Ένα απίστευτο παζάρι γίνεται τις τελευταίες ημέρες μεταξύ των δανειστών...
για την επίτευξη της συμφωνίας τη στιγμή που η Ελλάδα έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού και πάλι.
Αλληλοσυγκρουόμενες και αμφίσημες δηλώσεις ξένων ηγετών και αξιωματούχων τόσο από την Ευρώπη όσο και από το ΔΝΤ οδηγούν στο συμπέρασμα πώς τα προληπτικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ είναι δεδομένο πώς θα ληφθούν και βάζουν ως τυρί για να πέσουν στη φάκα οι Έλληνες (για ακόμη μία φορά) τη συζήτηση ελάφρυνσης του χρέους.
Και μιλάμε για τους Έλληνες γιατί δεν αποκλείεται ως ένα βαθμό και η κυβέρνηση να είναι μέρος του παιχνιδιού. Ή, αν μη τι άλλο, οι πολίτες είναι αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο για ακόμη μία αφορά απ' αυτά πάντως που δεν έχουν.
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, που παίρνει γραμμή κατευθείαν από το Βερολίνο είπε πώς προσπαθεί να συνεδριάσει το Eurogroup την επόμενη ή τη μεθεπόμενη εβδομάδα, δίδοντας μάλιστα δραματικό τόνο λέγοντας ότι “υπάρχει μία αίσθηση του επείγοντος που μοιραζόμαστε όλοι” και πώς “θεσμοί και Ελλάδα είναι πολύ κοντά σε συμφωνία”.
Εκεί που η κυβέρνηση ζητούσε Σύνοδο Κορυφής για να κλείσει πολιτικά το θέμα, κάτι που αποκλείστηκε σχεδόν απ' όλους, ο πρόεδρος του Eurogroup το πήγε μέχρι και δύο εβδομάδες αργότερα. Είναι προφανές πώς οι Ευρωπαίοι θέλουν να φέρουν και πάλι σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας την Ελλάδα προκειμένου να συνηγορήσει στο πακέτο των προληπτικών μέτρων.
Πέταξε μάλιστα ο κ. Ντάισελμπλουμ και το... τυράκι λέγοντας ότι “χρησιμοποιούμε τις επόμενες μέρες για να εξετάσουμε λύσεις για το χρέος”. Ποιο χρέος; Το μόνο που συζητούν είναι η ελάφρυνση, καθώς ούτε καν το ΔΝΤ μιλάει για “κούρεμα” και πλέον η ελάφρυνση δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα όσον αφορά στα βάρη της Ελλάδας και ιδίως των πολιτών της.
Όσο και να ελαφρυνθεί το χρέος (αμφίβολο αν θα γίνει με τη στάση του Βερολίνου) θα εξακολουθήσει χωρίς “κούρεμα” να είναι βουνό που θα σκεπάζει για πολλά χρόνια την Ελλάδα. Όλα γίνονται λοιπόν για να κλειδώσει ένα ακόμη μνημόνιο, το 4ο κατά σειρά με πρόσχημα το χρέος.
Και σε αυτό το παιχνίδι υπάρχουν οι ρόλοι του “καλού” και του “κακού”. Το ρόλο του “καλού” αποφάσισε να παίξει χθες ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλόντ Γιουνκέρ ο οποίος χαρακτήρισε αντισυνταγματικό και παράλογο το πακέτο των προληπτικών μέτρων και είπε πώς καμία Βουλή Ευρωπαϊκού κράτους δεν θα δέχονταν να ψηφίσει κάτι τέτοιο.
Από την άλλη το ρόλο του “κακού” έπαιξαν πάρα πολλοί. Ίσως και αυτά που είπε ο κ. Γιούνκερ ήταν ως αντιστάθμισμα. Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ τόνισε πώς “το Eurogroup θα συγκληθεί μόλις υπάρξει επαρκής πρόοδος" και στην ίδια γραμμή ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Σόιμπλε, ο Σαπέν, ο Μoσκοβισί, η Μογεκρίνι και βεβαίως το ΔΝΤ που δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω.
Όλοι συνηγορούν πώς πρέπει να υπάρξουν τα προληπτικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ που έχει προτείνει το ΔΝΤ και τώρα αναζητείται απλά η φόρμουλα. Εμμέσως το έχει αποδεχθεί και η κυβέρνηση με την πρόταση η οποία προβλέπει πώς μια φορά τον χρόνο (άνοιξη του 2017 και του 2018) θα υπάρχει «πόρισμα» για τις τυχόν αποκλίσεις από το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα, λίγο μετά την ανακοίνωση (22 Απριλίου) των τελικών εκτιμήσεων της Eurostat για τον περασμένο έτος.
Ωστόσο οι ζώνες από τις οποίες θα εξοικονομούνται κονδύλια που θα μειώνουν τα ελλείμματα των φορέων θα προσδιοριστούν σε επόμενες συναντήσεις που θα έχει το οικονομικό επιτελείο με τους θεσμούς. Σε κάθε περίπτωση από το μόνιμο «ψαλίδι» θα εξαιρούνται οι κοινωνικές δαπάνες, οι πόροι δηλαδή για Υγεία και Παιδεία.
Όπως λένε από το Μέγαρο Μαξίμου ο αυτόματος «κόφτης» στις δαπάνες είναι το μέγιστο το οποίο μπορεί να γίνει για να μπορέσει να ξεκολλήσει η διαπραγμάτευση. Με λίγα λόγια βρίσκουν έναν εύσχημο τρόπο να πουν το “ναι” και ταυτόχρονα παίζουν από την κυβέρνηση την τακτική των εκλογών προκειμένου να πιέσουν και τους βουλευτές να ψηφίσουν τα νέα μέτρα.
Βέβαια, το ενδεχόμενο των εκλογών δεν αποκλείεται σε καμία περίπτωση, αφού η κατάσταση ανά πάσα στιγμή με τις κοινωνικές αντιδράσεις μπορεί να ξεφύγει και η κυβέρνηση να αποφασίσει να παραιτηθεί και να προσφύγει σε κάλπες.
Μην ξεχνάμε πώς υπάρχουν οι εορτές του Πάσχα που οι περισσότεροι βουλευτές πρέπει να πάνε στην επαρχία και να έρθουν αντιμέτωποι με τους ψηφοφόρους τους. Το πώς θα γυρίσουν είναι ένα ζητούμενο για το Μέγαρο Μαξίμου που βλέπει περίπου 10-11 βουλευτές να δυσανασχετούν και να αντιδρούν στα νέα μέτρα και το ασφαλιστικό-λαιμητόμο.
Όλα τα ενδεχόμενα λοιπόν είναι ανοιχτά, αλλά αυτό που διαφαίνεται είναι πώς η συμφωνία θα κλείσει με το πακέτο των προληπτικών μέτρων. Άρα πάμε για 9 δισ. ευρώ μέτρα έως το 2018 και βλέπουμε...
για την επίτευξη της συμφωνίας τη στιγμή που η Ελλάδα έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού και πάλι.
Αλληλοσυγκρουόμενες και αμφίσημες δηλώσεις ξένων ηγετών και αξιωματούχων τόσο από την Ευρώπη όσο και από το ΔΝΤ οδηγούν στο συμπέρασμα πώς τα προληπτικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ είναι δεδομένο πώς θα ληφθούν και βάζουν ως τυρί για να πέσουν στη φάκα οι Έλληνες (για ακόμη μία φορά) τη συζήτηση ελάφρυνσης του χρέους.
Και μιλάμε για τους Έλληνες γιατί δεν αποκλείεται ως ένα βαθμό και η κυβέρνηση να είναι μέρος του παιχνιδιού. Ή, αν μη τι άλλο, οι πολίτες είναι αυτοί που θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο για ακόμη μία αφορά απ' αυτά πάντως που δεν έχουν.
Ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, που παίρνει γραμμή κατευθείαν από το Βερολίνο είπε πώς προσπαθεί να συνεδριάσει το Eurogroup την επόμενη ή τη μεθεπόμενη εβδομάδα, δίδοντας μάλιστα δραματικό τόνο λέγοντας ότι “υπάρχει μία αίσθηση του επείγοντος που μοιραζόμαστε όλοι” και πώς “θεσμοί και Ελλάδα είναι πολύ κοντά σε συμφωνία”.
Εκεί που η κυβέρνηση ζητούσε Σύνοδο Κορυφής για να κλείσει πολιτικά το θέμα, κάτι που αποκλείστηκε σχεδόν απ' όλους, ο πρόεδρος του Eurogroup το πήγε μέχρι και δύο εβδομάδες αργότερα. Είναι προφανές πώς οι Ευρωπαίοι θέλουν να φέρουν και πάλι σε κατάσταση οικονομικής ασφυξίας την Ελλάδα προκειμένου να συνηγορήσει στο πακέτο των προληπτικών μέτρων.
Πέταξε μάλιστα ο κ. Ντάισελμπλουμ και το... τυράκι λέγοντας ότι “χρησιμοποιούμε τις επόμενες μέρες για να εξετάσουμε λύσεις για το χρέος”. Ποιο χρέος; Το μόνο που συζητούν είναι η ελάφρυνση, καθώς ούτε καν το ΔΝΤ μιλάει για “κούρεμα” και πλέον η ελάφρυνση δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα όσον αφορά στα βάρη της Ελλάδας και ιδίως των πολιτών της.
Όσο και να ελαφρυνθεί το χρέος (αμφίβολο αν θα γίνει με τη στάση του Βερολίνου) θα εξακολουθήσει χωρίς “κούρεμα” να είναι βουνό που θα σκεπάζει για πολλά χρόνια την Ελλάδα. Όλα γίνονται λοιπόν για να κλειδώσει ένα ακόμη μνημόνιο, το 4ο κατά σειρά με πρόσχημα το χρέος.
Και σε αυτό το παιχνίδι υπάρχουν οι ρόλοι του “καλού” και του “κακού”. Το ρόλο του “καλού” αποφάσισε να παίξει χθες ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλόντ Γιουνκέρ ο οποίος χαρακτήρισε αντισυνταγματικό και παράλογο το πακέτο των προληπτικών μέτρων και είπε πώς καμία Βουλή Ευρωπαϊκού κράτους δεν θα δέχονταν να ψηφίσει κάτι τέτοιο.
Από την άλλη το ρόλο του “κακού” έπαιξαν πάρα πολλοί. Ίσως και αυτά που είπε ο κ. Γιούνκερ ήταν ως αντιστάθμισμα. Ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ τόνισε πώς “το Eurogroup θα συγκληθεί μόλις υπάρξει επαρκής πρόοδος" και στην ίδια γραμμή ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Σόιμπλε, ο Σαπέν, ο Μoσκοβισί, η Μογεκρίνι και βεβαίως το ΔΝΤ που δεν αφήνει να πέσει τίποτα κάτω.
Όλοι συνηγορούν πώς πρέπει να υπάρξουν τα προληπτικά μέτρα των 3,6 δισ. ευρώ που έχει προτείνει το ΔΝΤ και τώρα αναζητείται απλά η φόρμουλα. Εμμέσως το έχει αποδεχθεί και η κυβέρνηση με την πρόταση η οποία προβλέπει πώς μια φορά τον χρόνο (άνοιξη του 2017 και του 2018) θα υπάρχει «πόρισμα» για τις τυχόν αποκλίσεις από το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα, λίγο μετά την ανακοίνωση (22 Απριλίου) των τελικών εκτιμήσεων της Eurostat για τον περασμένο έτος.
Ωστόσο οι ζώνες από τις οποίες θα εξοικονομούνται κονδύλια που θα μειώνουν τα ελλείμματα των φορέων θα προσδιοριστούν σε επόμενες συναντήσεις που θα έχει το οικονομικό επιτελείο με τους θεσμούς. Σε κάθε περίπτωση από το μόνιμο «ψαλίδι» θα εξαιρούνται οι κοινωνικές δαπάνες, οι πόροι δηλαδή για Υγεία και Παιδεία.
Όπως λένε από το Μέγαρο Μαξίμου ο αυτόματος «κόφτης» στις δαπάνες είναι το μέγιστο το οποίο μπορεί να γίνει για να μπορέσει να ξεκολλήσει η διαπραγμάτευση. Με λίγα λόγια βρίσκουν έναν εύσχημο τρόπο να πουν το “ναι” και ταυτόχρονα παίζουν από την κυβέρνηση την τακτική των εκλογών προκειμένου να πιέσουν και τους βουλευτές να ψηφίσουν τα νέα μέτρα.
Βέβαια, το ενδεχόμενο των εκλογών δεν αποκλείεται σε καμία περίπτωση, αφού η κατάσταση ανά πάσα στιγμή με τις κοινωνικές αντιδράσεις μπορεί να ξεφύγει και η κυβέρνηση να αποφασίσει να παραιτηθεί και να προσφύγει σε κάλπες.
Μην ξεχνάμε πώς υπάρχουν οι εορτές του Πάσχα που οι περισσότεροι βουλευτές πρέπει να πάνε στην επαρχία και να έρθουν αντιμέτωποι με τους ψηφοφόρους τους. Το πώς θα γυρίσουν είναι ένα ζητούμενο για το Μέγαρο Μαξίμου που βλέπει περίπου 10-11 βουλευτές να δυσανασχετούν και να αντιδρούν στα νέα μέτρα και το ασφαλιστικό-λαιμητόμο.
Όλα τα ενδεχόμενα λοιπόν είναι ανοιχτά, αλλά αυτό που διαφαίνεται είναι πώς η συμφωνία θα κλείσει με το πακέτο των προληπτικών μέτρων. Άρα πάμε για 9 δισ. ευρώ μέτρα έως το 2018 και βλέπουμε...