παραλογισμό της Ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Ξεχνούν τελείως τον σκοπό που έχει ένας τέτοιος νόμος και περνούν πλέον στα οπαδικά συνθήματα ανάλογα με το αν τους άρεσε η απόφαση ή όχι, και μάλιστα με μία απόφαση που βασίζεται σε καθαρά νομοτεχνικά ζητήματα.
Είναι λογικό από την πλευρά του ΣτΜ να ερμηνεύει την συνταγματικότητα των νόμων . Είναι παράλογο όμως, να επιχειρούν τα κόμματα να πείσουν ότι αυτός ή άλλος νόμος κάνει καλύτερη δουλειά στο να λύνει το πραγματικό πρόβλημα που είναι η διαπλοκή της πολιτικής με τα ΜΜΕ.
Αυτό που ΜΜΕ και πολιτικοί αποφεύγουν να εστιάσουν είναι η διαπλοκή. Γιατί αν καταλάβουμε οι πολίτες πως όλοι αυτοί παίζουν παιχνίδια συμφερόντων στην πλάτη μας, θα χάσουν τις καρέκλες και πιθανόν και τον ύπνο τους.
Αντί αυτού, προσπαθούν να μας πείσουν ότι μία αριστερή κυβέρνηση νοιάζεται για την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων και τους κανόνες της αγοράς, ενώ η αντιπολίτευση ότι ενδιαφέρεται για την πολυφωνία, μέχρι να γίνει βέβαια αυτή κυβέρνηση.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας ζητάει να γίνουν απόλυτα σεβαστές οι αποφάσεις του ΣτΕ, όχι μόνο σε αυτήν την περίπτωση, αλλά σε ΟΛΕΣ. Να δούμε τότε το πραγματικό πρόσωπο της πολιτικής ζωής του τόπου. Τολμάει ο κύριος Τσίπρας να εφαρμόσει την απόφαση για την αντισυνταγματικότητα του ΕΝΦΙΑ τώρα; Γνωρίζουμε πολύ καλά τις οικονομικές συνέπειες μίας τέτοιας απόφασης, αλλά η δικαιοσύνη έχει μιλήσει και η ολιγωρία των κυβερνήσεων (εκτελεστική εξουσία) και της βουλής (νομοθετική εξουσία) είναι απαράδεκτη. Ίσως γιατί έχουν βολευτεί, οπότε δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι, όπως το να μελετήσουν έναν νόμο που θα ακολουθεί τις συνταγματικές προσταγές της αναλογικότητας των φόρων.
Το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας ζητάει να νομοθετηθεί εκ νέου, πραγματικά αδιάβλητος νόμος για τα ΜΜΕ για την παροχή αδειών με την απόλυτη αρμοδιότητα του ΕΣΡ όπως ορίζει το Σύνταγμα. Νόμος που δεν θα έχει μόνο οικονομικά κριτήρια, αλλά θα είναι πραγματικά κατά της διαπλοκής με αποκλεισμό όσων έχουν σχέση με δημόσια έργα, με έμφαση και στην συνεργατική λειτουργία από ανθρώπους των ΜΜΕ όπως δημοσιογράφους, ανθρώπους της τέχνης, τεχνικούς τομέων των ΜΜΕ κλπ ως πιθανό επιχειρηματικό μοντέλο.
"Σέβομαι την απόφαση του δικαστηρίου" σημαίνει την εφαρμόζω. Άσχετα αν αυτή η απόφαση "στέλνει 15.000 παιδιά εκτός παιδικών σταθμών", "εμποδίζει την πρόσληψη 4.000 νοσηλευτών", ή "επιστρέφει πόρους στους λογαριασμούς τεσσάρων πολύ πλουσίων επιχειρηματιών" όπως ήταν η γελοία δυστυχώς επίκληση στο συναίσθημα της κυρίας Γεροβασίλη. Διότι φυσικά, τίποτα από αυτά δεν κάνει η απόφαση. Τα λεφτά αυτά δεν θα έμπαιναν στον κρατικό κορβανά, παρά μόνο στο τέλος του 2017 και κανένας δεν μπορεί να πει ότι θα είχαν άλλη χρήση πλην της αποπληρωμής κάποιου τόκου. Επίσης αν θέλουν να μαζέψουν 300 εκατ. ευρώ, ας μειώσουν τον φόρο κατανάλωσης στην βενζίνη από την αύξηση της οποίας έχασαν αυτό το ποσό. Ορίστε: "απευθείας" άλλα 56 εκ. ευρώ και χωρίς προβλήματα, με τόνωση της αγοράς.
Η λογική δυστυχώς έχει εκλείψει προ πολλού από την πολιτική ζωή του τόπου, άσχετα αν το ρίχνουμε στους μεν ή τους δε. Μήπως, λέμε μήπως, είναι ώρα να επιστρέψει;
