Η Αθήνα τον… έδιωξε, η Κρήτη του έδωσε ζωή

Έφυγε πριν ένα χρόνο από την Αθήνα και το χάος με τα… καταθλιπτικά, και... βρέθηκε στο Σπήλι του Ρεθύμνου, το χωριό της μητέρας του Βαρβάρας Περάκη, ψάχνοντας την επιβίωση. Τα άλλα χρόνια, ο Μύρων Μαρκουλάκης, βρίσκονταν εκεί μόνο για τις διακοπές του καλοκαιριού και, τελειώνοντας, ξαναγύριζε στα παλιά του… λημέρια, στον ίδιο τρόπο ζωής και πάνω στο τιμόνι ενός σχολικού αυτοκινήτου για το μεροκάματο!

Όταν πια η καθημερινότητα στην πρωτεύουσα γίνονταν ανυπόφορη, σκέφτηκε στα 35 του χρόνια και το πήρε απόφαση να… κατηφορίσει για την πλατεία δίπλα στα νερά της κωμόπολης και να γίνει το… αφεντικό του εαυτού του, χωρίς αφεντικά! Διαμόρφωσε, λοιπόν, πέρυσι την αποθήκη της γιαγιάς, εκεί που έβαζε τη σοδειά του σπιτιού, και την έκανε μαγαζί-καφέ που… γειτονεύει με το νερό της πλατείας που τρέχει ακατάπαυστα όλο το χρόνο και προσφέρει ανάσες δροσιάς τα καλοκαίρια…

Και βέβαια, δεν μετάνιωσε για την απόφασή του να αφήσει την «κόλαση» και να μετεγκατασταθεί οριστικά στην Κρήτη και στο Σπήλι για όλη την υπόλοιπη ζωή του. «Δεν μου λείπει τίποτα εδώ, έχω τα πάντα και κυρίως ποιότητα», θα πει. «Είναι πολύ καλύτερα εδώ, πάνω είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Ήρθα για να μείνω και δεν μετανιώνω που έφυγα αν και εκεί γεννήθηκα. Δεν έχασα τίποτα, αντίθετα εδώ κέρδισα…»

Άδεια αυτή την περίοδο η πλατεία της «Κεφαλοβρύσης» με τα κεφάλια των λεόντων που βγάζουν νερό. Σε λίγο θα αλλάξουν τα πράγματα…

Πηγή