γονείς και παιδιά, ότι το φορτωμένο τους πρόγραμμα απαιτεί αρκετές ώρες μελέτης στο σπίτι, κάτι που δεν ευχαριστεί κανέναν.
Ωστόσο ποιανού ιδέα ήταν τα παιδιά να κάνουν εργασίες στο σπίτι, να γράφουν τα μαθήματά τους και να διαβάζουν πέρα από τον χρόνο που αφιερώνουν για μελέτη στο σχολείο; Πιθανόν η ιδέα αυτή ανήκει στον Ιταλό εκπαιδευτικό Roberto Nevilis, ο οποίος, όπως λέγεται, έδινε στους μαθητές του να κάνουν εργασίες στο σπίτι ως ένα είδος τιμωρίας για όσους ήταν απείθαρχοι στο μάθημά του.
Κάπως έτσι καθιερώθηκε αυτό ανά τους αιώνες και έφτασε σήμερα να αποτελεί βασική εργασία των μαθητών. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Brookings, το 1900, ο Edwark Bok, ο συντάκτης εφημερίδας για γυναίκες, δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο “Ένα εθνικό έγκλημα στα πόδια των γονιών”, κατηγορώντας το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και τους γονείς για τη μελέτη των μαθητών στο σπίτι, υποστηρίζοντας ότι τα παιδιά τον χρόνο αυτό θα πρέπει να παίζουν και να κάνουν άλλα δημιουργικά πράγματα, καθώς κάτι τέτοιο καταστρέφει την ψυχική τους υγεία.
Το άρθρο του είχε τόση απήχηση που ξεκίνησε έντονα η αμφισβήτηση της σχολικής εργασίας στο σπίτι, μέχρι όμως μόνο το 1957 οπότε η Ρωσία ξεκίνησε το Σπούτνικ και οι Αμερικανοί θεώρησαν πως τα Αμερικανάκια είχαν μείνει πίσω στην μάθηση.
Κάπως έτσι γέμισε πάλι ο χρόνος των μαθητών εκτός σχολείου αν και υπάρχουν πολλοί που υποστηρίζουν πως αυτό είναι ευεργετικό για τα παιδιά, αφού τα βοηθάει να εμπεδώσουν την ύλη τους αλλά και οι γονείς να ξέρουν ακριβώς τι μαθαίνουν τα παιδιά τους στο σχολείο.
