«άντρας των ονείρων μας» υπήρχε, όταν μιλούσε θα έλεγε όμορφα, συμπονετικά, γλυκά λόγια, όπως…
Πήγαινε να κοιμηθείς, αγάπη μου. Θα αναλάβω εγώ τα παιδιά.
Τι εννοείς πάχυνες; Είσαι πιο ωραία από ποτέ!
Μήπως έχεις τίποτα σκουπίδια να πάρω μαζί μου;
Τι να μαγειρέψεις αύριο, ε; Λοιπόν, είμαι γεμάτος ιδέες. Άκου.
Στη μαμά μου; Α, μπα. Αφού την είδαμε τον προηγούμενο μήνα.
Κανόνισα babysitter. Πάμε σήμερα σινεμά και μετά για ποτό;
Καθάρισα το μπάνιο και τέλειωσα το σίδερο. Τι κάνω τώρα, αγάπη μου;
Σ’ ευχαριστώ για όσα κάνεις για μας.
