ξανά. Έκαναν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα από τον καθένα, εφάρμοσαν αυτά που τους μαθαίνουν οι ειδικές δυνάμεις της Δύσης: επιτέθηκαν και δολοφόνησαν άοπλους, αθώους.
Η πολιτική των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, της διάλυσης κρατών, του μοιράσματος και ξαναμοιράσματος του κόσμου για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, οι κυβερνήσεις πλασιέ όπλων, αυτοί που έφεραν την καπιταλιστική κρίση, αυτοί που εξέθρεψαν την μουσουλμανική τρομοκρατία δίπλα στην επίσημη κρατική τρομοκρατία, έφεραν το φονικό μέσα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις, και τώρα απαιτούν νέους τρομοκρατικούς πολέμους!
84 νεκροί ανάμεσά τους και πολλά παιδιά και περισσότεροι από εκατοντάδες τραυματίες ο μέχρι στιγμής απολογισμός της τρομοκρατικής επίθεσης στην Νίκαια. Είναι η συνέχεια της επίθεσης με 265 θύματα στη Βαγδάτη, των αντίστοιχων εγκλημάτων στην Συρία, την Λιβύη, την Αφρική και Μέση Ανατολή.
Έτσι όμως «δικαιώνονται» οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις όπου η νέα Κατοχή προπαγανδίζεται ως «ανθρωπιστική επιχείρηση». Έτσι «δικαιώνεται» ο Γάλλος Πρόεδρος Ολάντ που αποφάσισε κατόπιν των συζητήσεων που είχε με τον πρωθυπουργό του Μανουέλ Βαλς, τον υπουργό Εσωτερικών Μπερνάρ Καζνέβ και τον υπουργό Άμυνας Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν επιπλέον 10.000 άνδρες του στρατού που έχουν κινητοποιηθεί και αναπτυχθεί στο εσωτερικό της χώρας να παραμείνουν στις γαλλικές πόλεις, καθώς επίσης η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης να παραταθεί για άλλους τρεις μήνες από την 26η Ιουλίου και πέρα. «Θα εντείνουμε κι άλλο τη δράση μας στο Ιράκ και στη Συρία» εναντίον της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, τόνισε επιπλέον ο πρόεδρος της Γαλλίας, διαμηνύοντας ότι «θα συνεχίσουμε να πλήττουμε αυτούς που μας επιτέθηκαν στο έδαφός μας».
Να λοιπόν η «εθνική ενότητα» έχοντας επικεφαλής το γαλλικό αστικό κατεστημένο που ψηφίζει ολέθρια αντεργατικά μέτρα, εκτελεί τις λαϊκές ελευθερίες στο όνομα της Ασφάλειας και απαγορεύει τις διαδηλώσεις, που διαλύει κράτη και εφορμά σε Ασία-Αφρική για να εξασφαλίσει τα στρατηγικά του συμφέροντα. Με «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» από τα κράτη τρομοκράτες, που ενεργοποιείται πρώτα στις καπιταλιστικές μητροπόλεις πριν επεκταθεί στην ιμπεριαλιστική περιφέρεια, σε ένα πόλεμο κατά του κόσμου της εργασίας σε παγκόσμιο επίπεδο, με δόγματα Πολέμου-Καταστολής και τον Στρατό να στρέφει τις κάνες του εναντίον κάθε ασύμμετρης απειλής.
Πρώτο θύμα, δίπλα στους νεκρούς Γάλλου πολίτες, οι πρόσφυγες και μετανάστες. Οι φασίστες. Με κουστούμι ή χωρίς, με τη σβάστικα ή με το μικρόφωνο των καθεστωτικών ΜΜΕ αφήνουν να χυθεί το ρατσιστικό τους μίσος. Η Ευρώπη Φρούριο κλείνει τα σύνορα και με την επαίσχυντη συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας επιταχύνει τις Απελάσεις, δημιουργεί νέα Στρατόπεδα Συγκέντρωσης, ετοιμάζει νέες επεμβάσεις για να σταματήσει τα ποτάμια της δυστυχίας που προκαλεί, ενώ στην πραγματικότητα διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στο ξαναμοίρασμα του κόσμου. Η ελληνική, η γαλλική, η τουρκική αστυνομία, κάθε αστυνομία στα σύνορα της Ε.Ε και μέσα στην Ε.Ε συνεργάζονται και εντατικοποιούν τον έλεγχο των μεταναστών, οξύνουν το ρατσιστικό μίσος (με τη φόρμουλα μετανάστες=εγκληματίες=τρομοκράτες), ενώ ταυτόχρονα τα καπιταλιστικά κράτη συνεχίζουν τους πολέμους τους έχοντας διαλύσει τη Λιβύη, το Ιράκ, τη Συρία, για τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα και τα συμφέροντα των εταιρειών που εκπροσωπούν.
Όπως και τότε, έτσι και σήμερα, η Γαλλία κηρύσσεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ο στρατός κατεβαίνει στους δρόμους για να προφυλάξει, τάχα, τους πολίτες από τα χτυπήματα που τελικά, πάντα, γίνονται. Γιατί ο κοινωνικός πόλεμος συνεχίζεται. Από την 11ηΣεπτεμβρίου μέχρι τους πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν, από την «Αραβική Άνοιξη», ξανά το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη, την Τυνησία, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την «ευρύτερη Μέση Ανατολή», μέχρι τα Βαλκάνια, την Ουκρανία, τη Βενεζουέλα, από την περιφέρεια μέχρι την καρδιά της Ευρώπης και των ΗΠΑ, μέσα στις χώρες και πάνω στα σύνορα των χωρών, ένας πόλεμος απέναντι στους μετανάστες και τον εχθρό λαό.
Πόλεμος του Κεφαλαίου και των Κρατών του απέναντι στον εσωτερικό, ή εξωτερικό Εχθρό-μικρή σημασία έχει για τα σύγχρονα δόγματα του Επιχειρηματικού Κράτους Άμυνας Ασφάλειας.«Τρομοκράτες» είναι και το κανιβαλικό, δολοφονικό Ισλαμικό Κράτος, που χρηματοδότησαν Γαλλία, Τουρκία, ΗΠΑ, Σαουδική Αραβία και άλλα κράτη για να αποσταθεροποιούν κυβερνήσεις, όπως της Συρίας, στη Μέση Ανατολή.
«Τρομοκράτες» είναι και οι κούρδοι αγωνιστές του PKK, και κάθε Ουκρανός στην ανατολική Ουκρανία, από τον φιλορώσο εθνικιστή μέχρι τον αναρχικό και κομμουνιστή που εναντιώνεται στα σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε. «Τρομοκράτες» είναι όσες και όσοι ανήκουν στην εργατική τάξη και τη νεολαία που αντιστέκεται-στις ΗΠΑ και το Φέργκιουσον, στα Γιάννενα ή στην Κοζάνη, στη Γαλλία, στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, στη Λατινική Αμερική ή τον Περσικό Κόλπο και την Αφρική, παραλίγο στο Δεκέμβρη του 2008, ο Στρατός αποδεικνύει ότι πάνω από όλα εγγυάται την άμυνα και την ασφάλεια των πλουσίων απέναντι στους φτωχούς.
Ένας παγκόσμιος κοινωνικός πόλεμος εξελίσσεται και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τα στρατόπεδα που πολεμούν. Η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και η βαρβαρότητα του ISIS, που δεν αφορά σε καμία περίπτωση όλους τους πιστούς στο Ισλάμ, θρέφουν η μία την άλλη. Κυνηγώντας τον έλεγχο των πετρελαϊκών αποθεμάτων και πολεμική ισχύ, υπηρετούν με διαφορετικό τρόπο το θάνατο, το ρατσισμό και τη συσσώρευση Κεφαλαίου.
Απέναντί τους πρέπει να βρεθούν χιλιάδες Κομπανί και Ροζάβες, χιλιάδες απεργίες και πορείες, χιλιάδες αντιπολεμικές-αντικαπιταλιστικές ιδέες και πράξεις.
Να μπλοκαριστεί τώρα η πολεμική μηχανή του κράτους και του κεφαλαίου σε κάθε χώρα, που πνίγει στο αίμα, σε ξηρά και θάλασσα!!!
ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Πηγή
