κάμποσον χρυσόν και φυγαδάζωμε σε».
Ο Χριστόν είπεν ατ΄ς «ευλοημέν΄να είσ΄νε εσείν και το χρυσάφ΄ν έσουν, εγώ, πουλλία μ΄, ας ση πατέρα μ΄την βουλήν κ΄επορώ να εβγαίω, αφίστε με ας αποθάνω για να συχωρίουνταν τ΄αμαρτίας έσουν».
Από τότε κιάν οι Άγγλοι πλεύ΄νε ΄ς σο χρυσάφ΄...
Τον Χριστόν έρθαν είδαν ατον και κάμποσοι Γερμανοί και είπαν ατον «δάσκαλε, ας φέρωμε στρατόν και γλυτώνωμε σε».
Ο Χριστόν είπεν ατ΄ς «ευλοημέν΄να είσ΄νε ασείν κι ο στρατός έσουν, άμα εγώ ΄κ΄επορώ να φεύω». Όλων ύστερα έρθαν είδαν τον Χριστόν και οι Έλλενοι και είπαν ατον «δάσκαλε, ΄κι θέλομε να ελέπωμε σε ΄ς
σ΄ Εβραίων τα χέρα, έλα ας κλέφτωμε σε και φεύωμε».
Ο Χριστόν εγέλασεν και είπεν ατ΄ς «ευλοημέν΄ να είσ΄νε εσείν και ο κλεψίος έσουν, αφίστε με, να φεύω κ΄επορώ».
Από τότε κιάν οι Ρωμαίοι εφορτώθαν τον κλεψίον, γιατί ευλόησεν ατο ο Χριστόν.