Η φράση της ανθρωπιστικής κρίσης δεν υπάρχει. Για την μεταλλαγμένη νεοφιλεύθερη αριστερή κυβέρνηση υπάρχει μόνο σεβασμός στο αριστερό Μνημόνιο. Αδιάκριτα. Όσοι δεν καταφέρνουν να πληρώσουν δυσβάσταχτους παρανοϊκούς φόρους, γίνονται εγκληματίες που δεν υπηρετούν τα συμφέροντα του καθεστώτος.
Στο πλαίσιο της αφόρητης πίεση προς τα μεσαία και αδύναμα κοινωνικά στρώματα επιστρατεύονται όλες οι μέθοδοι. Πλειστηριασμοί, κατασχέσεις, διαπομπεύσεις, συλλήψεις.
Δεν υπάρχει οίκτος και καμία προστασία για εκείνο το κομμάτι της οικονομίας που έχει αναλάβει να σηκώσει το βάρος για όλους τους υπόλοιπους. Δεν είναι άλλο από την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Η κυβέρνηση επιτίθεται λυσσαλέα, σε αυτή την ευαίσθητη μερίδα που παράγει φόρους, εργασία και πλούτο και σύσσωμη η αντιπολίτευση ανήμπορη να εμπνεύσει, κάνει τον τροχονόμο.
Κάτι άλλο πρέπει να γίνει. Αυτός ο κοινωνικός διχασμός πρέπει να σταματήσει. Κάτι διαφορετικό πρέπει να εκπονηθεί, με τη συναίνεση όλων των κομμάτων, που στη βάση ενός συγκεκριμένου Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου θα δώσει επιχειρηματική ανάσα και προοπτική.
Η εν ψυχρώ δολοφονία της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, ισχυροποιεί το αμαρτωλό παρασιτικό δημόσιο και εδραιώνει μεγάλα funds που καταλαμβάνουν διαρκώς και νέους χώρους στην αγορά, εις βάρος των μικροτέρων.
Αυτό θέλουμε; Μία Ελλάδα των πολύ φτωχών και των πολύ πλούσιων; Με πρωθυπουργό τον Έλληνα Μαδούρο που διοργανώνει γιορτές στο Μέγαρο, για να μας θυμίζει που καταλήγει ο δρόμος της ανατροπής;
«Ο Κεντροδεξιός»
Πηγή
