Μουσικοσυνθέτης, Λογοτέχνης
και Δημοσιογράφος
Οι περασμένες εβδομάδες, υπήρξαν μια εβδομάδα έντονης βίας..
χτυπημάτων της τρομοκρατίας τουλάχιστον της επομονομαζόμενης έτσι στον δυτικό κόσμο, ξυλοδαρμών και επεισοδίων στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα και γενικώς μιά εβδομάδα εξαιρετικής βίας και για την χώρα μας με εγκλήματα ειδεχθή, η οποία ήρθε για ακόμη μια φορά να μας προκαλέσει εύλογα ερωτήματα σχετικά με την πορεία της χώρας, της Ευρώπης και του κόσμου ολόκληρου.
Αναγκαστικώς διαβιούμε μιάν εποχή υπερπληροφόρησης σε έναν "δημοκρατικό" - ασυδοκρατικό κόσμο δύτικό κόσμο, όπου ο καθενας μπορεί να ξυλοκοπήσει ή σκοτώσει τον διπλανό του και να παραμείνει ατιμώρητος επί της ουσίας, ζώντας σε ένα καθεστώς "κατάχρησης δημοκρατίας". Το αίσθημα δικαίου έχει χαθεί προ πολλού, πίσω απο τις οθόνες μιάς φαινομενικά τεχνολογικά προηγμένης δυτικότροπής κοινωνίας με οτι αυτό συνεπάγεται και το χειρότερο όλων σε σχέση με τούτο το εξαιρετικά ανησυχητικό φαινόμενο, είναι η απάθεια σε οτι συμβαίνει γύρω και η εξαιρετική δύναμη της συνήθειας, της κακής συνήθειας εν προκειμένω.
Σε μιά κοινωνία η οποία έχει προ πολλού χάσει το μέτρο και τον προσανατολισμό και εδώ αναφέρομαι γενικότερα στον "δυτικό κόσμο", με παντελώς λάθος πρότυπα, με το χάσιμο των αξιών που κρατούσαν ως συνεκτικοί κρίκοι τις κοινωνίες κάποτε, ο εχθρός μας βρίσκεται παντού
και πουθενά ταυτόχρονα. Πρόκειται περί ενός εχθρού πολυεππίπεδου, βαθιά αντιανθρώπινου, ο οποίος δεν κάνει τίποτε άλλο απο το να αλλοιώνει και να αλώνει την ανθρώπινη μας φύση την οποία σπρώχνει καθημερινά ακόμη παρακάτω και να την οδηγεί σε καταστάσεις ημιάγριες σε σημείο που να προσβάλει κανείς και τα ζώα χαρακτηρίζοντας ορισμένους ζώα..
Όσοι εμελέτησαν τέτοιου τύπου κοινωνίες αγριανθρώπων ή καλύτερα ημιάγριων με μιάν επίπλαστη πραγματικά επιδερμική αντιμετώπιση των βασικών ζητημάτων Πολιτισμού, αλλά και πραγματικής δημοκρατίας, δεν πράτουν τυχαία οτι πράτουν εφόσον το σχεδιάσουν. Οι σχεδιασμοί αυτοί έχουν βασιστεί σε ορισμένα τρομερά ελαττώματα της ανθρώπινης φύσης όπως η φυγόπονος στάση, ο μιμητισμός, το αριστοτελικόν "φύσειν ορέγεσθαι" αλλά και άλλα πολλά, με σκοπό να ρίξουν τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον αλλά και ως ατομικό στοιχείο μιάς κοινωνίας στον οχετό, στο βάραθρο που οδηγεί στην απόλυτη εξαθλίωση με σκοπό να τον ελέγχουν ευκολότερα, αλλά και να περνούν ενίοτε τα ζητήματα τους μέσα απο την διαδικασία του κοινωνικού αυτοματισμού, που βολεύει πολλούς και στην ουσία τα μεγάλα και μικρότερα αφεντικά αυτού του κόσμου.
Οτι ζούμε τις περισσότερες φορές, δεν αποτελεί τον πραγματικό κόσμο, αλλά μια παράτυπη σύμβαση μιάς κοινωνίας, ενάντια στην ίδια την φύση των μελών που την συναποτελούν. Μιά συγκατάβαση η οποία στρέφεται ενάντια στον ίδιον μας τον εαυτό, είναι δυστυχώς σήμερα αυτό που ονομάζουμε "δυτικού τύπου" κοινωνίες ανθρώπων. Και όλα αυτά καλύπτονται πλήρως απο την δική μας ανοχή για τα πράγματα, απο την ανάγκη μας να ανήκουμε κάπου έστω και σε μιά κακή παρέα, απο την
ανάγκη μας για αναγνώριση και σεβασμό απο τους άλλους όπως και να χει, τον εγωκεντρισμό μας που το οικονομικοκοινωνικό μας σύστημα προβάλλει και επιβάλλει διαμέσω λάθος προτύπων στους πολλούς κλπ κλπ.
Οδηγούμαστε σταθερά στον τρίτο μεγάλο πόλεμο της ανθρωπότητας και η αναγέννηση δεν φαίνεται πουθενά, λές και χρειάζεται το καθαρτήριον ενός μεγάλου πολέμου απο καιρού είς καιρόν.
Μα πριν προκύψει αυτός ως η χαριστική βολή, η καθημερινότητα μας είναι γεμάτη απο πολύ μικρούς σχεδόν ασυναίσθητους και αυτό είναι το μέγα θέμα, κοινωνικούς, αξιακούς, συναισθηματικούς, ατομικούς εν τέλλει πολέμους, με τους άλλους και με εμάς τους ίδιους.
Προς τούτο, κάθε φορά που ο καθένας μας αναρωτάται για το "Ποιός είναι ο εχθρός", ας αναρωτηθεί το τι έπραξε ή δεν έπραξε ο ίδιος ως άτομο προς την δόμηση αυτού του εφιαλτικού πάζλ, αυτής της εφιαλτικής κατάστασης για τον άνθρωπο, τον φαύλο κύκλο τον οποίον ο ίδιος δημιούργησε και απο τον οποίον ο ίδιος πάλι οφείλει να ξεφύγει κάποια εκ των ημερών επιτέλους.
Ο προβληματισμός, το να γνωρίζεις επακριβώς την θέση σου αναφορικά με το πρόβλημα την κάθε στιγμή, αποτελεί το πρώτο στάδιο επίλυσης των προβλημάτων. Εμπρός λοιπόν προς την Ελληνικήν αναγέννησιν που θα οδηγήσει και τους άλλους στο Φώς το ανέσπερον του Ελληνισμού.
