αιτία είναι οι οικογενειακές και κοινωνικές νόρμες που τους επιβάλλονται και αποδέχονται καθώς μεγαλώνουν. Η ευτυχία είναι ένα υποκειμενικό συναίσθημα και διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο και εξαρτάται πώς βλέπει κανείς τα πράγματα. Μάλιστα, στο παρακάτω άρθρο της Μαρίας Μαρκουλιδάκη, διαβάζουμε πως μπορεί να γνωρίσεις την ευτυχίας μέσα από τον πόνο.
Η ευτυχία είναι ίσως η μεγαλύτερη επιθυμία όλων των ανθρώπων. Αν ρωτήσεις κάθε άνθρωπο τί θέλει στη ζωή του, θα πει ότι απλά θέλει να είναι ευτυχισμένος. Η ευτυχία ήταν πάντα ο πιο σημαντικός στόχος του κάθε ανθρώπου, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι δυσαρεστημένοι με τη ζωή τους. Συχνά ακούς ότι η ευτυχία είναι η έλλειψη άγχους και στεναχώριας, το να μη φοβάσαι για το τί θα συμβεί, το να είσαι εξασφαλισμένος, να μην υπάρχει κάτι που σε πληγώνει. Όμως, η ευτυχία δεν είναι μόνο αυτό. Μπορεί όταν πονάς, να πιστεύεις ότι δε θα ξανανιώσεις ποτέ χαρούμενος. Κι όμως, βιώνοντας τον πόνο βρίσκεις την ευτυχία.
Η ευτυχία δεν είναι κάτι ίδιο για όλους. Είναι κάτι ατομικό για τον κάθε άνθρωπο. Η βασική προϋπόθεση της ευτυχίας είναι, λοιπόν, να γνωρίζεις τον εαυτό σου. Το σώμα και το μυαλό έχουν την τάση να αντιστέκονται σε κάτι που προσπαθεί να τα αλλάξει, περνώντας μέσα από τη διαδικασία του πόνου, κάνοντας τον άνθρωπο να αποφεύγει την προσπάθεια να γίνει χαρούμενος.
Προκειμένου να πετύχεις την πραγματική ευτυχία, πρέπει κανείς να επιλέξει τον πόνο που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ευχαρίστηση. Έτσι, το μυαλό και το σώμα θα εκπαιδευτούν και θα έρθει η αρμονία ανάμεσα στο σώμα, το μυαλό και την ψυχή. Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το να χρειαστεί να απομακρύνεις ανθρώπους που είναι τοξικοί για τη ζωή σου. Θα βιώσεις τον πόνο από την απώλειά τους, αλλά θα οδηγηθείς, εν τέλει, στην χαρά.
Μία στιγμή θλίψης μπορεί να είναι αποκαλυπτική. Μπορεί να σε κάνει να δεις καθαρά για πρώτη φορά, να σε ξυπνήσει. Τίποτα δε θα είναι το ίδιο πια. Η θλίψη έρχεται όταν τα πράγματα αλλάζουν, μία σχέση τελειώνει, κάποιος πεθαίνει, απολύθηκες από τη δουλειά, μία ασθένεια σε ταλαιπωρεί. Η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά στη ζωή. Μέχρι να μάθεις να δέχεσαι την αλλαγή και τον πόνο, θα υποφέρεις. Ύστερα, όμως, έρχεται η πραγματική ευτυχία. Μέσα από αυτόν τον πόνο, θα μάθεις να εκτιμάς κάθε πολύτιμη στιγμή της ζωής αυτής.
Η ανακούφιση από τον πόνο, δεν αυξάνει μόνο τα συναισθήματα της ευτυχίας αλλά, επίσης, μειώνει τα συναισθήματα της θλίψης. Ο πόνος μπορεί να μην είναι μία ευχάριστη εμπειρία, αλλά χτίζει την ευτυχία με τρόπους που η ευχαρίστηση και μόνο απλά δεν μπορεί να επιτύχει.
Πηγή
