Περάσαμε πλέον στη μεγάλη βδομάδα των βασάνων που υπέστη ο Χριστός και επί δύο και πάνω χιλιετίες στο Γολγοθά που είχε...
περιέλθει, δεν έσβησε ποτέ της Λαμπρής το φως. Στον ελληνισμό, με περισσότερες χιλιετίες ζωής, ποιος, πότε και πώς θα φροντίσει να μας έρθει το φως της ζωής… Ας παραμείνουμε λεύτεροι καβαλάρηδες φροντίζοντας ανελλιπώς το άλογό μας. Το μόνο που μπορεί να μας βγάλει από τη λάσπη, την πολύ χειρότερη και θανατηφόρα από εκείνη των καλφάδων και γιομάτη καρφιά που έριξαν στο Χριστό οι τότε ενοχλημένοι από την παρουσία του, απόκληροι σταυρωτήδες και απάνθρωποι ρυθμιστές των ανθρώπων και της ζωής…
Τι πιο ωραίο είναι να είσαι αυτό που είσαι. Καβαλάρης στο άλογό σου· να σταματάς όπου θέλεις και να κάνεις ό, τι θέλεις.
Κάποιες φορές τα καταφέρνεις, κάποιες όχι. Και η κούραση είναι πιο γρήγορη απ' τη ζωή και δύσκολη εκτός και αν την … υποτάξεις σαν ερωμένη, την κερδίσεις και πλαγιάζεις μαζί της. Τότε μπορεί, λέω μπορεί, να ακούσεις τη φωνή της, φωνή που θυμίζει απόηχο που αφήνει ένας άδειος κουβάς που πέφτει σε ξερό μαγγανοπήγαδο... Κι εσύ, όσο αποσταμένος κι αν είσαι, υπομένεις, δε γονατίζεις και επιμένεις ορθός μέχρι που κάνεις το πηγάδι να δακρύσει κι ο κουβάς γιομάτος νερό να ανεβοκατεβαίνει και να ποτίζει γύρα του τις ξέρες...
Τότε επανέρχεται κι η φωνή στα φυσιολογικά της επίπεδα, φωνή που μοιάζει σαν τη δική σου και σε κρατά δέσμιο να δροσίζεις τις ξέρες...
Πολλές οι ξέρες, λεύτερος είσαι, μπορεί, λέω μπορεί, να τις αντέξεις...
