Από αυτά, προέκυψαν τα άγρια άλογα, που ζουν σήμερα στους ορεινούς αυτούς όγκους και είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς. Γεννήθηκαν στο βουνό, κάτω από συνθήκες δύσκολης επιβίωσης, είναι "ξεπετάλωτα" και επιζούν σχεδόν αυτοσυντηρούμενα. Ο ερευνητής Λεωνίδας Τζάνης έγραψε για τα άλογα του Φαρμακοβουνίου Φιλιατών: "Όταν στάθηκα στη Λυκορράχη (1240μ) και το Σελόκαστρο (1150μ) κι όταν τα πλησίασα η καρδία μου σκίρτησε. Είχα ακουστά για τα Ελεύθερα Άλογα στο Φαρμοκοβούνι αλλά δεν περίμενα να τα συναντήσω. Ήταν εκεί στις δυτικές πλάγιες του βουνού. Είναι ίδια η Ελευθερία… την διέκρινες στις κινήσεις τους, το βλέμμα, το κούνημα του κεφαλιού. Καλπάζει μαζί τους, ήχος της είναι το χλιμίντρισμα των μικρών πουλαριών, το χτύπημα των οπλών στις πέτρινες απότομες πλαγιές. Ελευθερία είναι αυτά τα υπέροχα πλάσματα. Ελευθερία που την κέρδισαν αντέχοντας στις κακουχίες του βουνού, στις επιθέσεις των λύκων.
Ελευθερία που κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να τους την στερήσει… ναι, πλησιάζοντας πέρασαν από το νου μου τρόποι για τα βοηθήσουμε, αλλά τελικά κατάλαβα το λάθος που μπορούμε να κάνουμε. Όσο και καλοπροαίρετα μπορεί να επέμβει ο άνθρωπος για την «προστασία» τους, αυτομάτως θα τους στερήσει αυτό που απολαμβάνουν εκεί πάνω. Μπορεί να γίνουν βορά των αρπακτικών των αγριμιών, η πείνα να τα αποδεκατίσει….μα ότι θα κάνουν θα πράξουν θα καταλήξουν… θα το έχουν ζήσει ελεύθερα". Εξάλλου ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και τα άγρια άλογα στα όρη του Σουλίου, που ανήκουν στη ράτσα της Πίνδου. Γι' αυτά υπήρξε σχετική μέριμνα, αφού σε διάφορα σημεία, κυρίως στην περιοχή της Λάκκας Σουλίου, τοποθετήθηκαν ποτίστρες και ταϊστρες.
