Λένε σήμερα, κάποιοι «απολογητές» του Τσίπρα:
- Για τα δεινά της Ελληνικής Οικονομίας δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ… (Άρα… η μπάλα στην εξέδρα!)
- Μη τα βαράτε τα παιδιά (τώρα που πάμε να τα «εκπαιδεύσουμε»…)
(Φταίνε, πάει να πει, οι «άλλοι», οι «προηγούμενοι»…)
- Ο Τσίπρας απλώς διαχειρίζεται την «καυτή πατάτα» που του κληροδότησαν, μην του την «πέφτετε» κακοί άνθρωποι…
Για φαντάσου!
Ο ίδιος ο Τσίπρας παραδέχθηκε και ομολόγησε τις «ψευδαισθήσεις» του:
Tους «λάθους υπολογισμούς συσχετισμών» που έκανε, τα λάθος πρόσωπα που επέλεξε σε πρώτη φάση (Βαρουφάκη, Ζωή κλπ.), (τώρα είναι έτοιμος να κάνει ανασχηματισμό και να παραδεχθεί τα λάθος πρόσωπα που επέλεξε και σε δεύτερη φάση), και οι επίδοξοι… «εκπαιδευτές» του Τσίπρα πασχίζουν να τον «βγάλουν λάδι»!
- Δεν φταίει ο Τσίπρας που κυβερνάει, τους προηγούμενους, άντε να τους βρεις, συνεπώς δεν φταίει κανείς!
Αυτό μας λένε περίπου.
Ε λοιπόν, όχι! Μπορεί ο Τσίπρας να μην ευθύνεται για όλες τις παθογένειες της Ελλάδας από γενέσεως κόσμου, αλλά εκπροσωπεί σήμερα και υπερασπίζεται λυσσαλέα τις περισσότερες από αυτές τις παθογένειες.
Και ευθύνεται ο ίδιος προσωπικά για κάμποσα από αυτά που σήμερα μας χαντακώνουν ως χώρα και ως κοινωνία…
Εκπροσωπεί και υπερασπίζεται, τον λαϊκισμό, τον κρατισμό, το πελατειακό κράτος, την καταδημαγώγηση του λαού, τη συκοφάντηση των αντιπάλων του, τις αριστερές χίμαιρες, τον πιο αποτρόπαιο πολιτικό κυνισμό (να βγούμε εμείς και στάχτη ας γίνουν όλα) την τάχα μου «ταξική αντίληψη»:
«Δεν με νοιάζει για τους άλλους, φτάνει να… ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», τα πάντα όλα!
Ποιος άλλος εκπροσωπεί και εκφράζει σήμερα όλους αυτούς τους «δαίμονες» καλύτερα και αυθεντικότερα από τον Τσίπρα;
Κι ακόμα, μη μας περνάτε για ηλίθιους, please:
Πρώτον, ο Τσίπρας δεν βγήκε Πρωθυπουργός «κανονικά», όταν έληξε ο θητεία των «προηγουμένων».
Δεν άφησε να λήξει η θητεία της προηγούμενης κυβέρνησης, την ανέτρεψε κυριολεκτικά! Με μια κοινοβουλευτική μειοψηφία!
Με τη βοήθεια της βλακώδους πρόνοιας του Συντάγματός μας που επιτρέπει στη μειοψηφία της Βουλής να επιβάλει γενικές εκλογές με αφορμή την Προεδρική εκλογή.
Εντάξει, δεν το ’κανε μόνον ο Τσίπρας…
Και ο ΓΑΠ το έκανε αυτό στο παρελθόν.
Και λοιπόν;
Ένας λόγος να στείλουμε τον Τσίπρα να κάνει «παρέα» στο ΓΑΠ:
Στη ατιμωτική λήθη και στο πολιτικό περιθώριο!
Κοινώς… στα τσακίδια!
Ο Τσίπρας υπονόμευε κάθε βήμα της προηγούμενης κυβέρνησης Σαμαρά…
Έγινε Πρωθυπουργός, επειδή δεν άφησε τους προηγούμενους να ολοκληρώσουν το έργο τους, ίσα-ισα τη στιγμή που αυτό άρχισε να αποδίδει και να φαίνεται…
Επειδή ακριβώς είχε αρχίσει να αποδίδει και να φαίνεται!
Και φοβόταν ο ίδιος, πως αν άφηνε τους προηγούμενους να ολοκληρώσουν στα τέσσερα χρόνια (και δεν τους έκοβε στα δυόμιση), τότε στο τέλος θα ήταν, ίσως, πολύ δυσκολότερο να κερδίσει.
Κι ύστερα ανάλαβε ο ίδιος Τσίπρας και σήμερα… παραμιλάνε όλοι!
Πρώτοι απ’ όλους, όσοι τον πίστεψαν και τον ψήφισαν…
Για όλα αυτά ασφαλώς και έχει ευθύνες ο Τσίπρας!
Ποιος άλλος;
Δεύτερον, ο Τσίπρας ανέτρεψε τους προηγούμενους και ανέλαβε ο ίδιος τη διακυβέρνηση, γεμάτος «αυταπάτες» που παραδέχεται σήμερα.
Τώρα ήταν πράγματι «αυταπάτες» (τόσα ήξερε το παιδί, τόσα μολογούσε);
Ήταν συνειδητά ψέματα (και δούλευε τον κόσμο ψιλό γαζί);
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία!
Κι αυταπάτες να ήταν, για τις αυταπάτες του ποιος φταίει;
Οι «άλλοι»; Κάποιοι άλλοι; Ο ίδιος φταίει!
Τρίτον, ο Τσίπρας παρέλαβε την οικονομία τον Ιανουάριο του 2015 σε ανάκαμψη μετά από έξη συνεχή χρόνια ύφεσης!
Και με πρόβλεψη όλων των Ευρωπαϊκών και διεθνών οργανισμών τότε, για πολύ ταχεία ανάπτυξη όλα τα επόμενα χρόνια.
Και το 2015 και το 2016! Και μετέπειτα…
Κι αντί για ανάπτυξη που παρέλαβε, έφερε την οικονομία ξανά σε ύφεση!
Και το 2015 και το 2016…
Γι’ αυτό ποιος φταίει; Ο… γείτονας;
Ο Τσίπρας φταίει! Αυτός και το κόμμα του.
(Κι αυτοί που τον στήριξαν και ακόμα τον στηρίζουν, βεβαίως…)
Τέταρτον, ο Τσίπρας παρέλαβε τη χώρα ενώ έβγαινε από το Μνημόνιο (που έληγε) και ενώ είχε συμφωνηθεί με τους δανειστές και η «πιστοληπτική γραμμή στήριξης» για την έξοδό της στις αγορές.
Ο Τσίπρας υποσχόταν τότε να καταργήσει το Μνημόνιο (που… τελείωνε) «με ένα νόμο και ένα άρθρο»!
Και αντ’ αυτού, έβαλε την Ελλάδα σε νέο Μνημόνιο, πολύ χειρότερο!
Για τα μέτρα του νέου Μνημονίου, μάλιστα οι ίδιοι οι δανειστές (και κυρίως το ΔΝΤ) υποστηρίζουν ότι «δεν βγαίνουν»!
Για όλα αυτά ποιος φταίει; Ο…Χατζηπετρής;
Ο Τσίπρας φταίει!
Ο Τσίπρας διακήρυσσε ότι «θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές»!
Τα θυμάστε αυτά; Ή μήπως κάποιοι τα ξέχασαν;
Με κάτι τέτοιες… μπαλαφάρες κέρδισε τις εκλογές που αυτός προκάλεσε.
Κι αντί να βαράει τα νταούλια και να χορεύουν οι αγορές, σήμερα του βαράνε το ντέφι, κάνει τούμπες και πέφτει στα τέσσερα να υπογράψει ό,τι του δίνουν!
Ούτε και γι’ αυτά φταίει ο Τσίπρας;
Κι εδώ τον «αδικούμε»;
Αφήστε τις σαχλαμάρες, βρε παιδιά…
Τον είχαν προειδοποιήσει τον Τσίπρα ότι με αυτά που έλεγε πως θα κάνει, θα κλείσουν οι τράπεζες και θα επιβληθούν capital controls...
Τον είχαν προειδοποιήσει οι… «κακοί προηγούμενοι».
Δεν τους άκουσε.
Κι αυτό ακριβώς συνέβη, όπως ακριβώς τον είχαν προειδοποιήσει.
Και το πληρώνουμε όλοι πανάκριβα!
Ούτε γι’ αυτό φταίει ο Τσίπρας;
Αφήστε, βρε παιδιά…
Τον είχαν προειδοποιήσει, οι «κακοί προηγούμενοι», πως αν άνοιγε τα σύνορα θα γέμιζε η χώρα λαθρομετανάστες και θα μας απομόνωνε τελικά η υπόλοιπη Ευρώπη.
Χώρια που θα γινόμασταν πιο «ευάλωτοι» απέναντι στην Τουρκία…
Κι αυτό ακριβώς συνέβη, όπως ακριβώς τον είχαν προειδοποιήσει…
Ούτε γι’ αυτό φταίει ο Τσίπρας;
Αφήστε μας, βρε παιδιά…
Για να μην αναφέρω στις ευθύνες που έχει ο Τσίπρας και το κόμμα του, για τις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που εμπόδισε, πρωτοστατώντας σε κινητοποιήσεις στα πεζοδρόμια.
Κι όταν αποτολμήθηκαν κάποιες μεταρρυθμίσεις παλαιότερα, έκαναν τα πάντα για να τις ματαιώσουν.
Κι όταν παρ’ όλα αυτά έγιναν κάμποσες μεταρρυθμίσεις (κυρίως τα δυόμιση χρόνια της κυβέρνησης Σαμαρά
που η Ελλάδα ανέβηκε δεκάδες θέσεις στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας του ΟΟΣΑ και της Παγκόσμιας Τράπεζας), ο Τσίπρας βγήκε μετά και κατάργησε τις μεταρρυθμίσεις αυτές!
Ακούω διάφορους να «κακίζουν» πολλές παλαιότερες κυβερνήσεις που υπέκυψαν στο φόβο του «πολιτικού κόστους»...
Πολύ σωστά…
Μόνο που ο Τσίπρας και το Κόμμα του και οι δυνάμεις που εκπροσωπεί σήμερα ΗΤΑΝ το πολιτικό κόστος! Αυτοπροσώπως…
Ήταν το «πεζοδρόμιο» που τρομοκρατούσε παλαιότερες κυβερνήσεις και δεν τις άφηνε να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις.
Δεν ήταν μόνον ο Τσίπρας, ασφαλώς…
Άλλα όλοι αυτοί που τα ’καναν… κεραμιδαριό τότε, σήμερα στον Τσίπρα προσέτρεξαν, τον Τσίπρα στηρίζουν, χάρις σ’ αυτούς βγήκε, αυτός τους εκπροσωπεί σήμερα.
Τι μας λέτε λοιπόν, αν και πόσο φταίει;
Δεν έκανε αυτός όλα τα «στραβά»…
Αλλά ποιος εκπροσωπεί σήμερα καλύτερα, όλα τα στραβά κι ανάποδα;
Υπάρχει μια παλιά διδακτική ιστορία…
Για δύο δάσκαλους που αναλαμβάνουν δύο τάξεις του δημοτικού σε γειτονικά επαρχιακά σχολειά, σε ορεινά ακριτικά χωριά…
Οι μαθητές που βρήκαν, και στα δύο σχολειά, υστερούσαν πολύ…
Ο ένας δάσκαλος στρώνεται στη δουλειά, εμπνέει τα παιδιά του, τα πειθαρχεί, τους μεταδίδει γνώσεις και ήθος.
Δεν προκόβουν όλα…
Δεν μαθαίνουν σε δύο χρόνια, όσα θα έπρεπε να είχαν μάθει όλα τα προηγούμενα.
Αλλά πάνε σαφώς καλύτερα…
Ο άλλος τα κάνει «μπάχαλο», ξέχασαν τα παιδάκια κι αυτά που ήξεραν, ήταν που ήταν… στουρνάρια και απόγιναν ντουγάνια!
Έρχεται κάποια μέρα, ο κ. «Επιθεωρητής» από την Αθήνα.
Πάει στον πρώτο, τον φιλότιμο δάσκαλο, εξετάζει τα παιδάκια και… «ξινίζει τα μούτρα του».
- «Υστερούν», του λέει… Δεν έχουν το επίπεδο των πρότυπων σχολείων στην Αθήνα!
Ο φιλότιμος δάσκαλος δεν του λέει τίποτε.
(Τι να πει, με την «ψωνάρα» που έμπλεξε;)
Ύστερα, ο «σοφολογιότατος» κ. Επιθεωρητής πήγε στο άλλο σχολειό, του «μπαχαλάκια» δάσκαλου, στο απέναντι κορφοβούνι…
Άρχισε να εξετάζει τους δύστυχους μαθητές του και… έφριξε!
Δεν είπε τίποτε. (τι να πει κιόλας;)
Μόνο έκανε μεταβολή κι έφυγε…
- Πού πάς; του φώναξε ο «μπαχαλάκιας»
- Πάω στο προηγούμενο χωριό να ζητήσω συγγνώμη από το συνάδελφό σου…
Και να τον φέρω εδώ σηκωτό, μπας και ξεστραβωθούν και μάθουν γράμματα τα παιδιά σου…
Συμπέρασμα (για όσους δεν κατάλαβαν):
Κανένας από τους δύο δάσκαλους δεν «ευθυνόταν» ο ίδιος για όσα δεν είχαν μάθει τα έρμα τα παιδάκια όλα τα προηγούμενα χρόνια…
Κανενός οι μαθητές δεν έγιναν «μεγαλοφυίες» μέσα σε ένα-δύο χρόνια…
Αλλά ο πρώτος πήρε τους μαθητές του και τους ανέβασε.
Ενώ ο άλλος τους πήρε και τους χαντάκωσε…
Το πιάσατε το υπονοούμενο;
Είχαμε το «φιλότιμο» να σηκώνει στα πόδια της και να «νοικοκυρεύει» μια διαλυμένη χώρα.
Ύστερα «φέραμε» το «μπάχαλο» να μας αποτελειώσει…
Και τώρα το πληρώνουμε ακριβά.
Η κυβέρνηση Σαμαρά πήρε τη χώρα διαλυμένη το 2012 και την «έστρωσε».
Πάνω που πήγε να σηκωθεί η Ελλάδα, ήλθε ο Τσίπρας, τον ανέτρεψε, πήρε τη χώρα «στρωμένη» και τη… χαντάκωσε!
Κι έρχονται τώρα κάτι τζιτζιφιόγκοι, και μας λένε ότι - και καλά - «δεν φταίει το παιδί»…
Σαν δεν ντρέπονται!
Θ.Κ.
