Ένα απόγευμα του 1870, στην Αθήνα, μια ηλικιωμένη γυναίκα πήγε στο αστυνομικό τμήμα, ζητώντας να δει τον διευθυντή. Η καταγγελία της αφορούσε έναν υπάλληλο ζαχαροπλαστείου, ο οποίος όπως ανακάλυψε η δαιμόνια κυρία δεν ήταν αγόρι αλλά κορίτσι, και ακόμη χειρότερα ντυνόταν ανδρικά! Ονομαζόταν Χρύσανθος (επειδή το αληθινό της όνομα ήταν Χρυσάνθη) και η περίπτωση της αποτελούσε πρώτης τάξεως σκάνδαλο για την εποχή.
Στο δυτικό κόσμο μέχρι τότε, μόνο οι γυναίκες εργάτριες μπορούσαν να φορέσουν παντελόνια- των συζύγων τους- και αποκλειστικά ως στολή εργασίας, αφού το ανδρικό στυλ στο γυναικείο ντύσιμο, λανσαρίστηκε από την Coco Chanel μισό αιώνα μετά. Η καταγγελία λοιπόν, πως ένα νεαρό κορίτσι φορά ανδρικά ρούχα και προσποιείται κάτι που δεν είναι, κίνησε την περιέργεια του διευθυντή της αστυνομίας, ο οποίος έσπευσε να τη διερευνήσει.
Το χρονικό της σύλληψης
Ο διευθυντής έστειλε τον αξιωματικό της υπηρεσίας να διαπιστώσει τι συνέβαινε στο ζαχαροπλαστείο, στο οποίο η «Χρυσάνθη» εργαζόταν ήδη 15 ημέρες. Δύο ώρες μετά την καταγγελία, μπροστά από το γραφείο του διευθυντή, στεκόταν ένα δεκαεξάχρονο κορίτσι, που έτρεμε από το φόβο και δε μπορούσε να αρθρώσει λέξη από τους λυγμούς. Μετά από λίγο, κατάφερε να διηγηθεί τη θλιβερή ιστορία της. Η Χρυσάνθη ήταν ένα κορίτσι χωρίς γονείς, συγγενείς και φίλους.
Για να μπορέσει να επιβιώσει, εργαζόταν σε ένα νηματουργείο στον Πειραιά. Όταν πήγε στο ζαχαροπλαστείο του Σαρρή να ζητήσει δουλειά, ντύθηκε με αντρικά ρούχα και κοντοκούρεψε το μαλλί της. Άλλαξε το όνομά της σε Χρύσανθος και τη φωνή της, μιλώντας όσο λιγότερο γινόταν. Όταν διηγήθηκε την ιστορία της στον αστυνομικό, δεν διαπιστώθηκε κάποια παράβαση και έτσι αφέθηκε ελεύθερη. Το εντυπωσιακό είναι ότι η κυρία δεν έδειξε καμία ευαισθησία και έσπευσε να καταδώσει την κοπέλα σαν να είχε κλέψει το μαγαζί, ενώ ήταν απλά μια εργαζόμενη κοπέλα. Τουλάχιστον ο τύπος έδειξε περισσότερη ευαισθησία και ανέδειξε τα «βάσανα και τις περιπέτειες μια ορφανής».
