περισσότερα από τα έργα του, βγαίνουν σε δημοπρασία στη Γαλλία από τον οίκο Ντρουό.
Τα αντικείμενα είναι από τα ελάχιστα που γλίτωσαν από τις φλόγες μετά τον θάνατό του στις 2 Δεκεμβρίου 1814.
Ο,τι δεν ρίχτηκε από τον γιο του στη φωτιά, τοποθετήθηκε σε κιβώτιο και κρύφτηκε πίσω από τις βιβλιοθήκες του οικογενειακού πύργου στο Κοντέ-αν- Μπρι της νοτιο-ανατολικής Γαλλίας.
«Από τότε, το απόλυτο ταμπού έπεσε στην οικογένεια», θυμάται ο Τιμπό ντε Σαντ, απόγονος του μαρκησίου οι γονείς του οποίου ανακάλυψαν τα έργα του προγόνου τους λίγο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στο μεταξύ, ο μαρκήσιος ντε Σαντ είχε γίνει ο απόλυτος «κανένας» και το όνομά του είχε σβηστεί ακόμη και από το γενεαλογικό δένδρο της οικογένειας.
«Ολόκληρη τη ζωή τους, οι γονείς μας αγωνίστηκαν για να κάνουν γνωστό τον ντε Σαντ, κατά των προκαταλήψεων, κατά των ψευδών και για την αλήθεια...Ανέθεσαν στα πέντε παιδιά τους την αποστολή να συνεχίσουν να αγωνίζονται για τη γνώση», είπε ο Τιμπό ντε Σαντ, που διέθεσε προς πώλησιν τα αντικείμενα.
Η περίφημη πολυθρόνα, εποχής Λουδοβίκου XIII, είναι αυτή που συντρόφευσε τον μαρκήσιο στη συγγραφή όλων των περισσότερων έργων του, ακόμα και στις φυλακές της Βενσέν και της Βαστίλης και στο άσυλο του Σαραντόν, όπου πέθανε. Μαζί τίθεται προς πώλησιν και ένας πίνακας του Ζαν-Μαρκ Νατιέ, που αναπαριστά τον πατέρα του μαρκησίου, αντικείμενο που τον ακολούθησε επίσης από φυλακή σε φυλακή.
Εξι θεατρικά έργα, πέντε από τα οποία δεν ανέβηκαν ποτέ, διατίθενται μαζί με τα υπόλοιπα χειρόγραφα: «Το Μπουντουάρ και ο Αφελής Σύζυγος» (Le boudoir et le mari credule) που κατασχέθηκε από την αστυνομία μετά τη συγγραφή του στη φυλακή της Βενσέν, η κωμωδία σε πέντε πράξεις «Ο Αστατος» (Le Capricieux), «Η παραφροσύνη της ατυχίας» (L' egarement de l'infortune), ένα από τα πρώτα έργα που γράφτηκαν στη φυλακή της Βενσέν (1781). Ενα από τα τελευταία έργα του, το 1807, που γράφτηκε όταν ήταν κλεισμένος στο άσυλο του Σαραντόν «Ειλικρίνεια και προδοσία» (Franchise et trahison) και το μόνο που έγινε δεκτό από την Comedie Francaise «Ο Μισάνθρωπος από Αγάπη» (Le mysanthrope par amour).
Μαζί και το 4σέλιδο χειρόγραφο του μοναδικού μύθου που είναι γνωστό να έχει γραφτεί από τον μαρκήσιο ντε Σαντ, μάλλον κατά την παραμονή του στη Βαστίλλη, ένα μπρούτζινο κεφάλι του μαρκησίου, μία χειρόγραφη λίστα για ψώνια από τη φυλακή της Βενσέν, όπου παραγγέλνει βιβλία, εάν 600σέλιδο τετράδιο, «ένα μαξιλάρι για τον πισινό, μεγάλα κεριά για τη νύκτα».
Ο μαρκήσιος ντε Σαντ πέρασε συνολικά 30 χρόνια της ζωής του στο κελί. Το έργο του αποσιωπήθηκε τον 19ο αιώνα και μόνο στα μέσα του 20ού αιώνα ο εκδότης Ζαν-Ζακ Ποβέρ εξέδωσε τα έργα του παρά την λογοκρισία.
Το έργο του ντε Σαντ εκδόθηκε στη σειρά του εκδοτικού οίκου La Pleiade το 1990.
