Μέχρι σήμερα το ισχύον καθεστώς προέβλεπε πως με την έκδοση μιας Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) το ελληνικό δημόσιο παραχωρούσε τη χρήση και την εκμετάλλευση των πλαζ και των παραλιών στους δήμους οι οποίοι με τη σειρά τους έκαναν διαγωνισμούς και παραχωρούσαν την εκμετάλλευση στους ιδιώτες, εισπράττοντας έσοδα ενώ οι ιδιώτες είχαν την ευθύνη για την καθαριότητα τους.
Η τελεσίδικη απόφαση του Ε΄Τμήματος του ΣτΕ έρχεται να ανατρέψει τα μέχρι σήμερα δεδομένα, καθώς απορρίπτει την κοινή απόφαση των υπουργών, θεωρώντας ουσιαστικά πως ο κύριος προορισμός των παράκτιων ζωνών είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση προς τις ακτές. Κατ΄εξαίρεση- σημειώνει- ο αιγιαλός, η παρόχθια ζώνη, η παραλία και η όχθη μπορούν να χρησιμεύσουν για κοινωφελείς και περιβαλλοντικούς πολιτιστικούς σκοπούς καθώς επίσης και για την εξυπηρέτηση υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. Πρακτικά το ΣτΕ δεν αναγνωρίζει την παραχώρηση των ακτών στους δήμους για ιδιωτική εκμετάλλευση ως υπέρτατο δημόσιο συμφέρον και με την ακυρωτική του απόφαση, επιστρέφει στο παλαιό καθεστώς, όπου οι ακτές ήταν στο δημόσιο, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η απόφαση αυτή δημιουργεί τετελεσμένα, αφού η τελευταία ΚΥΑ που παραχωρούσε τη χρήση των ακτών στους δήμους λήγει στις 30 Απριλίου, κι αν δεν υπάρξει άμεση νομοθετική ρύθμιση οι ακτές της χώρας θα είναι χύμα στο...κύμα, με τον οποιοδήποτε να κάνει οτιδήποτε, χωρίς κανόνες και πλαίσια!
