Εκείνος θα με κοιτάξει κατά πρόσωπο και θα με ρωτήσει γιατί;...
Τι να του πω;
Ότι δε νιώθω πια τίποτε γι’ αυτόν;
Ότι νιώθω ερωτευμένη με κάποιον άλλο;
Εντάξει αυτή είναι η αλήθεια, αλλά μπορείς να την πεις έτσι ωμά σε κάποιον άνθρωπο που σε γενικές γραμμές είναι εντάξει απέναντι σου;Πως μπορώ λοιπόν να διαλύσω τη σχέση χωρίς να τον πληγώσω; Δεν του αξίζει. ....
Όταν του ζητήσεις να χωρίσετε, φρόντισε να είσαι όσο πιο ευγενική αλλά και σταθερή μπορείς σε αυτά που θα του πεις. Μην παρασυρθείς από τις αδικαιολόγητες ενοχές σου και του δώσεις ψεύτικες ελπίδες ή αφήσεις περιθώρια για παρεμβάσεις και πισωγυρίσματα. Αν θελήσεις να τους εξηγήσεις τους λόγους που σε έφεραν ως εκεί, φρόντισε να αναφερθείς στην πράξεις του («η συμπεριφορά σου είναι πιεστική») και όχι στην προσωπικότητά του («είσαι ένας παρανοϊκός ζηλιάρης»).
Κυρίως, αξιοποίησε την άνεση που σου δίνει η απόσταση και επιδίωξε να διακόψεις κάθε επαφή μαζί του, τουλάχιστον για ένα διάστημα, ώστε να μην παρατείνεις την περίοδο της «ανάρρωσης» ούτε για εκείνον ούτε για σένα. Και μην ξεχνάς ότι το να πληγώνεις τους άλλους είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ενηλικίωσης και των ελεύθερων επιλογών.
Μάθημα 1ο
Δεν χωρίζουμε ποτέ σε δημόσιο χώρο όπου υπάρχουν πολλοί άνθρωποι τριγύρω, όπως εστιατόρια και καφέ. Εκτός και αν επιθυμούμε να εμπλουτίσουμε τη ζωή μας με υστερικές «σκηνές» μπροστά στα έκπληκτα μάτια τρίτων, ή αν έχει πέσει στην αντίληψή μας μια δόση παράνοιας στο σύντροφό μας, οπότε και θέλουμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας από πιθανές εκρήξεις οργής και ασυγκράτητου θυμού. Ω ναι... Συμβαίνουν και αυτά κάποιες φορές.
Μάθημα 2ο
Χωρισμοί μέσω τηλεφώνου, sms, msn, facebook, skype και λοιπών διόδων επικοινωνίας πρέπει να αποκλείονται από τις εναλλακτικές μας, εκτός και αν θέλουμε να μετατραπούμε στην άκαρδη bitch που του φέρθηκε με τον χειρότερο τρόπο. Ο χωρισμός πρόσωπο με πρόσωπο είναι πιο ξεκάθαρος, ειλικρινής και φυσικά δείχνει ότι ακόμα κι αν χωρίζουμε τον άλλον, παρόλο αυτά τον σεβόμαστε και τον υπολογίζουμε ως άνθρωπο.
Μάθημα 3ο
Αποφεύγουμε εκφράσεις του τύπου «Δεν φταις εσύ, αλλά εγώ» (για ποιο πράγμα;), «θέλω να μείνω λίγο καιρό μόνη μου, να σκεφτώ» (γιατί εκείνος σου εμποδίζει τη σκέψη;), «αξίζεις κάποια καλύτερη από εμένα» (αν είναι έτσι γιατί ήταν μαζί σου τόσο καιρό;), «θέλω να μείνουμε φίλοι, αν το θες κι εσύ φυσικά» (για να του δώσεις συμβουλές για την επόμενη;) και άλλες παρόμοιες... Αρλούμπες. Πιστέψτε με, τέτοια λόγια εξοργίζουν και πληγώνουν περισσότερο, παρά γλυκαίνουν τον πόνο του άλλου. 'Αλλωστε τα έχουμε ακούσει και εμείς και δεν μας άρεσε καθόλου. Θυμάστε;
Μάθημα 4ο
Όταν ανακοινώνουμε στον «καλό» μας (ναι, σε αυτόν που θέλουμε να γίνει πρώην μας) ότι θέλουμε να χωρίσουμε, πρέπει το συντομότερο δυνατό να απομακρυνθούμε από την περιοχή και να μην επιστρέψουμε ποτέ. Δεν τηλεφωνούμε ξανά και ξανά στον άλλο για να δούμε αν είναι καλά και αν αισθάνεται πιο ήρεμος. Όχι μόνο δεν θα ηρεμήσει με αυτόν τον τρόπο, αλλά δεν πρόκειται και να τον βοηθήσουμε να ξεπεράσει τον χωρισμό σύντομα. Δεν φτάνει δηλαδή που τον «μαχαιρώσαμε» τον άνθρωπο, θα πάμε να στρίψουμε και το «μαχαίρι» στην πληγή;
Μάθημα 5ο
Λέμε πάντα την αλήθεια... Το γνωρίζω πως η αλήθεια είναι πικρή και πονάει, αλλά είναι προτιμότερο να την πούμε, από το να γεμίσουμε το κεφάλι του άλλου με δικαιολογίες, που αργά ή γρήγορα θα συνειδητοποιήσει την ψεύτική υπόστασή τους και θα μας τρελάνει στα μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα κάνοντας την «αιώνια» ερώτηση... Γιατί;
Μάθημα 6ο
Ακριβώς επειδή η αλήθεια πονάει και πολλές φορές είναι και σε εμάς πολύ δύσκολο να τη φέρουμε στη επιφάνεια, αποφεύγουμε τις παράλληλες σχέσεις πριν από τον επικείμενο χωρισμό. Έτσι δεν θα έρθουμε στη δύσκολη θέση να πούμε την ατάκα «υπάρχει άλλος» και να τρίψουμε το νέο μας έρωτα στα μούτρα του πονεμένου.
Πηγή
