Η χθεσινή δημοσκόπηση της Καπα-Research έχει, πράγματι, πολλαπλές αναγνώσεις...
Και δεν προσφέρεται για "θριαμβολογίες"...
- Ούτε από το ΣΥΡΙΖΑ προφανώς, αφού παγιώνει την υστέρησή του, σε όλα τα επίπεδα (πρόθεση ψήφου, παράσταση νίκης, καταλληλότητα Πρωθυπουργού και δημοφιλία αρχηγών), ούτε, όμως, και από τη Νέα Δημοκρατία. Που δείχνει να μη κερδίζει από τη μεγάλη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ...
Θα μπορούσε, βέβαια, να πει κανείς, ότι η αναγωγή της ψήφου είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντική για τη ΝΔ. Διότι της δίνει 31% περίπου και παγιώνει μια διαφορά πάνω από 5 μονάδες από το ΣΥΡΙΖΑ...
Αλλά προσοχή: Η αναγωγή είναι μια "υπόθεση", δεν είναι "μέτρηση". Μας λέει δηλαδή που θα ήταν το αποτέλεσμα επί των εγκύρων ψηφοδελτίων, αν όλοι όσοι δηλώνουν "αναποφάσιστοι" ψήφιζαν ανάλογα με εκείνους που δηλώνουν πως έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν. (Κι αφού αφαιρεθούν όσοι δηλώνουν ότι θα κάνουν "αποχή" κι όσοι δηλώνουν "άκυρο").
Και εν πάση περιπτώσει εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα: Ο υπολογισμός της αναγωγής ψήφου σε αυτή τη μέτρηση συνολικά (και για όλα τα κόμματα), είναι περίπου μιάμιση φορά μεγαλύτερος απ' ό,τι η πρόθεση ψήφου!
Η ΝΔ ανεβαίνει από 20% πρόθεση ψήφου σε 30% με αναγωγή. Ο ΣΥΡΙΖΑ από 17,2% πρόθεση ψήφου σε 25% με αναγωγή, το ΚΚΕ και το ΠΑΣΟΚ-Δημ. Συμπ. από 5% πρόθεση ψήφου σε 7,5% με αναγωγή. Και το ίδιο για όλα τα άλλα κόμματα...
Συνήθως η αναγωγή προσθέτει 20% παραπάνω στην πρόθεση ψήφου. Εδώ προσθέτει περίπου το 50% παραπάνω (το 1 γίνεται 1,5). Αυτό βέβαια συμβαίνει γιατί οι "αναποφάσιστοι" είναι ιδιαίτερα πολλοί - 32,5% του εκλογικού σώματος, έναντι 12%-18% συνήθως. Αλλά καθιστά και το αποτέλεσμα όχι ιδιαίτερα αξιόπιστο, όσον αφορά την αναγωγή τουλάχιστον.
Ασφαλέστερα λοιπόν, είναι τα αποτελέσματα της πρόθεσης ψήφου.
Κι εδώ παρατηρούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάθει αληθινή καθίζηση: Χάνει ήδη πάνω από τους μισούς ψηφοφόρους του: Από το 35,5% που κέρδισε στις εκλογές, μόλις 17,3% δηλώνουν ότι θα τον ξαναψηφίσουν, εννιά μήνες μετά τις εκλογές και ενώ ο κόσμος τώρα μόλις έχει αρχίσει να πληρώνει τα αποτελέσματα της πολιτικής του (κι έχει ακόμα πολλά "καντάρια οργής" να καταπιεί...).
Μπορεί να συμβεί κάτι το επόμενο διάστημα ώστε να ξαναγυρίσουν οι απογοητευμένοι του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως ό,τι γίνει από δω και στο εξής θα τους διώξει ακόμα μακρύτερα και θα μεγαλώσει την οργή τους;
Το πιθανότερο είναι το δεύτερο...
Ανακεφαλαιώνοντας: ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη χάσει πάνω από τη μισή εκλογική του βάση, δηλαδή 18,2% του εκλογικού σώματος, από το 35,5% που πήρε συνολικά.
Και σε σύγκριση με την προηγούμενη δημοσκόπηση της ίδιας εταιρίας - που αυτή είναι η μόνη "επιτρεπόμενη" βάση σύγκρισης - ο ΣΥΡΙΖΑ υποχώρησε κατά 1,1 ποσοστιαία μονάδα. Άρα η φθορά του δεν ανακόπηκε. Συνεχίζεται!
Ενώ στην "παράσταση νίκης η ψαλίδα έχει ανοίξει πολύ. Από 30 μονάδες υπέρ της ΝΔ σε 41 μονάδες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλούς λόγους να ανησυχεί από αυτή τη δημοσκόπηση. Και κανένα λόγο να "θριαμβολογεί"...
(Και μόνο το γεγονός ότι επικαλέστηκε αποτελέσματα... άλλων εταιριών, για να δείξει ότι τάχα "κλείνει η ψαλίδα με τη ΝΔ", ενώ στην πραγματικότητα σε σύγκριση με τις προηγούμενες μετρήσεις της ίδιας εταιρίας, η ψαλίδα ανοίγει, δείχνει και τον πανικό του ΣΥΡΙΖΑ).
Για τη ΝΔ τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά, αλλά ούτε εδώ επιτρέπονται "θριαμβολογίες"...
Πρώτον, και η ΝΔ δείχνει να υποχωρεί κάπως σε σχέση με την προηγούμενη μέτρηση της ίδιας εταιρίας (από το 21,4% στο 20,8%) σε πρόθεση ψήφου. Αλλά η υποχώρησή της είναι μόλις 0,6%, δηλαδή περίπου η μισή από την αντίστοιχη υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ (1,1%). Κι έτσι η διαφορά ανάμεσά τους μεγαλώνει υπέρ της ΝΔ κατά μισή ποσοστιαία μονάδα.
Μπορεί η διαφορά του 3,5% να φαίνεται "μικρή" σε σχέση με την ψαλίδα που έδειξαν άλλες εταιρίες, αλλά και σε αυτή την περίπτωση η διαφορά υπέρ της ΝΔ δείχνει να μεγαλώνει...
Επίσης η "παράσταση νίκης" διευρύνεται πολύ υπέρ της ΝΔ, όπως ήδη αναφέραμε.
Ο Κυριάκος είναι "καταλληλότερος" από τον Τσίπρα για Πρωθυπουργός (κατά 1,1% σε αυτή τη μέτρηση), αλλά πολύ πιο δημοφιλής (κατά 7 ποσοστιαίες μονάδες έναντι του Τσίπρα). Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία, λοιπόν, ότι και ο Κυριάκος υπερέχει πλέον καθαρά και σταθερά...
Πράγμα που όσον αφορά την "καταλληλότητα" δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στον παρελθόν. Ο Σαμαράς υπερείχε καθαρά του Τσίπρα σε "καταλληλότητα", ακόμα και τις παραμονές της ήττας του, τον Ιανουάριο του 2015.
Είναι αλήθεια, όμως, ότι η ΝΔ δεν δείχνει να κερδίζει έδαφος αισθητά απέναντι στο ΣΥΡΙΖΑ. Χάνει κι εκείνη, έστω και οριακά. Αλλά παραμένει σαφώς πρώτη. Και με διευρυνόμενη διαφορά...
Το ενδιαφέρον όμως είναι αλλού: Το γεγονός ότι ένα άλλο 35,5% του εκλογικού σώματος ζητάει άμεσες εκλογές! Αυτό αποτελεί τη "δεξαμενή" μέσα στην οποία μπορεί να "κολυμπήσει" η ΝΔ σήμερα. Το αίτημα της για εκλογές το αποδέχονται πλήρως και "διακηρυγμένα" πλέον πολλοί περισσότεροι ψηφοφόροι (35,5%) από αυτούς που δηλώνουν ότι θα την ψηφίσουν σήμερα (20,8%).
Αυτούς πρέπει να προσεγγίσει και να προσπαθήσει να κερδίσει εκλογικά. Γιατί άλλο κόμμα που μπορεί να διώξει το ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει σε περίπτωση εκλογών, πέρα από τη ΝΔ του Κυριάκου.
Και βεβαίως: Επειδή ο Κυριάκος έχει αποδεχθεί το αίτημα των άμεσων εκλογών! Γιατί αν δεν το είχε κάνει, ή πολύ περισσότερο αν το εγκατέλειπε σήμερα όπως τον "πιέζουν" κάποιοι, τότε θα απο-συσπείρωνε αυτούς που ήδη συσπειρώνει (το 20,8%) και θα εγκατέλειπε αυτούς που κυρίως διεκδικεί (την ευρύτερη δεξαμενή του 35,5% που ζητάνε προσφυγή στην κάλπες.
Να σημειωθεί ότι ΔΕΝ συμβαίνει το αντίστοιχο από την άλλη πλευρά: Το 56,2% που απαντά "να δοθεί κι άλλος χρόνος στην κυβέρνηση", ΔΕΝ είναι "δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ! Οι περισσότεροι από αυτούς, απλώς ανησυχούν για τις συνέπειες μιας άμεσης εκλογικής αναμέτρησης στην οικονομία. Ενώ πολλοί θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ να μείνει κι άλλο, για να...περάσει κι άλλα μέτρα και να υποστεί ακόμα μεγαλύτερη δημοσκοπική καθίζηση.
Κάθε είδους "δεύτερες σκέψεις" υπάρχουν σε όσους ζητούν να δοθεί κάποιος χρόνος ακόμα στο ΣΥΡΙΖΑ, κι όχι αληθινή "στήριξη" ή έστω "ανοχή" στην πολιτική του. Ενώ, αντίθετα, όσοι δηλώνουν την προτίμησή τους για άμεσες εκλογές είναι πολύ πιο κοντά στο να ψηφίσουν ΝΔ, ώστε να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Και να σημειώσουμε ότι το αίτημα για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι σχεδόν πάντα μειοψηφικό, αλλά επίσης, σχεδόν πάντα, ωφελεί πολλαπλά εκείνον που το θέτει πιεστικά.
Διότι το αίτημα άμεσης προσφυγής στις κάλπες, συσπειρώνει πολιτικά τους διαμαρτυρόμενους και εκτονώνει την κοινωνική διαμαρτυρία!
Δηλαδή συσπειρώνει όσους δυσφορούν από την πολιτική της κυβέρνησης γύρω από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ακόμα κι όταν διαφωνούν μαζί της. Ενώ η προσδοκία άμεσης εκλογικής αναμέτρησης πάντα λειτουργεί ως "αλεξικέραυνο", ώστε να μην ξεχυθούν οι ψηφοφόροι στους δρόμους ή να μην κατευθυνθούν σε ακραία κόμματα.
Αν η ΝΔ έκανε πίσω στο αίτημα για άμεση απομάκρυνση του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, αυτό θα λειτουργούσε εκρηκτικά στο "πεζοδρόμιο" και ενισχυτικά για πάσης φύσεως ακραία κόμματα. Πολύ περισσότερο που ζούμε σε περίοδο ανόδου των αντί-συστημικών κομμάτων διεθνώς.
Υπάρχει κι ένα τελευταίο αξιοπρόσεκτο στοιχείο: Τα ποσοστά των δύο μεγαλύτερων κομμάτων βρίσκονται σήμερα πολύ κοντά εκεί που βρέθηκαν στις εκλογές του Μαΐου του 2012: Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει σχεδόν 17% , όπου ακριβώς βρίσκεται σήμερα η πρόθεση ψήφου. Και η ΝΔ είχε πάρει τότε σχεδόν 19%, λίγο πιο κάτω απ' όπου βρίσκεται σήμερα...
Και τα δύο ανέβασαν αισθητά τις ψήφους τους, ενάμιση μήνα αργότερα, τον Ιούνιο του 2012. Αλλά η διαφορά διευρύνθηκε μεταξύ τους υπέρ της ΝΔ:
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε από το 17 στο 26,5%. και η ΝΔ από το 19% περίπου στο 30%. Οπότε η διαφορά από τις δύο ποσοστιαίες μονάδες άγγιξε τις τρείς.
Ο υπολογισμός της αναγωγής, ουσιαστικά υποθέτει ότι αυτή τη φορά θα συμβεί περίπου το ίδιο, αν και η διαφορά θα είναι λίγο μεγαλύτερη υπέρ της ΝΔ. Γιατί το 2012, η ΝΔ ήταν το "παλαιό φθαρμένο κόμμα" που έκανε το comeback κι είχε πρόσφατα υποστεί μια διάσπαση. Ενώ τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το "φρέσκο- ριζοσπαστικό κόμμα", που υποσχόταν μια μεγάλη ανατροπή.
Σήμερα, αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το "φθαρμένο κόμμα" που διασπάστηκε (πέρσι τον Αύγουστο), ομολόγησε τις "ψευδαισθήσεις" του και προσαρμόζεται σήμερα στην πραγματικότητα αν και από πολύ χειρότερες θέσεις. Ενώ η ΝΔ είναι το "έμπειρο κόμμα που δοκιμάστηκε στο παρελθόν", σήμερα "δικαιώνεται" και ζητά με αξιώσεις την επιστροφή του στη διακυβέρνηση.
Η ΝΔ, αν θέλει να δημιουργήσει έντονη δυναμική, οφείλει να επιμείνει και στη δικαίωσή της πολιτικής της και στη φιλελεύθερη "φυγή προς τα μπρος": Να εμπνεύσει και εμπιστοσύνη και αίσθηση αλλαγής. Να διατηρήσει το ριζοσπαστικό- συγκρουσιακό χαρακτήρα της (γιατί αλλιώς θα από-συσπειρωθεί επικίνδυνα) και την φιλελεύθερη μεταρρυθμιστική της φυσιογνωμία (γιατί αλλιώς δεν θα πείσει κανένα).
Δυστυχώς υπάρχουν κάποιοι που της εισηγούνται ακριβώς τα αντίθετα...
Ευτυχώς, δεν θα τους περάσει! Ούτε κι αυτή τη φορά...
Νέα ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ - ΣΟΚ: Ποιο Κόμμα ΠΡΟΗΓΕΙΤΑΙ - Νέα είσοδος - ΕΚΠΛΗΞΗ στη Βουλή
