Του Μάνου Χατζηγιάννη
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.... Το παιχνιδάκι που έστησε εδώ και μήνες ο προκλητικός υπουργός Παιδείας ...
παρουσιάζοντας από τη μία εαυτόν ως ευσεβή Χριστιανό και παράλληλα εμφανιζόμενος από την άλλη ως διώκτης της Εκκλησίας, φαίνεται πως οδηγείται προς το τέλος....
Ο κ. Φίλης είναι εμφανές πως έχει χάσει την ψυχραιμία του και αυτό δεν είναι διόλου απίθανο να του κοστίσει και τη θέση του. Η τελευταία επίθεσή του κατά της Εκκλησίας με προσβλητικά επιχειρήματα για τη δήθεν στάση της στην Κατοχή και στη Χούντα αποδεικνύουν περίτρανα πως ο κορβανάς του στέρεψε άλλων πρακτικών επιχειρημάτων και πλέον καταφευγει στην γνωστή μέθοδο της λάσπης στον ανεμιστήρα.
Κι αυτό επειδή έχοντας απωλέσει την όποια σωφροσύνη και συγκράτηση τον διακατείχε μέχρι πρότινος, όταν και οι επιθέσεις κατά της Εκκλησίας ήταν σε επίπεδο πολιτικό, επέλεξε να προσβάλλει καθ΄ολοκληρίαν το τιμημένο ράσο, οι αγώνες του οποίου μονάχα από αμνήμονες ή προβοκάτορες μπορούν να αμφισβητηθούν.
Είναι βέβαια σαφές και το έχουμε γράψει ξανά πως ο κ. Φίλης είναι ο λαγός της κυβέρνησης και ο λόγος του χαϊδεύει τα αυτιά των αριστερομπερδεμένων εναπομείναντων οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι διαψεύστηκαν πλήρως από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και αναζητούν άλλες διεξόδους. Πάγιο αίτημα όλων αυτών ήταν, είναι και θα είναι να...πελεκάνε την Εκκλησία! Ακριβώς αυτό κάνει ο Φίλης... Αφού η κυβέρνησή του έχει απωλέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία σχεδόν σε όλους τους τομείς παγιδεύει τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ με πυροτεχνήματα για τη νΕκκλησία την οποία μισούν δεδηλωμένα!
Μόνο που η επιθετικη΄του αυτή τακτική έπεσε πάνω στην ψύχραιμη αλλά αποφασιστική στάση του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι ακραίες φωνές παραμερίστηκαν και ο ίδιος ο κ. Ιερώνυμος βγήκε μπροστά ακόμη και προχθές προειδοποιώντας πως θα επέλθει ρήξη. Κάτι που επ΄ουδενί δεν θέλει ο πρωθυπουργός, ο οποίος θα προτιμούσε να θυσιάσει τον Φίλη παρά να συγκρουστεί ανοιχτά με την Εκκλησία, που του “κάνει τη δουλειά” του συντηρώντας το οικοδόμημα του προσφυγικού προβλήματος με τα συσσίτια και την εν γένει έμπρακτη βοήθεια.
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.... Το παιχνιδάκι που έστησε εδώ και μήνες ο προκλητικός υπουργός Παιδείας ...
παρουσιάζοντας από τη μία εαυτόν ως ευσεβή Χριστιανό και παράλληλα εμφανιζόμενος από την άλλη ως διώκτης της Εκκλησίας, φαίνεται πως οδηγείται προς το τέλος....
Ο κ. Φίλης είναι εμφανές πως έχει χάσει την ψυχραιμία του και αυτό δεν είναι διόλου απίθανο να του κοστίσει και τη θέση του. Η τελευταία επίθεσή του κατά της Εκκλησίας με προσβλητικά επιχειρήματα για τη δήθεν στάση της στην Κατοχή και στη Χούντα αποδεικνύουν περίτρανα πως ο κορβανάς του στέρεψε άλλων πρακτικών επιχειρημάτων και πλέον καταφευγει στην γνωστή μέθοδο της λάσπης στον ανεμιστήρα.
Κι αυτό επειδή έχοντας απωλέσει την όποια σωφροσύνη και συγκράτηση τον διακατείχε μέχρι πρότινος, όταν και οι επιθέσεις κατά της Εκκλησίας ήταν σε επίπεδο πολιτικό, επέλεξε να προσβάλλει καθ΄ολοκληρίαν το τιμημένο ράσο, οι αγώνες του οποίου μονάχα από αμνήμονες ή προβοκάτορες μπορούν να αμφισβητηθούν.
Είναι βέβαια σαφές και το έχουμε γράψει ξανά πως ο κ. Φίλης είναι ο λαγός της κυβέρνησης και ο λόγος του χαϊδεύει τα αυτιά των αριστερομπερδεμένων εναπομείναντων οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι διαψεύστηκαν πλήρως από την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και αναζητούν άλλες διεξόδους. Πάγιο αίτημα όλων αυτών ήταν, είναι και θα είναι να...πελεκάνε την Εκκλησία! Ακριβώς αυτό κάνει ο Φίλης... Αφού η κυβέρνησή του έχει απωλέσει την έξωθεν καλή μαρτυρία σχεδόν σε όλους τους τομείς παγιδεύει τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ με πυροτεχνήματα για τη νΕκκλησία την οποία μισούν δεδηλωμένα!
Μόνο που η επιθετικη΄του αυτή τακτική έπεσε πάνω στην ψύχραιμη αλλά αποφασιστική στάση του Αρχιεπισκόπου και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος. Οι ακραίες φωνές παραμερίστηκαν και ο ίδιος ο κ. Ιερώνυμος βγήκε μπροστά ακόμη και προχθές προειδοποιώντας πως θα επέλθει ρήξη. Κάτι που επ΄ουδενί δεν θέλει ο πρωθυπουργός, ο οποίος θα προτιμούσε να θυσιάσει τον Φίλη παρά να συγκρουστεί ανοιχτά με την Εκκλησία, που του “κάνει τη δουλειά” του συντηρώντας το οικοδόμημα του προσφυγικού προβλήματος με τα συσσίτια και την εν γένει έμπρακτη βοήθεια.