέσπασαν το προηγούμενο διάστημα σε όλη τη χώρα.
Υποστηρίξαμε ενεργητικά αυτούς τους αγώνες και θεωρούμε ότι πρέπει να συνεχιστούν, να ενταθούν, να συντονιστούν και να κλιμακωθούν, για να αποσυρθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και να ανατραπεί συνολικότερα η κυβερνητική μνημονιακή αντιλαϊκή πολιτική. Για καθολικό, δημόσιο, αναδιανεμητικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, δωρεάν και δημόσια περίθαλψη για όλους, πλήρη και σταθερή εργασία, αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις.
Σε αυτή τη μεγάλη μάχη η ΛΑΕ επιδιώκει να συνεργάζεται με όλες τις μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος και της αριστεράς, για να συμβάλουμε στον αναγκαίο παλλαϊκό ξεσηκωμό σε όλα τα επίπεδα, από το πανεθνικό μέχρι τη γειτονιά.
Για να συμβάλλουμε, επίσης, στις προσπάθειες για τον ενωτικό αγωνιστικό συντονισμό ταξικών και μαχητικών πρωτοβάθμιων σωματείων, Ομοσπονδιών και εργατικών Κέντρων ενάντια στην ασφαλιστική κατεδάφιση και στο σύνολο των μνημονιακών πολιτικών. Σε αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό, γραφειοκρατικοποιημένο, κομματικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό. Με επιτροπές και συνελεύσεις αγώνα στους χώρους εργασίας και τις γειτονιές, με αγωνιστική στάση στα συλλογικά όργανα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.
Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν πρέπει να αγωνίζεται μόνο για επιμέρους αντιμνημονιακούς στόχους, γιατί στο τέλος θα βρίσκει απέναντί του το τείχος των μνημονίων. Πρέπει να συνδέει αυτούς τους αγώνες με την πάλη για την απαλλαγή συνολικά από τα μνημόνια και κατά συνέπεια και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ που τα εφαρμόζει, και από όλο το μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο, δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, που τα ψήφισαν και τα στηρίζουν, και να φράξει το δρόμο στη φασιστική ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ.
Επίσης, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί σήμερα να προωθήσει τους στόχους του, εάν δεν έρχεται σε σύγκρουση και ρήξη με την πολιτική των μεγαλοεπιχειρηματιών, των τραπεζιτών, της ΕΕ και Ευρωζώνης, ώστε να σταματήσει η διαρκής μνημονιακή λεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων στο όνομα του ευρωμονόδρομου.
