Η κατάργηση (το 2012) της επετειακής εκδήλωσης για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, στις 24 Ιουλίου του 1974, υπήρξε...
μια απόφαση τόσο λανθασμένη, όσο λανθασμένη και απαράδεκτη ήταν κατά τα προηγούμενα χρόνια η διολίσθηση της εκδήλωσης σε μια χλιδής και life style.
Εκείνη η απόφαση αποτέλεσε τη νομιμοποίηση όλων εκείνων που υποστήριζαν πως επειδή η χώρα μπήκε στα μνημόνια, δεν έπρεπε να υπάρχει και μια κεντρική εκδήλωση για να θυμίζει μια από τις πιο καθοριστικές ημερομηνίες της σύγχρονης Ιστορίας μας.
Δόθηκε η εντύπωση πως η Δημοκρατία ευθύνεται για την οικονομική κρίση και τα μνημόνια και δημιουργήθηκε ένα αίσθημα ενοχής για τις δημοκρατικές κατακτήσεις, ενώ εφοδιάστηκαν με άφθονα επιχειρήματα οι αρνητές της Δημοκρατίας.
Παράλληλα, διευκολύνθηκε η επικίνδυνη ταύτιση της χούντας με τη Δημοκρατία – ακόμη χειρότερα: Διευκολύνθηκε η αγιοποίηση της χούντας έναντι της Δημοκρατίας, που, κατά τους αρνητές της, προκάλεσε τόσα πολλά δεινά.
Επομένως, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ορθώς ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος αποφάσισε να επαναφέρει την εκδήλωση στους κήπους του προεδρικού μεγάρου – υπό «περιορισμένη» μορφή, βέβαια, προκειμένου να μην επιστρέψουμε στις εκτροπές του παρελθόντος.
Ωστόσο, οι μόνοι οι οποίοι – με βάση τα λεγόμενά τους κατά το πρόσφατο παρελθόν – δεν είχαν καμία θέση στη φετινή εκδήλωση, είναι οι κύριοι Τσίπρας, Καμμένος και οι υπουργοί και βουλευτές τους.
Τους έβλεπες να περιφέρονται στους κήπους του προεδρικού μεγάρου και αναρωτιόσουν τι άλλαξε από την εποχή που διακήρυσσαν την αντίθεσή τους με την οργάνωση της εκδήλωσης, υποστηρίζοντας πως στην πατρίδα μας η Δημοκρατία στραγγαλίζεται και η Ελλάδα έχει άνευ όρων παραδοθεί στην τρόικα και στα μνημόνια.
Τους έβλεπες και ένιωθες πως είχες να κάνεις με την επιτομή του πολιτικού τυχοδιωκτισμού και αμοραλισμού, με ανθρώπους που είναι ικανοί για όλα – και οπωσδήποτε ικανοί να λένε τη μια στιγμή το ένα και την άλλη το ακριβώς αντίθετο, χωρίς καμιά ντροπή.
Στις 23 Ιουλίου 2011, ο κ. Τσίπρας είχε αποστείλει επιστολή στον τότε Πρόεδρο κ. Παπούλια, με την οποία του γνωστοποιούσε την απόφασή του να μην παρευρεθεί στην εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, η οποία, όπως ανέφερε στην επιστολή του, «υποφέρει εξαιτίας της πλήρους και άνευ όρων παράδοσης της χώρας μας από την κυβέρνηση, στο ΔΝΤ».
«Όσο ο λαός μας, που μήνες τώρα στέλνει ηχηρό μήνυμα από όλες τις πλατείες των πόλεων, φιμώνεται και παραμένει στο περιθώριο, αυτή η εορτή ούτε νόημα θα έχει, ούτε περιεχόμενο», έγραψε τότε ο κ. Τσίπρας και πρόσθεσε:
«Η Δημοκρατία μας φέτος δεν εορτάζει. Υποφέρει εξαιτίας της πλήρους και άνευ όρων παράδοσης της χώρας μας από την κυβέρνηση, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκαλώντας φτώχεια, ανεργία και απελπισία στην πλειοψηφία των συμπολιτών μας. Πονάει από τα ισχυρά πλήγματα που επέφεραν μεθοδεύσεις που παρακάμπτουν τη λαϊκή κυριαρχία και δρομολογούν οδυνηρές εξελίξεις ερήμην του λαού. Δακρύζει εξαιτίας των τριών χιλιάδων δακρυγόνων που οι εντεταλμένες αστυνομικές δυνάμεις εκτόξευσαν στις 29 Ιουνίου σε ειρηνικούς διαδηλωτές, προκαλώντας ανήκεστες βλάβες σε συμπολίτες μας».
Και ευχόταν «να είναι η πρώτη και η τελευταία φορά που η συνείδησή μας μας υπαγορεύει μια τέτοια απόφαση», διατυπώνοντας την ελπίδα «η δημοκρατία να μην είναι το πρώτο θύμα της ζοφερής αυτής κρίσης που βιώνει η χώρα και ο λαός μας».
Την επόμενη χρονιά, ο κ. Παπούλιας ανακοίνωνε ότι «η εκδήλωση για την Επέτειο Αποκατάστασης της Δημοκρατίας δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος. Το επιβάλλει η δοκιμασία που περνά ο Ελληνικός Λαός. Η τιμή που ανήκει στους αντιδικτατορικούς αγωνιστές θα περιβληθεί με περισυλλογή, που μπορεί να φέρει και την αναζήτηση μιας άλλης νοηματοδότησης για τον εορτασμό της Επετείου».
Μάλιστα! Το 2011, κατά τον κ. Τσίπρα, η Δημοκρατία μας δεν εόρταζε, αλλά δάκρυζε και λύγιζε υπό το βάρος του μνημονίου και την επιτροπεία του ΔΝΤ.
Σήμερα, πάντα κατά τον κ. Τσίπρα, η Δημοκρατία μας έχει κάθε λόγο να εορτάζει.
Τι άλλαξε; Α, όχι σπουδαία πράγματα. Βρέθηκε στην εξουσία ο ίδιος με τον συνεταίρο του, έκαναν τους τρεις της τρόικας τέσσερις, υπέγραψαν «στα τέσσερα» δύο μνημόνια και φτωχοποίησαν ακόμη περισσότερο τον λαό.
Οπότε, η Δημοκρατία μπορεί πλέον να εορτάζει ανενόχλητη!
Και για να καταλάβετε με τι υποκριτές έχουμε να κάνουμε, παραθέτω μερικά αποσπάσματα των ανακοινώσεών τους, από το 2013 μέχρι φέτος, όπου θα διαπιστώσετε πώς ξαφνικά άλλαξε η φρασεολογία και τα μνημόνια έδωσαν τη θέση τους στις… «μεγάλες θεσμικές αλλαγές»:
24 Ιουλίου 2013, ανακοίνωση Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:
«39 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, τα μνημόνια μεταφράζονται σε πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους, στις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και την εκτίναξη της ανεργίας και της φτώχειας. Ο δρόμος της λιτότητας και του αυταρχισμού εμφανίζεται ως μονόδρομος για τους ευρωπαϊκούς λαούς. Η δημοκρατία συρρικνώνεται, μέσα σε ένα πλαίσιο όξυνσης της καταστολής και περιστολής των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Την ίδια στιγμή, η άνοδος της νεοναζιστικής ακροδεξιάς και οι συνεχιζόμενες φασιστικές επιθέσεις σε συμπολίτες μας υπενθυμίζει ότι οι αγώνες για τη δημοκρατία είναι πιο επίκαιροι από ποτέ.
Σήμερα είναι η στιγμή για να δυναμώσουμε τις φωνές μας, να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική, να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τη δημοκρατία, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους λαούς σε όλη την Ευρώπη για μια κοινωνία δίκαιη, ειρηνική, δημοκρατική και σοσιαλιστική»!
(Τσιμουδιά σήμερα για όλα αυτά που με την παρουσία τους έκαναν πράξη).
Και η ανακοίνωση των «Καμμένων»:
«Συμπληρώνονται σήμερα 39 χρόνια από την πτώση της δικτατορίας. Η επέτειος έρχεται σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία τη χώρα κυβερνά η τρόικα, το έργο της Βουλής αντικαταστάθηκε από πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί δεν απαντούν στις ερωτήσεις των αρχηγών κομμάτων και των βουλευτών, οι επίτροποι δίνουν εντολές στους υπουργούς και την εκτελεστική εξουσία κι εκείνοι τις εκτελούν δουλικά. Σε αυτό το πρόβλημα Δημοκρατίας θα πρέπει οι Έλληνες από κοινού να στραφούν εναντίον εκείνων που παραβιάζουν το Σύνταγμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες. Εγγυητές για το δημοκρατικό πολίτευμα σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος είναι οι πολίτες».
(Και πάλι… τσιμουδιά!)
24 Ιουλίου 2014, δήλωση Αλέξη Τσίπρα:
«Δεσμευόμαστε ότι και στις σημερινές δύσκολες συνθήκες η ελευθερία και τα δικαιώματα του λαού είναι και θα είναι η πρώτη μας προτεραιότητα. Ότι θα κάνουμε τα πάντα για να απαλλάξουμε το σώμα και την ψυχή της δημοκρατίας από τη βαναυσότητα των μνημονίων. Για να εξαλείψουμε το φαιό στίγμα των υμνητών του Χίτλερ και της χούντας. Για να βγει η δημοκρατία μας από τη σημερινή δοκιμασία πιο ισχυρή, πιο δίκαιη, πιο ανθρώπινη από ποτέ. Τίποτε δεν ξεχάστηκε. Κανένας δεν ξεχάστηκε. Ο αγώνας συνεχίζεται».
(Προφανώς εν έτει 2016 ο αγώνας… δικαιώθηκε)!
Και η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:
«40 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, με πρόσχημα τη μείωση του δημόσιου χρέους, επιβάλλονται αντιλαϊκές πολιτικές που περιθωριοποιούν πλατιά στρώματα της κοινωνίας και καταργούν αυτονόητα δικαιώματα και κατακτήσεις των πολιτών. Παρουσιάζονται ως μονόδρομος τα μνημόνια, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, η ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους, η εκτίναξη της ανεργίας και της φτώχειας. Ο δρόμος της λιτότητας και του αυταρχισμού επιλέγεται σε όλη την Ευρώπη από τις κυρίαρχες δυνάμεις, εξαθλιώνοντας τους λαούς. Η δημοκρατία συρρικνώνεται, μέσα σε ένα πλαίσιο όξυνσης της καταστολής και περιστολής των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων. Την ίδια στιγμή, η άνοδος της νεοναζιστικής ακροδεξιάς μας υπενθυμίζει ότι οι αγώνες για τη δημοκρατία είναι πιο επίκαιροι από ποτέ. Σήμερα είναι η στιγμή για να δυναμώσουμε τις φωνές μας, να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική, να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τη δημοκρατία, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους λαούς σε όλη την Ευρώπη για μια κοινωνία δίκαιη, ειρηνική, δημοκρατική και σοσιαλιστική».
(Δηλαδή, η γνωστή… κασέτα)!
Και η ανακοίνωση του κ. Κουίκ, εκπροσώπου τότε των «Καμμένων»:
«Σήμερα 40 χρόνια μετά, όλες αυτές οι αξίες αλλοτριώνονται από μία αλληλοσπαρασώμενη συγκυβέρνηση, που έχει παραδώσει εθνική κυριαρχία, εκτελεί εντολές της Τρόικας απαξιώνει την Δικαιοσύνη και ξεχνά τη σημασία της διαχείρισης των δημοκρατικών διαδικασιών, μέσα στην ίδια τη Βουλή. Σε αυτό το πρόβλημα Δημοκρατίας θα πρέπει οι Έλληνες από κοινού να αποκηρύξουν εκείνους που παραβιάζουν το Σύνταγμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες. Εγγυητές για το δημοκρατικό πολίτευμα, σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος, είναι οι ίδιοι οι πολίτες».
Φτάσαμε έτσι στο 2015. Η δεξίωση δεν έγινε, αλλά η Δημοκρατία είχε πια… βρει τον δρόμο της, χάρη στη θεόπνευστη κυβέρνηση Τσίπρα Καμμένου. Ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε το Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ) και έλαβε μέρος στην καθιερωμένη εκδήλωση του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών (στην ίδια εκδήλωση έκαναν την εμφάνισή τους φέτος και πλήθος κυβερνητικών – για πρώτη φορά στη ζωή τους).
Από τη δήλωσή του είχαν εξαφανιστεί τα μνημόνια (που ήδη εφάρμοζε και ήδη είχε συμφωνήσει με τους δανειστές):
«Αυτός ο δημοκρατικός πατριωτισμός της εποχής εκείνης είναι και σήμερα οδηγός στους αγώνες του λαού μας για να επιστρέψει στον τόπο μας η κυριαρχία και η ανεξαρτησία που χάσαμε εξαιτίας αυτής της μεγάλης οικονομικής κρίσης και να μπορέσουμε να ξαναπατήσουμε στα πόδια μας όρθιοι, να ατενίζουμε ένα μέλλον με περισσότερη αισιοδοξία. Οι αγώνες δεν θα πάνε χαμένοι, είναι βέβαιο ότι ο ελληνικός λαός έχει αποθέματα πίστης και αυτοπεποίθησης για να καταφέρει να αντιμετωπίσει και τις μεγαλύτερες δυσκολίες».
(Δηλαδή, ουδεμία σχέση με όλα όσα έλεγε τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα, ο λαός εμφανίζεται έτοιμος να αγωνιστεί στο πλευρό του και να μην διαμαρτύρεται για καμιά από τις αποφάσεις και ενέργειές του. Είχε άλλωστε στο πλευρό του τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, την οποία ασπάστηκε δημοσίως, καθώς και τη Νάντια Βαλαβάνη).
Ανάλογα φληναφήματα και στην ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ:
«Η ιστορική μνήμη παραμένει ζωντανή μόνο όταν ανανεώνεται και εμπλουτίζεται από τις αξίες της υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών, των κοινωνικών δικαιωμάτων και της λαϊκής συμμετοχής. Μια τέτοια επέτειος έχει νόημα ακριβώς επειδή μας υπενθυμίζει τη διαχρονική σημασία των αγώνων για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική πρόοδο, επειδή δίνει νόημα στους σημερινούς προβληματισμούς, τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις του λαού. Η αφύπνιση συνειδήσεων, και η ιστορική γνώση ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, παραμένουν και σήμερα πολύτιμες παρακαταθήκες. Το δικό μας χρέος είναι, όπως και τότε, να απελευθερώσουμε τις κοινωνικές εκείνες δυνάμεις που θα παλέψουν για ένα καλύτερο σήμερα και αύριο».
Τώρα πια η επέτειος είχε αποκτήσει νόημα! Προφανώς, αφού τη χώρα κυβερνούσαν οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος!
Και φθάνουμε στη φετινή χρονιά, όπου πλέον η Δημοκρατία μας έχει βάλει τα καλά της και πανηγυρίζει επειδή κυβερνάται από το γνωστό δίδυμο.
24 Ιουλίου 2016, ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:
«Σήμερα, μπορεί η δημοκρατία στον τόπο μας να μην κινδυνεύει από τις ερπύστριες. Κινδυνεύει, όμως, να χάσει το σφρίγος της από την αποπολιτικοποίηση, την ιδιώτευση, την έλλειψη ενδιαφέροντος για τα κοινά. Αντίπαλός της είναι η άνοδος της ακροδεξιάς, του ρατσισμού, του μίσους για τη διαφορετικότητα. Οι σημερινοί αγώνες του λαού οφείλουν να εμβαθύνουν τη δημοκρατία, να προασπίσουν τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα. Η πάλη για ένα καλύτερο μέλλον δεν πρέπει να σταματά ποτέ».
(Οπότε, τα μνημόνια δεν αποτελούν πλέον τον εχθρό της Δημοκρατίας, αλλά η αποπολιτικοποίηση!)
Και η δήλωση Τσίπρα:
«Σήμερα, 42 χρόνια από την Μεταπολίτευση του 1974, ένας ολόκληρος ιστορικός κύκλος έχει ολοκληρωθεί. Μπαίνοντας σε έναν δρόμο ανάπτυξης και κοινωνικής δικαιοσύνης, η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στο κατώφλι μιας καινούριας εποχής. Χαρακτηριστικά της εποχής αυτής πρέπει να είναι η διεύρυνση της δημοκρατίας, η ενίσχυση του λαϊκού παράγοντα στην λήψη των σημαντικών αποφάσεων, η θωράκιση της διαφάνειας και του κράτους δικαίου, η συνταγματική κατοχύρωση θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα για τους πιο αδύναμους.
Η 24η Ιουλίου είναι μια ημέρα ορόσημο για την δημοκρατία. Γι’ αυτό, η κυβέρνηση απευθύνει από σήμερα στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις του τόπου, αλλά πρώτα από όλα στον ίδιο τον λαό μας, την πρόσκληση για έναν ευρύ, ανοιχτό και γόνιμο διάλογο, πάνω στην συνταγματική μεταρρύθμιση. Για ένα νέο Σύνταγμα που θα σηματοδοτήσει την νέα μεταπολίτευση και θα οδηγήσει σε μια νέα Ελλάδα: την Ελλάδα του 2021».
Βλέπετε πουθενά καμιά κουβέντα για μνημόνια και τρόικες; Όχι, βέβαια, τώρα η επέτειος έχει γίνει «ορόσημο για τη δημοκρατία». Και το μόνο που χρειάζεται είναι ένα νέο Σύνταγμα!.
Πάνε και οι «μνημονιακές ανωμαλίες» για τις οποίες μιλούσε πριν βρεθεί στην εξουσία, πάνε και οι «θεσμικές εκτροπές», πάει και το «έλλειμμα δημοκρατίας», πάνε και οι αγώνες για την αποκατάστασή της με τον τερματισμό των μνημονίων και την αποπομπή της τρόικας, πάνε και οι αναφορές σε «χούντες με κοινοβουλευτικό μανδύα» και σε άλλες «πραξικοπηματικές» ενέργειες, όπως αποκαλούσε τα επείγοντα νομοσχέδια και τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (με τα οποία μας βομβαρδίζει συνεχώς), πάνε και οι αναφορές στον Πινοσέτ, πάνε και οι στραγγαλισμοί της δημοκρατίας και το «πείραμα κατάλυσης της δημοκρατίας», που έλεγε από την Ισπανία τον Ιούνιο του 2013, πάει και το «κράτος έκτακτης ανάγκης», για το οποίο κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση, πάνε και οι αναφορές σύμφωνα με τις οποίες στη χώρα μας «τυπικά υπάρχει δημοκρατία», ενώ στην πραγματικότητα «είμαστε μπροστά σε μια ανάπηρη δημοκρατία», αφού «η δημοκρατία δοκιμάζεται στον τόπο που γεννήθηκε».
Η ανάπηρη δημοκρατία έγινε καλά και χάρη σε δύο εξαίρετους… επιστήμονες που την έβαλαν στο δικό τους… κέντρο αποκατάστασης!
Δηλαδή, η φετινή επέτειος ήταν γιορτή για τους… γιατρούς των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!
Πηγή
