Οι οικονομολόγοι συχνά επισημαίνουν πως οι ΗΠΑ πέτυχαν πολύ ισχυρότερη ανάκαμψη σε σχέση με άλλες χώρες από την ύφεση της... περιόδου 2007-2009. Μακάρι να ήταν έτσι.
Είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ ξεχωρίζουν εάν κοιτάξει κανείς μόνο το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Για παράδειγμα, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) επεσήμανε πρόσφατα ότι το ΑΕΠ των ΗΠΑ, προσαρμοσμένο στον πληθωρισμό, αυξήθηκε κατά περισσότερο από 10% από το τέλος του 2007, ενώ οι οικονομίες της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας έχουν παραμείνει στάσιμες.
Είναι σημαντικό, ωστόσο, να ληφθεί υπόψη η αύξηση του πληθυσμού. Ο πληθυσμός των ΗΠΑ αυξάνεται πολύ πιο γρήγορα από ό,τι οι πληθυσμοί της Ευρώπης ή της Ιαπωνίας, οπότε και η οικονομία τους με τη σειρά της θα πρέπει να αυξάνεται σχεδόν αυτόματα πιο γρήγορα. Ωστόσο, αυτό που πραγματικά έχει σημασία για τους πολίτες είναι το πόσο έχει αλλάξει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Ιδού πώς δείχνει αυτό για τις ΗΠΑ, την Ευρωζώνη, την Ιαπωνία, και το Ηνωμένο Βασίλειο:
Και πάλι οι ΗΠΑ προηγούνται, αλλά όχι από πολύ. Ακόμα και στη ζώνη του ευρώ, η σωρευτική αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, προσαρμοσμένου στον πληθωρισμό, υπολείπεται μόνο περίπου 4 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με αυτό των ΗΠΑ. Εντός της Ευρωζώνης, η Γερμανία στην πραγματικότητα ξεπερνά τις ΗΠΑ κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες.
Αν εστιάσουμε στις θέσεις εργασίας, οι ΗΠΑ παρουσιάζουν χειρότερη εικόνα. Το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 25 έως 54 που εργάζονταν το 2015 ήταν περίπου 2,5 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από ό,τι το 2007. Η διαφορά αυτή είναι περίπου η ίδια στη ζώνη του ευρώ. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία, όμως, ο λόγος των ατόμων 25-54 που απασχολούνται προς το σύνολο του πληθυσμού υπερβαίνει ήδη το επίπεδο του 2007 -κατά περίπου μία και δύο ποσοστιαίες μονάδες, αντίστοιχα. Στην Ιαπωνία, το επίπεδο είναι περίπου πέντε ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από ό,τι στις ΗΠΑ.
Υπάρχουν μερικά χρήσιμα διδάγματα εδώ. Καταρχάς, εάν δεχτούμε ότι η ανάκαμψη των ΗΠΑ στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο ισχυρή συγκριτικά, τότε είναι δύσκολο να υποστηρίξει κανείς ότι τα αντισυμβατικά μέτρα νομισματικής πολιτικής της Fed -όπως οι αγορές ομολόγων μεγάλης κλίμακας- ήταν πιο αποτελεσματικά από ό,τι εκείνα άλλων κεντρικών τραπεζών. Ίσως η Fed θα πρέπει να είναι πιο προσεκτική στο να θεωρεί τις αγορές περιουσιακών στοιχείων ως υποκατάστατο για πιο συμβατικά εργαλεία νομισματικής πολιτικής.
Δεύτερον, υπάρχουν σαφώς περισσότερα που μπορούν να κάνουν οι ΗΠΑ για να οδηγήσουν τους ανθρώπους πίσω στην αγορά εργασίας. Τα στοιχεία για την απασχόληση στην πλέον παραγωγική ηλικία δείχνουν ότι από το 2007 οι ΗΠΑ τα έχουν καταφέρει περίπου όσο και η Ευρωζώνη, μια περιοχή που περιλαμβάνει οικονομίες υψηλής ανεργίας, όπως η Ισπανία και η Ελλάδα. Αυτό δεν μπορεί να περιγραφεί ως ένα επιθυμητό αποτέλεσμα.
Πηγή
